PROBLEM:Nowa warstwa w PRINCE2
SŁOWA KLUCZE: decyzja, artykulacja wiedzy, płaszczyzna argumentacji, procedura decyzyjna, płaszczyzna decyzyjna
ODBIORCA: Zespół projektowy- metodyki projektowe
CYTAT: „Zwróćmy uwagę na jeden jeszcze element niezwykle istotny we wszystkich procedurach decyzyjnych. Dysponując wiedzą kwantyfikowaną, przygotowywaną dla poszczególnych stanowisk pracy- w ramach systemu infobrokerskiego- tworzymy nową jakość uwarunkowań procedur decyzyjnych. W oparciu o fiszki można w stosunkowo prosty sposób, bez konieczności dostępu do wyszukanych narzędzi informatycznych- kreować decyzyjne drzewa argumentów, gdzie każda z fiszek dotyczyć może określonego argumentu „za” lub „przeciwko” podjęciu określonej decyzji.
Procedura taka z jednej strony racjonalizuje proces decyzyjny, a z drugiej sankcjonuje w sferze merytorycznej- jej poprawność. Zachowanie decyzyjnego drzewa wiedzy, jako kontekstu uzasadniającego decyzję merytoryczną- stwarza szansę merytorycznej oceny pracy osób podejmujących decyzję [10] .
Istnieje realna szansa stworzenia w zespole projektowym wykorzystującym dowolną metodykę pracy projektowej- np. PRINCE2- dodatkowej, bardzo przydatnej – płaszczyzny argumentacji decyzyjnej. Warunkiem jej zaistnienia jest infobrokerski nadzór nad procedurami kwantyfikującymi wiedzę, które umożliwiają wykorzystywanie przygotowanej w tej formie wiedzy- do argumentacji na rzecz decyzji podejmowanych w trakcie realizacji projektu. Jest to miejsce na artykulację merytorycznych przesłanek branych pod uwagę przez uczestników projektu- przy procedurach decyzyjnych, przy każdym, istotnym wyborze. Wagę tego rozwiązania trudno przecenić z perspektywy poszukiwanych wciąż formuł artykulacji wiedzy ukrytej (w naszej terminologii- „wiedzy chodzonej”). Formuła: „mów, co wiesz „ – nawet w otoczeniu specjalnie przygotowanym dla rozgadujących się pracowników jest jedną z możliwych dróg pozyskiwania pożądanego rezultatu. Wcale nie mniej atrakcyjna jest formuła ;”Dlaczego proponujesz takie rozwiązanie?”. Najcenniejsza jest wiedza, którą używamy w formule decyzyjnych argumentów. Artykulacja tego obszaru może być krokiem milowym w pozyskiwaniu najcenniejszych zasobów wiedzy oraz wzbogacaniem ich o nowe elementy, stanowiące dorobek intelektualny organizacji.
Zaistnienie wspomnianej płaszczyzny decyzyjnej w projekcie niesie ze sobą ryzyko wydłużenia procedur i czasu ich realizacji. Dlatego element ten może pojawić się w organizacji dopiero po zaistnieniu procedur poprzedzających, takich, jak audyt infobrokerski organizacji- określający stanowiskowe potrzeby w zakresie I/W, tworzenie i korzystanie z sytemu wiedzy kwantyfikowanej, budowa drzew wiedzy itd. „
ŹRÓDŁO : http://www.fiszawid.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=68&Itemid=69
KOMENTARZ do problemu: Udoskonalenie i dopracowywanie Fiszkowego Systemu Zarządzania Wiedzą, jest bardzo istotne. Porzez tworzenie nowych struktur, będzie można jeszcze precyzyjniej okreslić wiedzę,o wysokim stopniu użyteczności,ktróra wprowadzana do obiegu, zostanie szybko wykorzystana, a tym samym dołączona do dowolnej decyzji. Nowoczesna organizacja, a taką jest Fiszawid, wymaga wyrafinowanego systemu dostarczania wiedzy oraz informacji dostosowanej do potrzeb konkretnego stanowiska pracy. Wszystkie te argumenty sprawiają, że bardzo ważna staje się, w pracy projektowej płaszczyzna argumentacji decyzyjnej, np..w PRINCE 2. Jednak aby taka procedura decyzyjna zaistaniała, potrzeba dopracowania procedur poprzedzjacych, tak aby nic nie wydłużalo różnych decyzji.
AUTOR: Natalia Sala wrobelekszt@wp.