Decyzyjne drzewa wiedzy w
administracji.
Jednym z istotnych
źródeł- zasilających systematycznie doświadczenia składające się na koncepcję,
którą określamy wspólnym mianownikiem jako INFOBROKER SYSTEMOWY- jest współpraca z
administracją publiczną.
Na ogół administracja kojarzy się z
bytem dość statycznym. Nie wszystkie jej ogniwa mieszczą się swobodnie w tym
szablonie. Są bowiem takie, gdzie harmonogram dziennych wydarzeń lidera
organizacji zamyka się liczbą do kilkudziesięciu pozycji. Każda z nich wymaga
kompetentnego wsparcia infobrokerskiego. W pewnych okolicznościach – informacją,
w innych opracowaniami wymagającymi syntez, których albo się nie robi, albo robi
w trybie przewidzianym zupełnie innymi potrzebami. W takich warunkach można
sprawdzić przydatność formuł wynikających z teoretycznych li tylko
przemyśleń.
Obsługa lidera jest tematem, do którego
będziemy wracali wielokrotnie. Tutaj wspominamy jedynie o warunkach, w których
mogliśmy sprawdzić zasadność przekonania, że wiedza powinna być kwantyfikowana
czyli podawana w porcjach, których maksymalna wielkość jest zawsze taka sama
oraz w powtarzalnej formule- do której przywykli w równym stopniu odbiorca, co
autor. Krótko mówiąc- potwierdziła się praktyczna przydatność fiszek.
Wsparcie lidera (liderów) organizacji w
kompetentnym przygotowaniu ich uczestnictwa w wydarzeniach składających się na
porządek dnia- nie jest jedynym miejscem, gdzie infobroker systemowy służyć może
swoim wsparciem administracji publicznej. Choć zabrzmi to dość
nieprawdopodobnie, ale łatwa jest do obrony teza, że każde praktycznie
stanowisko pracy w administracji, wymagające systematycznego (mniejsza o
częstotliwość) dopływu informacji oraz uzupełniania stanu wiedzy- jest
potencjalnym klientem omawianego tu systemu. Natomiast do szczególnie
predestynowanych należą te, gdzie urzędnik podejmuje merytoryczne decyzje.
Każda z takich decyzji ma – ujmując
proces decyzyjny w dużym uproszczeniu- dwie płaszczyzny: formalno- prawną i
merytoryczną. W administracji publicznej stosowne służby zajmują się wsparciem
oraz monitorowaniem płaszczyzny formalno- prawnej. Wsparcie infobrokera
systemowego dotyczy płaszczyzny merytorycznej.
Załóżmy, że decyzja dotyczy zezwolenia
na prowadzenia kolejnego sklepu spożywczego na osiedlu. Wspomniane wsparcie
polegałoby na dostarczeniu na odpowiednie stanowisko pracy drzewa decyzyjnego o
takim np. kształcie.
procedury decyzyjnej.
Drzewo to składa się z dwóch konarów: „argumentów za” oraz
„argumentów przeciwko” podjęciu decyzji o otwarciu kolejnego sklepu spożywczego.
Poszczególne konary dysponują dowolna ilością gałęzi, które poświęcone są różnym
aspektom mającej zapaść decyzji. Ich zawartość w państwach demokratycznych
określana jest wymogami społeczeństwa obywatelskiego, a w odniesieniu do
administracji publicznej- myśleniem kategoriami określonymi w Programie Rozwoju
Instytucjonalnego. W odniesieniu do administracji z naszego przykładu- w misji
urzędu podejmującego decyzje. Ponad wszelka wątpliwość misja ta będzie zakładała
monitorowanie potrzeb mieszkańców osiedla oraz poziom ich zaspokojenia- czyli
zadowolenie klienta. Należy więc przewidywać, że poszczególne gałęzie
decyzyjnego drzewa dotyczyć będą odpowiedzi na pytania istotne dla
mieszkańców:
-
W jakim stopniu powstawanie kolejnych sklepów przyczyniło się do
wzbogacenia asortymentu artykułów spożywczych? -
Czy i w jakim zakresie wydłużył się czas dostępności artykułów
spożywczych? -
Czy i w jakim stopniu powstałe jednostki handlowe konkurują ze sobą w
jakości obsługi klienta? -
W jakim stopniu nowo otwierane sklepy wpływają na ceny sprzedawanego
towaru? Czy jest w tym zakresie konkurencja, czy tylko jej pozory, gdyż
formalnie właścicieli jest kilku, ale kapit ał
jednego tylko z nich? -
Jak
rozlokowane są te sklepy względem innych punktów sprzedaży- w tym także tej
samej branży? Czy i w jakim zakresie taka lokalizacja wpływa na wygodę
mieszkańców? -
Czy i w jakim zakresie decyzje o powstawaniu kolejnych sklepów branży
artykułów spożywczych wpłynęły na zakres usług handlowych (inicjatywy typu:
mleko prosto od krowy itp.) ?
Argumentami za pozytywną decyzją będą pozytywne odpowiedzi na te
pytania.
Drzewo decyzyjne powinno równocześnie uwzględniać argumenty apriori negatywne,
jak ten choćby, że w hierarchii potrzeb danej społeczności najpilniejsze jest
pozyskanie punktu usług szewskich oraz magla. Skoro jednak wcześniejsze, liczne,
dobrze udokumentowane próby pozyskania przez administrację tych usług, nie
przyniosły rezultatów- należy te potrzebę nadal mieć na uwadze, a zezwolić- póki
co- na rozwój tego segmentu usług, który jest bardziej aktywny.
Tadeusz Wojewódzki