Jaki jest de facto sposób myślenia organizacji? Można na to pytanie relatywnie trafnie odpowiedzieć, ale taką organizację należy poddać audytowi, co nie musi wynikać z zadania infobrokerskiego i jest raczej pewnie, że z niego wprost nie wynika dla zleceniodawcy. Ważne jest jednak co innego: zdając sobie sprawę z obecności obszaru wartości – przestrzegać będziemy konsekwentnie metodologicznej zasady neutralności aksjologicznej. Mówiąc potocznie: w naszych materiałach inforbrokerskich nie formułujemy żadnych ocen. Eliminujemy takie wyrażenia, jak: lepszy, gorszy, korzystny, opłacalny, nowoczesny, oryginalny, wartościowy, bezcenny, oryginalny itd. Chodzi bowiem o to, aby pozostawać ze zleceniobiorcą tylko na płaszczyźnie wiedzy, pomijając wartości, o których zasobach i porządku -nic nie wiemy i możemy łatwo doprowadzić do konfliktu aksjologicznego: do sprzeczności, wykluczenia, niezgodności. Ponadto taka postawa metodologiczna jest zgodna z zasadami rzetelności intelektualnej wyłożonymi w polskim DEKALOGU ROZUMU
2014-05-22 1023_TW680303_v01 _KWANT_ kultura i polityka informacyjna organizacji_ zlecenie infobrokerskie_ oceny
- Problem: Wpływ kultury i polityki informacyjnej organizacji na ocenę produktu infobrokerskiego
- Słowa klucze: kultura informacyjna_ polityka informacyjna_
- Temat: Przydatność informacji gospodarczej w prowadzeniu działalności gospodarczej
- Dla kogo? zespół brokerów informacji
- Na kiedy?: stale_ edu
- ŹRODŁO : Januszko – Szakiel A., Brokering Informacyjny jako istotne ogniwo biznesu w dobie kryzysu gospodarczego /w:/ W: Narzędzia zarządzania w obliczu kryzysu: wybrane aspekty. (red.) Dariusz Fatuła. Kraków: Oficyna Wydawnicza AFM, 2009, s. 35-42
- Autor: Tadeusz Wojewódzki mailto:wojewodzki@wojewodzki.pl
CYTAT:”Z wypowiedzi ekonomistów wynika, że w dobie kryzysu gospodarczego wszelkie biznesowe decyzje wymagają szczególnej staranności; powinny być poprzedzone między innymi wnikliwą analizą sytuacji rynkowej, pieczołowicie dokonaną oceną ryzyka, skrupulatnym rozpoznaniem konkurencji, etc. Jednocześnie zaznaczono, że w procesach tych kluczowe znaczenie ma dostęp do źródeł jak najszerszej informacji gospodarczej1.
Pod pojęciem informacja gospodarcza, a także określeniami synonimicznymi, to jest informacja biznesowa i informacja ekonomiczna2, należy rozumieć najogólniej dane, fakty i statystyki dotyczące procesów i zjawisk gospodarczych, potrzebne przedsiębiorstwu do podejmowania decyzji3. W nieco precyzyjniejszej
1Na podstawie wypowiedzi prezentowanych podczas konferencji „Nowoczesny Bank Spółdzielczy, czyli jak budować przewagę konkurencyjną banków spółdzielczych w dobie kryzysu finansowego”, zorganizowanej przez Krajowy Rejestr Długów w dniach 7–8 maja 2009 r. w Jachrance k. Warszawy ,http://www.bs.net.pl/?miesiac=&rok=&archiwum=00010 (22.05.2009);
S. Forlicz, Informacja w biznesie, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2008, passim;
M.H. Kamińska, Infobrokerstwo w Polsce, „Zagadnienia Informacji Naukowej” 2008, nr 1 (91),s. 13–16.
2Pojęcia informacja gospodarcza, informacja ekonomiczna oraz informacja biznesowa są zazwyczaj traktowane jako synonimy i stosuje się je wymiennie. Jednak w literaturze przedmiotu zwraca się uwagę na to, że informacja gospodarcza jest pojęciem zakresowo znacznie szerszym od pozostałych dwóch. Na podstawie: J. Glapa, Informacja gospodarcza w Książnicy Pomorskiej, „EBIB” 2002, nr 11 (40), http://ebib.oss.wroc.pl/2002/40/glapa.php (22.05.2009).
3A. Grzecznowska, Użytkowanie informacji biznesowej w sektorze małych i średnich przedsiębiorstw w warunkach zmieniającego się rynku usług informacyjnych, „EBIB” 2002, nr 11 (40),
http://ebib.oss.wroc.pl/2002/40/grzecznowska.php (22.05.2009); J. Oleński, Standardy informacyjne w gospodarce, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1997, s. 138–141.
definicji, informacja gospodarcza jest utożsamiana z informacją o przedsiębiorstwach, produktach i usługach firm, potrzebach kooperacyjnych firm, targach i wystawach, misjach i wizytach gospodarczych, kształceniu i szkoleniach, usługach w zakresie prowadzenia specjalistycznej dokumentacji handlu zagranicznego, wspomaganiu finansowym, przepisach prawnych, różnorodnych organizacjach, stowarzyszeniach i innych instytucjach wspierających działalność podmiotów gospodarczych, krajach, ludziach gospodarki; to informacja o charakterze biblio-graficzno-dokumentacyjnym, referencyjnym, analitycznym, statystycznym4 .
Aby informacje gospodarcze były pomocne w prowadzeniu działalności gospodarczej, przezwyciężaniu trudności, wynikających ze stale rosnącej konkurencji, kryzysów politycznych bądź gospodarczych recesji, istotne jest ich pojawienie się w odpowiednim czasie i miejscu. Ważne jest również to, aby informacje te były aktualne i rzetelne5. W zależności od tak zwanej kultury informacyjnej6, a także od przyjętej polityki informacyjnej, organizacje rozmaicie radzą sobie z zagwarantowaniem niezbędnej podstawy dla swoich działań w postaci wiedzy pertynentnej, to jest odpowiadającej konkretnym potrzebom, w danym miejscu i czasie7. W organizacjach nowoczesnych, nastawionych na działanie kompetentne i efektywne, dostarczanie wiedzy pertynentnej to zadanie specjalistów – brokerów informacji.
4 W. Januszko, Systemy informacji gospodarczej, Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich, Warszawa 2002, passim.
5 A. Grzecznowska, Użytkowanie informacji biznesowej…
6 Ch. Wei Choo et al., Information Culture and Information Use: An Exploratory Study of Three Organizations, „Journal of the American Society for Information Science and Technology” 2008, Vol. 59 (5), s. 792–804. Dostęp online z bazy Ebsco.
7 T. Wojewódzki, Infobroker w nowoczesnej organizacji, http://infobrokerstwo.pl/infobroker-w-nowoczesnej-organizacji/ (22.05.2009). „
Asocjacje:
Z perspektywy infobrokerskiej – zleceń inforbrokerskich – szczególnie istotne są dwie relatywizacje odnoszące się do organizacji, jako zleceniodawcy usługi infobrokerskiej /płaszczyzna brokera informacji oraz środowiska pracy rozwiązującego określone problemy /infobroker systemowy/:
- do kultury informacyjnej organizacji
- do polityki informacyjnej organizacji
Bez znajomości wskazanych uwarunkowań trafność treści produktu infobrokerskiego może być uznana – przez zleceniodawcę – za przysłowiową kulę w płot. Przekazywane treści mogą bowiem posiadać bardziej bezpośredni związek zarówno z jednym, jak i drugim elementem uwarunkowań.
Nie w każdej sytuacji konieczne jest czy nawet potrzebne jest rozeznanie tych uwarunkowań.
Po wtóre – sama praktyka infobrokerska – może inicjować pewne procesy lub wprost przeciwnie. Warto w tym miejscu dookreślić reguły rzetelności infobrokerskiej.
Dla określenia ich ram warto odwołać się tutaj do polskiego produktu, którego wagi – dla artykulacji fundamentów intelektualnej rzetelności – trudno przecenić: DEKALOGU ROZUMU Andrzeja Grzegorczyka. Jego omówieniem warto zając się bardziej szczegółowo – w kontekście zachowań inforbrokerskich. Natomiast tutaj ograniczymy się do poruszenia jednej tylko kwestii: roli ocen i oceniania w warsztacie infobrokeringu.
Można – w pewnym uproszczeniu – przyjąć, że elementami łączącymi kulturę informacyjną organizacji oraz jej politykę informacyjną – jest sposób myślenia. Ten – ma dwie formuły obecności w organizacji: deklarowaną oraz respektowaną. W oficjalnych dokumentach – wizji, strategii organizacji itd. – znajduje się deklarowany system wartości, którym przypisać można określoną wiedzę. Natomiast w praktyce, w konkretnych działach – respektuje się inne wartości oraz korzysta z innej wiedzy.
Jaki jest de facto sposób myślenia organizacji? Można na to pytanie relatywnie trafnie odpowiedzieć, ale taką organizację należy poddać audytowi, co nie musi wynikać z zadania infobrokerskiego i raczej pewne jest, że z niego wprost nie wynika( dla zleceniodawcy). Ważne pozostaje jednak co innego: zdając sobie sprawę z obecności obszaru wartości – przestrzegać będziemy konsekwentnie metodologicznej zasady neutralności aksjologicznej. Mówiąc potocznie: w naszych materiałach inforbrokerskich nie formułujemy żadnych ocen. Eliminujemy takie wyrażenia, jak: lepszy, gorszy, korzystny, opłacalny, nowoczesny, oryginalny, wartościowy, bezcenny, oryginalny itd. Chodzi bowiem o to, aby pozostawać ze zleceniobiorcą tylko w płaszczyźnie wiedzy, pomijając wartości, o których zasobach i porządku – naszego zleceniobiorcy – nic nie wiemy i możemy łatwo doprowadzić do konfliktu aksjologicznego: do sprzeczności, wykluczenia, niezgodności.