Usytuowanie brokera informacji, w stosunku do zleceniodawcy usługi infobrokerskiej, rodzić może obawę o możliwość niewłaściwych relacji wynikających z przewagi pośrednika informacji, wiedzy nad klientem.
I to jest jeden problem: standardu usług brokera informacji. Tutaj formuła wiedzy pertynentnej – o czym wspomina w cytacie A. Januszko – Szakiel – „dokrojonej” do potrzeb informacyjnych klienta, jego uwarunkowań, w tym także komunikacyjnych – jest standardem wyznaczającym poziom kultury infobrokerskiej.Wpisane jest w nią partnerstwo – jako formuła relacji. Konieczność upowszechnienia kultury infobrokerskiej wykracza jednak daleko poza interes naszego klienta, albowiem tak rozumiane partnerstwo informacyjne leży w interesie tak wielu ludzi, że można tutaj mówić o obecności interesu społecznego.
Wszak w roli brokera informacji – pośrednika między klientem, a zasobami specjalistycznej informacji, wiedzy – występuje codziennie masa pracowników zatrudnianych na różnych etatach, w tym także np. brokerów finansowych.
2014-05-22 1832_TW680303_v01 _KWANT_ kultura i polityka informacyjna organizacji_ kultura infobrokerska_ standard pertynencji
- Problem: Infobroker systemowy jako partner merytoryczny organizacji
- Słowa klucze: kultura informacyjna_ polityka informacyjna_ partnerstwo_ model organizacji
- Temat: Przydatność informacji gospodarczej w prowadzeniu działalności gospodarczej
- Dla kogo? zespół brokerów informacji
- Na kiedy?: stale_ edu
- ŹRODŁO : Januszko – Szakiel A., Brokering Informacyjny jako istotne ogniwo biznesu w dobie kryzysu gospodarczego /w:/ W: Narzędzia zarządzania w obliczu kryzysu: wybrane aspekty. (red.) Dariusz Fatuła. Kraków: Oficyna Wydawnicza AFM, 2009, s. 35-42
- Autor: Tadeusz Wojewódzki mailto:wojewodzki@wojewodzki.pl
CYTAT: ”Z wypowiedzi ekonomistów wynika, że w dobie kryzysu gospodarczego wszelkie biznesowe decyzje wymagają szczególnej staranności; powinny być poprzedzone między innymi wnikliwą analizą sytuacji rynkowej, pieczołowicie dokonaną oceną ryzyka, skrupulatnym rozpoznaniem konkurencji, etc. Jednocześnie zaznaczono, że w procesach tych kluczowe znaczenie ma dostęp do źródeł jak najszerszej informacji gospodarczej1.
Pod pojęciem informacja gospodarcza, a także określeniami synonimicznymi, to jest informacja biznesowa i informacja ekonomiczna2, należy rozumieć najogólniej dane, fakty i statystyki dotyczące procesów i zjawisk gospodarczych, potrzebne przedsiębiorstwu do podejmowania decyzji3. W nieco precyzyjniejszej
1Na podstawie wypowiedzi prezentowanych podczas konferencji „Nowoczesny Bank Spółdzielczy, czyli jak budować przewagę konkurencyjną banków spółdzielczych w dobie kryzysu finansowego”, zorganizowanej przez Krajowy Rejestr Długów w dniach 7–8 maja 2009 r. w Jachrance k. Warszawy ,http://www.bs.net.pl/?miesiac=&rok=&archiwum=00010 (22.05.2009);
S. Forlicz, Informacja w biznesie, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2008, passim;
M.H. Kamińska, Infobrokerstwo w Polsce, „Zagadnienia Informacji Naukowej” 2008, nr 1 (91),s. 13–16.
2Pojęcia informacja gospodarcza, informacja ekonomiczna oraz informacja biznesowa są zazwyczaj traktowane jako synonimy i stosuje się je wymiennie. Jednak w literaturze przedmiotu zwraca się uwagę na to, że informacja gospodarcza jest pojęciem zakresowo znacznie szerszym od pozostałych dwóch. Na podstawie: J. Glapa, Informacja gospodarcza w Książnicy Pomorskiej, „EBIB” 2002, nr 11 (40), http://ebib.oss.wroc.pl/2002/40/glapa.php (22.05.2009).
3A. Grzecznowska, Użytkowanie informacji biznesowej w sektorze małych i średnich przedsiębiorstw w warunkach zmieniającego się rynku usług informacyjnych, „EBIB” 2002, nr 11 (40),
http://ebib.oss.wroc.pl/2002/40/grzecznowska.php (22.05.2009); J. Oleński, Standardy informacyjne w gospodarce, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1997, s. 138–141.
definicji, informacja gospodarcza jest utożsamiana z informacją o przedsiębiorstwach, produktach i usługach firm, potrzebach kooperacyjnych firm, targach i wystawach, misjach i wizytach gospodarczych, kształceniu i szkoleniach, usługach w zakresie prowadzenia specjalistycznej dokumentacji handlu zagranicznego, wspomaganiu finansowym, przepisach prawnych, różnorodnych organizacjach, stowarzyszeniach i innych instytucjach wspierających działalność podmiotów gospodarczych, krajach, ludziach gospodarki; to informacja o charakterze bibliograficzno-dokumentacyjnym, referencyjnym, analitycznym, statystycznym4 .
Aby informacje gospodarcze były pomocne w prowadzeniu działalności gospodarczej, przezwyciężaniu trudności, wynikających ze stale rosnącej konkurencji, kryzysów politycznych bądź gospodarczych recesji, istotne jest ich pojawienie się w odpowiednim czasie i miejscu. Ważne jest również to, aby informacje te były aktualne i rzetelne5. W zależności od tak zwanej kultury informacyjnej6, a także od przyjętej polityki informacyjnej, organizacje rozmaicie radzą sobie z zagwarantowaniem niezbędnej podstawy dla swoich działań w postaci wiedzy pertynentnej, to jest odpowiadającej konkretnym potrzebom, w danym miejscu i czasie7. W organizacjach nowoczesnych, nastawionych na działanie kompetentne i efektywne, dostarczanie wiedzy pertynentnej to zadanie specjalistów – brokerów informacji.
4 W. Januszko, Systemy informacji gospodarczej, Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich, Warszawa 2002, passim.
5 A. Grzecznowska, Użytkowanie informacji biznesowej…
6 Ch. Wei Choo et al., Information Culture and Information Use: An Exploratory Study of Three Organizations, „Journal of the American Society for Information Science and Technology” 2008, Vol. 59 (5), s. 792–804. Dostęp online z bazy Ebsco.
7 T. Wojewódzki, Infobroker w nowoczesnej organizacji, http://infobrokerstwo.pl/infobroker-w-nowoczesnej-organizacji/ (22.05.2009). „
Asocjacje:
Mówi się, nie bez racji, że kto ma wiedzę, ten ma władzę. W formule prostackiej sprowadza się to do skuteczności „haków”: kto ma jakie haki- na kogo. Formuła jest skuteczna. Życiowo sprawdzona. Bardziej ma jednak ona związek z informacja, niż wiedzą. Ale nie w tym rzecz. Interesuje nas najbardziej wiedza naukowa. Ona również ma największą siłę, moc sprawczą wtedy, kiedy rozpiętość intelektualna między jej posiadaczami, a możliwościami interpretacyjnymi praktycznych jej zastosowań – przez odbiorców – była największą. Potocznie taki stan rzeczy określamy jako relacje między mądrymi, a głupimi. Zaćmienie słońca i wykorzystanie wiedzy o tym zjawisku przez wykształconych kapłanów – jest starożytnym przykładem relacji, o których tutaj mówimy.
Usytuowanie brokera informacji w stosunku do zleceniodawcy usługi infobrokerskiej rodzić może obawę o możliwość niewłaściwych relacji wynikających z przewagi pośrednika informacji, wiedzy nad klientem.
I to jest jeden problem: standardu usług brokera informacji. Tutaj formuła wiedzy pertynentnej – o czym wspomina w cytacie A. Januszko – Szakiel – „dokrojonej” do potrzeb informacyjnych klienta, jego uwarunkowań, w tym także komunikacyjnych – jest standardem wyznaczającym poziom kultury infobrokerskiej. Konieczność upowszechnienie kultury infobrokerskiej wykracza jednak daleko poza interes naszego klienta, albowiem tak rozumiane partnerstwo informacyjne leży w interesie tak wielu ludzi, że można tutaj mówić o obecności interesu społecznego.
Wszak w roli brokera informacji – pośrednika między klientem, a zasobami specjalistycznej informacji, wiedzy – występuje codziennie masa pracowników zatrudnianych na różnych etatach, w tym także np. brokerów finansowych. Coraz częściej zdarzają się tutaj praktyki, których finał ma miejsce w sądzie.
Istnieje więc problem upowszechnienia standardów inforbrokerskich. Jest to kwestia certyfikowania kompetencji, ale także nadzoru nad poziomem usług, w których rola pośrednika, brokera informacji – jest na danym stanowisku pracy rolą dominującą. Odnieść można wrażenie, iż poziom świadomości specyfiki takich ról oraz kompetencyjnych dla nich wymogów – jest w Polsce znikomy. O ile przedsiębiorca może sobie na taką niewiedzę pozwolić i jego sprawą jest ponoszenie kosztów z tego tytułu, to z perspektywy państwa sprawa dobra klienta nabiera charakteru społecznego.
Jest kwestią organizacyjną jak kulturę infobrokerską wpisać w modele organizacji, jak ją promować, monitorować, upowszechniać dobre praktyki, doskonalić. Konieczny jest jednak jeden warunek: Infobrokerstwo musi być postrzegane jako odrębny, ważki typ kompetencji pracowniczych, standaryzowany analogicznie do innych, rozpoznawanych już od dawna. Nie można kompetencji inforbrokerskich redukować do informatycznych czy zarządczych. Tutaj nie chodzi bowiem o zarządzanie widzą ,ale o jej produkcję, o jakość technologii i jakość produktu finalnego – wiedzy. Poziom pertynencji, który ma charakter kryterium metodologicznego, komunikacyjnego, kulturowego, ale nigdy nie może być zredukowany do ekonomicznego.