060202_2112_AP850526_v01 Zespoły projektowe
PROBLEM: Poprawne funkcjonowanie zespołów projektowych
SŁOWA KLUCZE: praca, współpraca, projekt, zespół
ODBIORCA: Zespół Projektowy Firmy X
CYTAT: „Większość prac w projekcie opiera się o zespoły stworzone z pracowników przedsiębiorstwa. Zespoły powoływane są w celu wykonania konkretnego zadania i czas ich istnienia oraz skład osobowy może się zmieniać w zależności od potrzeb. Jedna osoba może brać udział w pracach kilku zespołów. Na czele zespołu może stać Lider, jest to osoba o cechach i wiedzy eksperta, umiejąca pokierować pracą zespołu, odpowiedzialna merytorycznie za dany temat.
Powołując pracowników do zespołów należy brać pod uwagę ich wiedzę merytoryczną, znajomość przedsiębiorstwa, kreatywność i umiejętność pracy w grupie. Nie należy również zapominać, iż udział w pracach projektowych jest dla tych osób dodatkowym obciążeniem szacowanym, w zależności od fazy projektu , na 20 do 50 procent czasu. Może to powodować unikanie prac projektowych tłumaczone obciążeniem zadaniami rutynowymi lub niechęć wynikającą z obawy o utratę stanowiska. Z drugiej strony projekt daje szansę rozwoju i szybszego awansu „młodym zdolnym”. Umiejętne wykorzystanie tych postaw może być dodatkowym sposobem motywowania pracowników. Motywowanie pracowników powinno obejmować zarówno sferę świadomości tzn. należy dążyć aby uzyskać ze strony pracowników zrozumienie i akceptację celów projektu, jak i sferę materialną tzn. premiowanie za zrealizowanie wyznaczonych zadań. Kolejnym czynnikiem motywującym może być stworzenie odpowiedniej atmosfery pracy. Uzyskuje się to przez umożliwienie integracji zespołów i wpojenie zasad pracy zespołowej – realizowane jest to często w formie 2-3 dniowych wyjazdów integracyjnych wspartych szkoleniem prowadzonym przez specjalistów. Wprowadzenie zasad pracy zespołowej i wykorzystanie zjawiska synergii daje zwiększenie efektywności wykonywanych prac.
Oczywistym jest, że w budżecie projektu powinny zostać przewidziane środki niezbędne do finansowania wszelkich form motywowania osób uczestniczących w projekcie.”
ŹRÓDŁO : http://www.it-investment.com.pl/
portal/indygo/2_organizacja_projektu.doc
KOMENTARZ do problemu: Zespoły projektowe powoływane są w firmach do wypełniania konkretnych zadań. Stają się przez to bardzo istotnym ogniwem ich funkcjonowania. Jednakże aby poprawnie spełniać swoją rolę zespoły te muszą być przede wszystkim dobrze dobrane, skoordynowane i zmotywowane. Tak więc powoływanie odpowiednich pracowników nie jest sprawą prostą. Należy tu wziąć pod uwagę wiele czynników. Ważna jest zarówno wiedza merytoryczna, jak i umiejętność pracy w grupie. Osoby, które nie potrafią się porozumieć zaburzają płynność pracy, co często prowadzi do konfliktów, a co za tym idzie, zastoju w tworzeniu danego projektu. Dlatego tak ważnym czynnikiem jest zbudowanie przyjaznej atmosfery wśród członków zespołu. Aby zachęcić do wzięcia czynnego udziału w budowaniu projektu niezbędna jest również odpowiednia motywacja. Nikt nie chce poświęcać swego czasu na coś, co nie będzie odpowiednio wynagrodzone. Nie chodzi tu tylko o wynagrodzenie pieniężne, ale i o pewnego rodzaju uznanie i pochwałę za wykonaną pracę. Zrozumienie jak ważne są te czynniki sprawi, że znacznie łatwiej będzie złożyć zespół, który nie tylko będzie ze sobą ściśle współpracował, ale i efektywnie i poprawnie wykonywał powierzone mu zadanie.
AUTOR: Aleksandra Pettke
CERTYFIKACJA KOMPETENCJI INFOBROKERSKICH
CERTYFIKACJA KOMPETENCJI INFOBROKERSKICH ZARZĄDZANIA TREŚCIĄ W ORGANIZACJI
Jest to nowatorski projekt podnoszenia kwalifikacji kadr, który stawia sobie za cel stworzenie nowej jakości na rynku – certyfikowanie kompetencji infobrokerskich.
 |
INFOBROKER SYSTEMOWY w ORGANIZACJI
Nowe potrzeby organizacji.
Projekt jest odpowiedzią na potrzeby rynku- w zmieniających się warunkach funkcjonowania organizacji, determinowanych głównie rozwojem technik i technologii teleinformatycznych. Zasadnicza zmiana dotyczy roli kapitału intelektualnego organizacji, uznawanego obecnie za strategiczny komponent wszystkich jej zasobów. Informacja oraz wiedza- jako produkty nowoczesnych organizacji -wymagają umiejętności i kompetencji, które we wcześniejszych uwarunkowaniach rozwojowych nie występowały w wymaganej obecnie konfiguracji, skali oraz sile natężenia. Specyficzny produkt-jakim jest informacja, wiedza- wymaga nowych, specyficznych kwalifikacji. Obejmują one wszystkie aspekty działań, w których powstaje, pojawia się lub jest wykorzystywana przez organizację określona treść zawarta w informacji lub wiedzy.
Nowe wymagania wobec kwalifikacji.
Wyróżnikiem nowoczesnych kwalifikacji niezbędnych z punktu widzenia zarządzania treścią- jest m.in. interdyscyplinarność. Tymczasem kompetencje i umiejętności wynikające z potrzeb nowoczesnej organizacji, a utożsamiane tutaj z koncepcją INFOBROKERA SYSTEMOWEGO- nie mieszczą się w tradycyjnych systemach kształcenia: zarówno uniwersyteckiego, jak i politechnicznego. Przede wszystkim z tego powodu, iż zakresem swoim interesujące nas kompetencje obejmują wiedzę humanistyczną, przyrodniczą oraz techniczną. Wiedza i umiejętności INFOBROKERA SYSTEMOWEGO (IS) wywodzi się z informatyki, ale także naukoznawstwa, metodologii nauk, epistemologii, prakseologii, nauki o nauce, językoznawstwa czy bibliotekoznawstwa. Żadna jednak z tych nauk nie jest w stanie samodzielnie wyjaśnić wszystkich zjawisk związanych z procesami obejmującymi informację, wiedzę( I/W) ani zapewnić kwalifikacji niezbędnych do ich optymalizacji.
Kompetencje Infobrokera Systemowego obejmują z jednej strony wiedzę i umiejętności takie, jak np. autoryzacja wiedzy, umiejętność określania istoty treści, określania związków asocjacyjnych, zależności semantycznych czy syntaktycznych- tradycyjnie sytuowanych w obszarach humanistycznych- a z drugiej np. znajomość aplikacji wspierających praktykę infobrokerską- zarówno na poziomie wyszukiwania informacji, jej archiwizowania, zabezpieczania czy udostępniania, jak i funkcjonowania w systemie. Umiejętności infobrokera systemowego dotyczą aplikacyjnej wizualizacji treści, mapowania myśli, tworzenia drzew problemów czy drzew wiedzy. Obejmują także aplikacyjne zarządzanie treścią – szczególnie z wykorzystaniem technik internetowych. Infobroker systemowy musi ponadto umieć audytować potrzeby organizacji w zakresie I/W, jak i walidować merytoryczną wartość i praktyczną przydatność pozyskiwanej wiedzy. Musi także stymulować procesy właściwe organizacji uczącej się i sprawnie poruszać się zarówno w strukturach projektowych, jak i statycznych.
Listę kompetencji i umiejętności infobrokera dookreśla strategia organizacji systematycznie aktualizowana w oparciu o monitoring środowiska organizacji, a w szczególności potrzeb Klienta oraz zmieniające się wymagania wobec wiedzy i umiejętności składających się na kapitał intelektualny organizacji.
Odbiorcy programu INFOBROKERA SYSTEMOWEGO (IS).
Pytanie o odbiorców produktów infobrokerskich jest w zasadzie pytaniem o to, komu potrzebne są istotne treści. Natomiast pytanie o adresatów programu INFOBROKERA SYSTEMOWEGO- jest pytaniem o to, kto powinien uczestniczyć w procesach związanych z treścią- czyli procesach decyzyjnych, monitoringowych, diagnozujących, walidujących itp.
Organizacje działające bliżej rynku najbardziej narażone są na konsekwencje braku reakcji na zachodzące na nim zmiany. Brak reakcji na istotne zmiany jakościowe może wynikać z samego charakteru tych zmian. Jeśli organizacja nie dysponuje wystarczająco zaawansowaną technologią – w tym aparaturą pojęciową- bardzo istotne zmiany natury jakościowej mogą być zinterpretowane błędnie. Jednym z najbardziej rozpowszechnionych, w polskich realiach, błędów- jest uporczywe interpretowanie zjawisk społeczno- gospodarczych w kategoriach społeczeństwa industrialnego, a więc z pomijaniem roli kapitału intelektualnego, jako strategicznego zasobu organizacji. Wyraża się to w formalnym traktowaniu inwestycji tzw. miękkich, a więc dotyczących mentalnych uwarunkowań rozwojowych.
Wbrew panującym w administracji publicznej przekonaniom- błędy popełniane w tej dziedzinie skutkują bezwzględnie w obszarach rynkowych, hamując tempo oczekiwanych przemian. Również obszar oświaty, edukacji – pozostaje w bezpośrednim związku z tempem i zakresem zmian w organizacjach.
Tak więc odbiorcami programu INFOBROKERA SYSTEMOWEGO są nie tylko organizacje produkcyjne i usługowe, ale także administracja publiczna, oświata, edukacja i praktycznie każda organizacja, której wyniki zależne są od efektywności procesów wykorzystujących wiedzę oraz informację, od ich umiejętności efektywnego zarządzania treścią.
Formy realizacji programu IS.
Przyjmuje się dwie zasadnicze formy realizacji PROGRAMU IS:
= system KURSOWY;
= system STUDIÓW.
W systemie STUDIÓW przewiduje się przygotowanie adeptów do uzyskania międzynarodowej certyfikacji kompetencji komputerowych ECDL, wewnętrznego audytora jakości oraz szeregu innych- zależnie od potrzeb organizacji oraz indywidualnej ścieżki kariery zawodowej adepta. Celem systemu STUDIÓW jest przygotowanie nowoczesnych kadr sprawnie działających zarówno w strukturach tradycyjnych, jak i w zespołach projektowych. Kadr inicjujących, nadzorujących i monitorujących procesy, w które zaangażowane są określone treści.
Aplikacyjne wsparcie uczestników projektu.
Zarówno tryb edukacji KURSOWY, jak i STUDIÓW – przygotowuje adeptów do funkcjonowania w systemie wspomagającym pracę INFOBROKERA SYSTEMOWEGO w organizacji. Zapewnia on adeptom stały dostęp do rezultatów pracy powstających w trakcie procesu edukacyjnego oraz zezwala na korzystanie z niego także po zakończeniu procesu edukacyjnego.
Uczestnicy programu IS otrzymują na własność narzędzie do mapowania myśli oraz materiały pomocnicze w formie elektronicznej.
Metodyka pracy zespołów projektowych- na której opiera się szkolenia- jest skalowalna. Adepci procesów edukacyjnych są przygotowani do samodzielnego stosowania jej w miejscu pracy.
Hierarchiczna struktura kompetencji IS.
Kompetencje i wiedza INFOBROKERA SYSTEMOWEGO uwzględniają IV kategorie:
- INFOBROKER SYSTEMOWY
- INFOBROKER SYSTEMOWY- MODERATOR
- INFOBROKER SYSTEMOWY –MODERATOR SYSTEMU (certyfikat międzynarodowy)
- INFOBROKER SYSTEMOWY – EKSPERT (powoływany przez Radę Programową Programu IS)
oraz kategorię równoległą:
INFOBROKER SYSTEMOWY- KONSULTANT (specjaliści z określonych dziedzin wiedzy zapraszani do konsultowania zgodności wiedzy autoryzowanej przez system- z aktualnym stanem wiedzy w danym zakresie).
Podstawowe kierunki edukacji infobrokerskiej.
Całość problematyki IS składa się z 3 BLOKÓW TEMATYCZNYCH:
- TECHNIKA I TECHNOLOGIA PRACY
- PROCEDOWANIE TREŚCI
- ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE TREŚCIĄ
Przykładowe zagadnienia uporządkowane przedmiotowo. Fragmenty ze Studiów Podyplomowych Szkoły Wyższej ATENEUM w Gdańsku.
| Społeczeństwo Informacyjne |
| Infobrokerstwo systemowe |
| Aplikacyjne wsparcie infobrokera systemowego |
| Wiedza jako przedmiot refleksji interdyscyplinarnej |
| Zarządzanie projektami |
| Jakość w organizacji |
| Etyka zawodowa |
| Zespół projektowy ECDL |
| Zespół projektowy EMPS (Efektywne Metody Pracy Stanowiskowej) |
| Zespół Projektowy (Kreowanie indywidualnej ścieżki kariery zawodowej) |
Uwaga: Niniejszy PROGRAM stanowi własność intelektualną pomiotu, który wyraża zgodę na użytkowanie oraz określa sposób korzystania z tego programu. Portal w całości stanowi immanentną część projektu. Wobec powyższego uprasza się zainteresowanych o kontakt mailowy przed podjęciem prób realizacji programu w części lub całości.