Wzór kwantu wiedzy

Podstawowym problemem w firmach jest brak jakiegokolwiek szablonu zapisywania istotnych treści. Nasz indywidualizm i koci zwyczaj chodzenia własnymi ścieżkami zaowocował zwyczajem zapisywania „po swojemu”. Wprowadzenia zwyczaju zapisywania „tak samo” graniczy z cudem.

Ale.

Wiemy jak takie cuda czynić. Trochę jest w tym rodzicielskiej manipulacji ludźmi, ale skoro w dobrej wierze, to dlaczego nie 🙂  Jeśli będziesz zainteresowany tym tematem, to służę przykładem o wzorcowym charakterze czyli, jak każe nowomowa: case study.

 

Póki co – poznaj jednak budowę kwanta. Uczą tego już na wybranych uczelniach. W Gdańsku, Toruniu, Lublinie, Krakowie. Pewnie i na innych, ale dokładnie tego procesu nie śledzę. [tutaj możesz zobaczyć, jak tego uczą].

Wspominam o tym jedynie dlatego, żeby Ci nie przyszło do głowy, ze ten kwant to jakiś kompletnie kretyński pomysł.Jego historia ma długą brodę. Babcia kwanta była fiszką – sposobem ręcznego zapisywania ważnych treści – stosowanym od dawien  dawna.

Idea jest prosta: jeśli chodzisz z jakimś problemem, jak kura z jajkiem i szukając rozwiązania, znajdujesz treść /tekst, obrazek/, który nasuwa Ci pomysł na jego rozważanie, to zapisz ten tekst i pomysł tak, aby łatwo do niego wrócić. Formuła kwanta to zapewnia.

Kwant składa się z 3 części:

  1. metryczki /coś w rodzaju metki, etykietki opisującej co jest w środku/
  2. cytatu /to ta treść, która skojarzyła się nam z problemem/
  3. asocjacji /Twoich pomysłów, jak problem rozwiązać – na kanwie cytowanej treści/
Rys.23 Obszary (składowe) WORKÓW i KWANTÓW
Dziennikarz Obywatelski 2010 – I nagroda w Kategorii NAUKA -za promocję idei KWANTOWANIA WIEDZY

Na www.infobrokerstwie.pl  naszą wiedzę zapisujemy w jednym szablonie: KWANTU WIEDZY.

Nazwa pliku

2017-11-09 0729 _TW680303 _v01 _KWANT WIEDZY_

kwant wiedzy składa się z: METRYCZKI ; CYTATU; ASOCJACJI AUTORA KWANTU WIEDZY
metryczka kwantu wiedzy to: /nazwa całego pliku; poruszany problem; słowa klucze; temat cytatu; źródło cytatu/ chodzi o to, żeby bez czytania całości zorientować się, co jest w środku
  • 2017-07-25 0909 /data/ TW680303 /identyfikator Autora/ _v01 _KWANT WIEDZY_ SŁOWA KLUCZE /3-5 słów kluczy, które pozwolą zidentyfikować rozwiązywany problem /
  • Problem: /nazwij problem, którego rozwiązaniu służy ten kwant /
  • Temat: /temat cytatu /
  • ŹRÓDŁO: /opis źródła bibliograficzny /
  •  Autor: Tadeusz Wojewódzki mailto:wojewodzki@wojewodzki.pl
cytowany fragment tekstu

CYTAT: /fragment tekstu dotyczący rozwiązywanego problemu/

 „

 

nasze skojarzenia z cytatem i rozwiązywanym problemem, pomocne w jego rozwiązaniu

ASOCJACJE: /skojarzenia autora kwantu wiedzy nawiązujące do cytatu /

 

 Przykład:

 

2017-11-09 0729 _TW680303 _v01 _KWANT WIEDZY_ rynek pracy w Polsce_ niski poziom zaangażowania w pracę_ niedobór pracowników_ niski poziom zaangażowania menedżerów

 

kwant wiedzy składa się z: METRYCZKI – CYTATU- ASOCJACJI AUTORA KWANTU WIEDZY

metryczka kwanta wiedzy to: /nazwa całego pliku; poruszany problem; słowa klucze; temat cytatu; źródło cytatu/ chodzi o to, żeby bez czytania całości zorientować się, co jest w środku

 

2017-07-25 0909 /data/ TW680303 /identyfikator Autora/ _v01 _KWANT WIEDZY_ SŁOWA KLUCZE /3-5 słów kluczy, które pozwolą zidentyfikować rozwiązywany problem / rynek pracy w Polsce_ niski poziom zaangażowania w pracę_ niedobór pracowników_ niski poziom zaangażowania menedżerów

Problem: /nazwij problem, którego rozwiązaniu służy ten kwant /

52 proc. polskich pracowników nie czuje się zaangażowanych w wykonywaną pracę

Temat: /temat cytatu /

Poziom zaangażowania menedżerów, jako przyczyna niskiego zaangażowania pracowników w Polsce

 

ŹRODŁO: /opis źródła bibliograficzny /

http://www.pulshr.pl/zarzadzanie/spada-zaangazowanie-w-prace-pracownicy-czuja-sie-niedocenieni-i-odchodza,48399.html

Autor: Tadeusz Wojewódzki mailto:wojewodzki@wojewodzki.pl

 

CYTAT: /fragment tekstu dotyczący rozwiązywanego problemu/

Spada zaangażowanie w pracę. Pracownicy czują się niedocenieni i odchodzą

Pracownicy przychodząc do nowej firmy mają wysokie poczucie zaangażowania. Niestety po jakimś czasie zaczynają odczuwać brak zainteresowania ze strony przełożonego, czują, że nie są wystarczająco docenieni, zarówno w kontekście wynagrodzenia, jak i pozafinansowych aspektów. Nie czują się też częścią sukcesów firmy. Dlatego ich lojalność drastycznie spada i odchodzą, a firma wpada w błędne koło zmagania się z niedoborem pracowników – wyjaśnia Magdalena Warzybok, Talent Director w Aon Hewitt.

/…/

Autor: Newsrmtv.tv/AT

7 lis 2017 11:52

  • /…./
  • Poziom zaangażowania Polaków w pracę jest rekordowo niski.
  • 52 proc. polskich pracowników nie czuje się zaangażowanych w wykonywaną pracę.
  • Różnica pomiędzy Polską i Europą w tym zakresie osiągnęła rekordową wartość – 14 proc.
  • Powodów takiej sytuacji jest kilka: spadło poczucie lojalności pracowników w stosunku do pracodawcy, obniżyły się pozytywne myślenie i mówienie o firmie oraz chęć działania i rozwoju.
  • Ponadto mimo obserwowanego w polskiej gospodarce wzrostu płac pracownicy wciąż nie są też zadowoleni ze swojego wynagrodzenia.

Polska odnotowała w tym roku rekordowo niski poziom zaangażowania pracowników oraz historycznie najmniejsze zaangażowanie Polaków w pracę w stosunku do mieszkańców krajów europejskich. Aż 52 proc. polskich pracowników nie czuje się zaangażowanych w wykonywaną pracę, a różnica pomiędzy Polską i Europą w tym zakresie osiągnęła rekordową wartość – 14 proc..

Spadek zaangażowania w Polsce nabiera tempa

/…/

Czy stabilizacja ekonomiczna i pozytywne nastroje społeczne przekładają się na większe zaangażowanie w wykonywaną pracę? W Polsce poziom zaangażowania pracowników wyniósł w 2017 roku jedynie 48 proc., dla porównania w Europie wskaźnik ten wynosi 62 proc., a globalnie 63 proc.. To historycznie największa dysproporcja pomiędzy naszym krajem, a państwami europejskimi, która wynosi obecnie 14 proc.. Odnotowaliśmy w tym roku największy spadek zaangażowania w polskich firmach.

– Tegoroczne wyniki, przeprowadzonego przez nas w badania są niepokojące ponieważ pokazują, że aż 52 proc. pracowników nie czuje się zaangażowanych w wykonywaną pracę. W porównaniu do 2016 roku takich osób w firmach mieliśmy 49 proc., a w roku 2015 – 48 proc.. Podczas gdy w Europie zaangażowanie rośnie, w Polsce drastycznie spada – mówi Magdalena Warzybok Talent Director w Aon Hewitt.

Co boli pracowników?

Możemy postawić pytanie – czemu jest tak źle skoro jest tak dobrze? Powodów jest kilka. Wyniki pokazują, że najbardziej spadło poczucie lojalności pracowników w stosunku do pracodawcy bo aż o 4 p. p. w stosunku do roku poprzedniego – z 59 proc. na 55 proc.. O 3 p. p. obniżyły się także pozytywne myślenie i mówienie o firmie, w której pracujemy – z 59 proc. na 56 proc. oraz chęć działania i rozwoju w firmie – z 51 proc. na 48 proc.. Dlaczego?

– Pracownicy przychodząc do nowej firmy mają wysokie poczucie zaangażowania, które wynika z samego faktu rozpoczynania nowego etapu w życiu zawodowym. Niestety po jakimś czasie zaczynają odczuwać brak zainteresowania ze strony przełożonego, czują, że nie są wystarczająco ważni i docenieni w oczach pracodawcy, zarówno w kontekście wynagrodzenia, jak i pozafinansowych aspektów. Nie czują się też częścią sukcesów firmy. Dlatego ich lojalność drastycznie spada i odchodzą, a firma wpada w błędne koło zmagania się z niedoborem pracowników – wyjaśnia Magdalena Warzybok.

– Mamy też coraz większe oczekiwania, dlatego świadczenia pozafinansowe, takie jak karnety na basen, fitness czy do centrów medycznych nie robią już na nas wrażenia. To już nie benefit od pracodawcy i karta przetargowa w rekrutacji, a podstawowy wymóg kandydatów do pracy – dodaje ekspert.

Polacy wciąż niezadowoleni z wynagrodzeń

Mimo obserwowanego w polskiej gospodarce wzrostu płac wciąż nie jesteśmy też zadowoleni ze swojego wynagrodzenia. Aż 74 proc. respondentów uznało, że ich wynagrodzenie nie jest adekwatne do wkładu w wykonywaną pracę. Jednego z głównych czynników niskiego zaangażowania pracowników można też upatrywać w braku zaangażowania samych menadżerów.

Poziom zaangażowania menadżerów wyjaśnia aż w 59 proc. poziom zaangażowania ich zespołów. Nie możemy mówić o zaangażowaniu pracowników, bez zaangażowanych przełożonych. A firmy zapominają o swoich kierownikach pod względem wynagrodzeń.„

 

ASOCJACJE: /skojarzenia autora kwantu wiedzy nawiązujące do cytatu /

Tekst charakterystyczny dla HR- owych publikacji. Charakter raportu z odczuć pracowników. Treść może być przez nas traktowana, jako sygnał. Materiał nie pokazuje przyczyny, pokazuje skutek. Nie odpowiada na pytanie podstawowe dla firm: Dlaczego menedżerowie nie są zaangażowani lub dlaczego tak są postrzegani?

Z perspektywy MSE™: w firmach o takich objawach możliwa jest obecność przynajmniej dwóch syndromów: SYNDROMU PLEMIENNOŚCI oraz SAMOTNEGO ŻEGLARZA.

 

 

 

 

 

Komunikacja wiedzy: efektywność i problemowa relewancja

Tadeusz Wojewódzki

komunikacja wiedzy: efektywność i problemowa relewancja.

/w:/ Współczesne oblicza komunikacji i informacji. Problemy, badania, hipotezy. Głowacka Ewa, Kowalska Małgorzata, Krysiński Przemysław (red.) WNUMK Toruń 2014 ss. 221- 235

Współczesne oblicza komunikacji i informacji
Współczesne oblicza komunikacji i informacji

Komunikacja wiedzy jest procesem, który we współczesnych organizacjach urósł do rangi czynnika krytycznego efektywności. Ten rodzaj zależności rozpoznajemy w obszarze uwarunkowań infrastruktury intelektualno-mentalnej, który nie jest zazwyczaj przedmiotem zainteresowania rutynowych kontroli, audytów, a nawet kontrolingu. Autor wskazuje instrumentarium metodologiczne oparte na Metodyce Syndromicznej Explorer. Umożliwia ono sprawne poruszanie się w płaszczyźnie intelektualno-mentalnych uwarunkowaniach organizacji. Rezultatami zastosowań proponowanego podejścia są np. syndromy barier mentalnych i paradygmaty myślenia, traktowane jako formuły przejawiania się sposobów myślenia, kreujących realną praktykę organizacji. Konflikty w obszarze sposobów myślenia są źródłem wytracania energii organizacji, atomizacji zespołu i efektywności niższej, niż wynika to z kalkulacji potencjału ludzkiego. Problemowa relewancja wiedzy wskazywana jest w artykule jako skuteczne rozwiązanie konfliktów komunikacyjnych. Autor rekomenduje ścieżkę kwantyfikowania, dostrzegając w niej optymalną formułę problemowej relewancji wiedzy. Kwantyfikowanie wiedzy wymaga humanistycznych kompetencji: bibliotekoznawczych, metodologicznych, filologicznych – czy szerzej – humanistycznych. Ścieżka kwantyfikacji wiedzy zbliża kompetencje humanistyczne do realnych potrzeb praktyki biznesowej, usługowej czy administracyjnej. Wpisuje się tym samym w program humanistyki nastawionej na realizację praktycznych potrzeb współczesnych organizacji.

Czytaj dalej „Komunikacja wiedzy: efektywność i problemowa relewancja”

Kwant wiedzy

Tadeusz Wojewódzki, Kwant wiedzy


Nasz szablon zapisu treści – nazywany kwantem wiedzy – składa się z trzech elementów: metryczki kwanta, cytatu i asocjacji problemowych związanych z cytatem wyszukanym pod kątem danego problemu, który mamy do rozwiązania.

Metryczka kwanta jest elementem spełniającym  funkcję czysto informacyjną. Jej zadaniem jest usprawnienie procesu sprawnego dotarcia do interesujących nas treści. Składa się z  następujących składowych:

1. nazwy pliku, w skład której wchodzą:

        • data i godzina jego powstania (np. 2010-06-21, 0703),
        • informacja o autorze – niepowtarzalny identyfikator twórcy kwanta złożony z inicjałów autora oraz dowolnie wybranej kombinacji sześciu liczb (np. TW680302),
        • informacja o wersji pliku (np. v01),
        • informacja o rodzaju produktu, albowiem w ten sam sposób zapisywać można nie tylko kwanty, ale np. mapy myśli, materiały źródłowe itp.,
        • słów kluczy, których sekwencja wskazuje sedno treści całego kwanta (np. innowacyjność_ uwarunkowania_ sposób myślenia_ rutyna jako blokada zasobów technologicznych).

2. problemu – opisu zawierającego informację o problemie, który zainicjował proces poszukiwania treści służących jego poznaniu i rozwiązaniu (np. Jak przeciwdziałać zjawiskom blokującym myślenie innowacyjne w organizacji?),
3. tematu – charakterystyka zawierająca informacje o treści cytatu zamieszczonego w kwancie (np. Jak działa zjawisko rutyny?),
4. słów – kluczy stanowiących sekwencję wyrażeń, oddających sedno cytatu, które mogą, ale nie muszą pokrywać się z sekwencją słów kluczy występujących w nazwie kwanta. Rzecz w tym, że czasami cytat jest jedynie inspiracją do podpowiedzi rozwiązania konkretnego problemu i jego treść może tematycznie daleko odbiegać od rozwiązywanego problemu (np. innowacyjność_ blokady innowacyjności_ blokady intelektualne_ rutyna ),
5. dla kogo? – informacji o zespole, który rozwiązywał określony problem i jest bezpośrednim adresatem kwanta (np. Zespół Projektowy X),
6. źródło – danych zawierających informację o źródle cytatu zamieszczonego w kwancie (np. T. Kotarbiński, Dzieła wszystkie. Część II. Prakseologia. Ossolineum. Wrocław 2003, s. 23),
7.autor – elementu zawierający kontakt mailowy do twórcy kwanta (np. Tadeusz Wojewódzki_ www.infobrokerstwo.pl_ wojewodzki@wojewodzki.pl).

kwant wiedzy
kwant wiedzy

Cytat

Element ten określić można jako fragment treści, który zwrócił szczególną uwagę autora kwanta jako istotny dla zrozumienia problemu lub rozwiązania go. Są to zazwyczaj fragmenty tekstów odruchowo zaznaczane w trakcie lektury jako ważne. W przykładzie zaprezentowanym poniżej jest to tekst, który zwrócił uwagę autora kwanta poszukującego odpowiedzi na pytanie o przyczyny i ścieżki rekomendacji zmian w zakresie innowacyjności w konkretnej organizacji:

Rutynie zawdzięcza się powstawanie i utrzymywanie się przeżytków, czyli takich rzeczy lub praktyk, które miały swój dobry sens, ale trwają lub powtarzają się nadal, mimo że straciły przydatność. Słynnych przykładów dostarczają znane właściwości niektórych naszych ubiorów, na przykład ścięty, ukośny krój dolnej części fraka, kiedyś pono potrzebny, gdy ktoś ubrany w surdut chciał się tak umieścić na koniu, aby mu poły surduta nie przeszkadzały wjeździe. Nie wyłamujemy się pod tym względem z ogólnych trybów przyrody, gdyż w organizmach utrzymują się jakoś narządy wyzbyte uprzedniej użyteczności i wyzbyte przydatności w ogóle, na przykład wyrostek robaczkowy, albo relikt kości ogonowej w gatunku ludzkim. To, co raz się zadomowiło, ma dążność do trwania dalej, choć już nadal do niczego nie jest naprawdę potrzebne, np. określony tradycyjny kształt określonych wytworów. Pierwsze wagony kolei żelaznej próbowano pono budować w kształtach karet, pierwsze czcionki drukarskie – w kształtach liter ręcznie pisanych itp., itp.[1]

 Zacytowanie określonych treści jest pierwszym krokiem na ścieżce problemowej relewancji wiedzy. Przede wszystkim jest to początek budowania drzewa wiedzy[2], którego struktura i zakres wyznaczone są specyfiką problemu. Każdy kwant ulokowany na drzewie problemu stanowi element wiedzy eksplanacyjnej, idiograficznej czy prakseologicznej – zależnie od swojej zawartości oraz ścieżek analiz problemowych możliwych do przeprowadzenia na takiej mapie. Cytowana treść może prowadzić i w praktyce prowadzi często do różnych asocjacji. Umożliwia to wieloaspektowe, interdyscyplinarne poznanie problemu. Fakt alokacji całej wiedzy dotyczącej danego problemu w jednym miejscu, jego wizualizacja oraz oparcie struktury na powtarzających się, identycznych elementach (kwantach wiedzy) usprawnia proces efektywnego porządkowania istotnościowego problemowych treści ze względu na wartości poznawcze i praktyczne.

Asocjacje

Ostatnia część kwanta obejmuje skojarzenia z treścią cytatu i rozwiązywanym problemem. Tutaj często znajdują się komentarze wyjaśniające istotę problemu oraz rekomendacje zmian, umożliwiających jego rozwiązanie. W odniesieniu do wyżej przytoczonego przykładu kwanta przybierają one następującą postać:

Rutyna dotyczy rzeczy i praktyk. Czyli wszelkich celowych czynności oraz ich rezultatów. W rozumieniu Tadeusza Kotarbińskiego ma ona wyraźnie pejoratywne znaczenie. Tadeusz Kotarbiński widzi w niej źródło utraty przydatności. Mechanizm rutyny jest mniej więcej taki: coś okazało się przydatne (ma dobry sens). Ludzie zauważają to. Poprzez naśladownictwo upowszechniają. Tym samym „zadomawia” się praktyka, która – jako bardziej od innych przydatna, efektywna, skuteczna – ma swój „dobry sens”. Wraz z ową praktyka upowszechniają się określone wzorce kulturowe: intelektualne, technologiczne, organizacyjne (pewien sposób myślenia, terminologia wraz z wyobrażeniami, konstrukcje intelektualne itd.). Można, więc powiedzieć, że produkty stanowiące rezultat „dobrych praktyk” przyczyniają się do upowszechnienia właściwego im kontekstu kulturowego. To właśnie ów kontekst zdecydował o tym, że pierwszy pociąg składał się z wagonów konstruowanych na podobieństwo karet. Nie dlatego, że taki akurat kształt był najbardziej ergonomiczny, ale dlatego, że wcześniejsza – dobra praktyka –przemieszczania ludzi na odległość dopracowała się takiego właśnie wzorca. Kareta przeniesiona na szyny jest przejawem przeżytku. Technicznego wzorca kulturowego, idei związanej z pokonywaniem przestrzeni, która zadziałała w pierwszym momencie kreowania nowego rozwiązania technicznego- na zasadach obowiązkowej rutyny. Są to stwierdzenia o kardynalnym znaczeniu z punktu widzenia poznawczych oraz praktycznych możliwości inspirowania procesów innowacyjnych, od których zależy poziom atrakcyjności organizacji. Wskazują one na bariery mentalne ograniczające innowacyjność czy wręcz wykluczające ją.

Z punktu widzenia efektywności każdej organizacji istotne jest zdiagnozowanie zarówno obecności takich przeżytków, jak i generujących je źródeł. Jest to obszar uwarunkowań mentalnych[3].

Kwant wiedzy jest rezultatem pracy intelektualnej, konkretnym produktem, który zdaje relację z „odrobionego zadania”[1], a więc może stanowić podstawę rozliczania efektów pracy tak trudno wymiernej, jak praca intelektualna[2]. W naszym przypadku zadaniem jest poszukiwanie odpowiedzi na pytanie o bariery innowacyjności. Kwant – w przedstawionej powyżej postaci – potwierdza aktywny udział jego autora w realizacji wspomnianego zadania, usankcjonowany wyborem konkretnego fragmentu treści i tym samym uaktywnieniem ścieżki dyskusji nad nim. Dodajmy, że wspomniany kwant jest osobistym, twórczym wkładem jego autora w proces dzielenia się wiedzą w jego organizacji, wyrażonym w najbardziej oczekiwanej, intelektualnie pożądanej formule: asocjacji, jakie cytowany fragment zainicjował w kontekście autorskiej wiedzy. Tak więc system kwantyfikowania wiedzy nie tylko optymalizuje proces komunikacji wiedzy, ale stwarza solidny fundament wdrożenia w praktyce organizacji procesu zadaniowego rozliczania pracowników, nie wypełniających bezpośrednio przestrzeni kontaktów organizacji z klientami, gdzie fizyczna obecność pracownika jest konieczna alokacyjnie – w określonym miejscu i czasie. Pozwala to stosować w szerokim zakresie pracę online, z wykorzystaniem najnowszych rozwiązań technologicznych.

Działanie rutyny jako czynnika blokującego innowacyjność
Działanie rutyny jako czynnika blokującego innowacyjność

Ponadto dostęp do tak zapisywanych wyników – dotyczący bezpośrednio zainteresowanych czyli zespołu projektowego, jak i pozostałych, nie uczestniczących w projekcie pracowników – stwarza środowisko kreowania autentycznych liderów intelektualnych – w oparciu o dostępne produkty. Relacje międzyludzkie bazujące na transparentności rezultatów pracy i jawności kryteriów oceny dają szansę na budowę trwałego, harmonijnego systemu stabilizującego pozostałe dziedziny organizacji.


[1] Jeśli porównać system kwantyfikowania wiedzy ze stosowaną w różnej formie i postaci fotografią dnia roboczego (najstarsza metoda mierzenia czasu pracy), to nie ulega wątpliwości, że ta druga prowadzi do powstawania rezultatów pracy intelektualnej służących tylko jednemu celowi – kontroli. Zaangażowanie kontrolowanych i kontrolujących w taki system nie wnosi żadnej wartości w obszarze komunikacji wiedzy. Inaczej jest w przypadku kwantyfikowania. Szkopuł w tym, że kwantyfikowanie wiedzy może pojawić się w określonych warunkach: tylko wówczas, gdzie kadra zarządzająca potrafi rozpisywać cele organizacji na zadania, a te – w przypadku pracy intelektualnej – na konkretne produkty, zgodne ze standardami wypracowanymi w organizacji. Za opisanymi rozwiązaniami kryją się diametralnie różne modele organizacji: z jednej strony – model czynnościowy, z drugiej – produktowy.

[2] O roli zobiektywizowanych kryteriów oceny pracy intelektualnej autor pisze szerzej w publikacji: T. Wojewódzki, Obszary aksjologiczne we współczesnych organizacjach, „Filozofia Publiczna i Edukacja Humanistyczna” 2013, nr 3 [w druku].

 


[1] T. Kotarbiński, Abecadło praktyczności, Warszawa 1972, s. 35.

[2] Drzewo wiedzy jest graficzną postacią prezentacji całej wiedzy, jaką dysponujemy, tutaj – w odniesieniu do danego problemu. Do tego typu wizualizacji wykorzystywane są zazwyczaj narzędzia do mapowania myśli.

[3] Materiały własne autora.

 

Jak skutecznie zarządzać w firmie?

  • 080821_1312_MK590530_v01 Jak skutecznie zarządzać w firmie?
  • PROBLEM: skuteczne zarządzanie w organizacji
  • SŁOWA KLUCZE: zarządzanie_organizacja_firma
  • ODBIORCA: ZP

 CYTAT: „Jedną z podstaw skutecznego zarządzania w pracy menedżera jest wyznaczanie klarowanych i jednoznacznych celów. Cel to wyzwanie, siła napędowa, która popycha nas do przodu. Właściwie wykorzystana – staje się magicznym motywatorem – rozpędzonym pociągiem. Źle wykorzystana – prowadzi do ślepej uliczki wirtualnego silnika, wypalenia i stagnacji… Czytaj dalej „Jak skutecznie zarządzać w firmie?”

Jak otrzymać dotacje UE na założenie firmy na wsi?

080614_2150_MK590530_v01
PROBLEM
:_Jak otrzymać dotacje UE na założenie firmy na wsi?
SŁOWA KLUCZE:_dotacje_firma_wieś

ODBIORCA: ZP dotacje UE

CYTAT:

„W tym roku ruszy program pomocy przeznaczony na rozwój małych firm na wsi. Wysokość wsparcia ma zależeć od liczby stworzonych nowych miejsc pracy. Eksperci podkreślają, że pomoc z UE zmniejszy ukryte bezrobocie na wsi. (…)

W tym roku pierwsze osoby będą mogły założyć mikrofirmy na wsi za pieniądze z UE. W przypadku stworzenia pięciu lub więcej miejsc pracy będzie można otrzymać bezzwrotną pomoc w wysokości nawet 300 tys. zł. Co ważne będzie ją można uzyskać na założenie niemal każdego biznesu, a nie tylko związanego z działalnością rolną. Pomoc nie będzie też adresowana wyłącznie do osób ubezpieczonych w rolniczym systemie ubezpieczeń. Ma to być zachętą do zakładania na terenach wiejskich nowych firm. (…)

 Liczy się liczba etatów

Skala pomocy ma zależeć od liczby stworzonych miejsc pracy. Wnioskodawca otrzyma 100 tys. zł, jeśli tzw. ekonomiczny plan operacji przewiduje utworzenie jednego lub dwóch miejsc pracy. Na 200 tys. zł będzie mogła liczyć osoba, jeśli stworzy trzy, cztery etaty. O 300 tys. będzie się można ubiegać, jeśli w nowej firmie znajdzie zatrudnienie pięć lub więcej osób. Przy czym poziom pomocy wynosi maksymalnie 50 proc. (…)

1 mln ukrytych bezrobotnych

Projekt rozporządzenia zakłada, że pomoc będzie adresowana do osób, które będą prowadzić bardzo różny rodzaj działalności. Firma tworząca nowe miejsca pracy będzie więc mogła przeznaczyć unijne środki na przykład na budowę lub modernizację budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Będzie też mogła inwestować otrzymane pieniądze w zakup maszyn, urządzeń, narzędzi, wyposażenia i sprzętu, w tym też komputerowego. Pieniądze z UE mogą też być przeznaczone na pomoc na zagospodarowanie terenu oraz zakup środków transportu (z wyłączeniem zakupu samochodów osobowych przeznaczonych do przewozu mniej niż ośmiu osób łącznie z kierowcą).

 

Wnioski w 2008 rok

Według Dariusza Wojtasika ARiMR może rozpocząć przyjmowanie wniosków o dofinansowanie już w sierpniu. Zastrzega jednak, że będzie to możliwe, jeśli w lipcu będzie wydane rozporządzenie, nad którym pracuje obecnie resort rolnictwa.

Osoba zainteresowana założeniem firmy za unijne środki będzie musiała złożyć do ARiMR wniosek o przyznanie pomocy wraz z kompletem załączników. Od momentu przyjęcia wniosku agencja ma cztery miesiące na podpisanie umowy z beneficjentem. Następnie, po zrealizowaniu inwestycji bądź jednego z jej etapów, przedsiębiorca będzie mógł złożyć wniosek o płatność. Wtedy agencja powinna w ciągu trzech miesięcy zweryfikować wniosek i wypłacić pieniądze.”

KOMENTARZ:

W ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 przeznaczono 1,023 mld zł  jako na tworzenie nowych miejsc pracy na polskiej wsi. Program ten ruszy w drugim półroczu br. Bezzwrotna pomoc przewidziana będąca zachętą dla wszystkich osób mieszkających na wsi do zakładania mikrofirm, w wydatny sposób powinna wpłynąć na zmniejszenie w tym środowisku ukrytego bezrobocia, szacowanego na ponad 1 mln osób. Wysokość wsparcia finansowego zależeć będzie od ilości stworzonych miejsc pracy, co ma na celu zmotywowanie przyszłych właścicieli nowotworzonych firm do zatrudniania większej ilości pracowników. Co ważne, ta forma dotacji przewidziana jest nie tylko dla rolników, ale wszystkich mieszkańców wsi. Rolnicy oprócz tego  mogą uzyskać wsparcie z funduszy unijnych w ramach programu „Różnicowanie działalności w kierunku nierolniczej”, skąd mogą otrzymać nawet 100 tys. zł. Muszą jednakże spełnić jeden warunek, otóż tworząc swoje  dodatkowe źródło dochodu (np. sklep czy firmę transportową) nie będą mogli zrezygnować z prowadzenia gospodarstwa.

patrz także:

http://biznes.gazetaprawna.pl/

artykuly/20664,od_dzis_dotacje_ue_dla_rolnikow_zakladajacych_wlasna_firme.html

http://bizns.gazetaprawna.pl/artykuly/20534,nowe_wsparcie_ue_dla_rolnikow.html

http://praca.gazetaprawna.pl/artykuly/19398,100_tys_zl_na_prowadzenie_wlasnej_firmy.html

ŹRÓDŁO:  Wiktorowska B.,

1 mld euro trafi na wieś na nowe miejsca pracy. http://praca.gazetaprawna.pl/artykuly/
21249,1_mld_euro_trafi_na_wies_na_nowe_miejsca_pracy.html
  2008.06.14  20:30
AUTOR: Maria Kamińska  kaminska.maria@onet.eu

Jak blokować zagrożenia mentalne w zespole projektowym?

2007-03-30 0825_TW480302_v01 _KWANT_ Czynniki mentalne zagrażające projektom
PROBLEM
:_ Jak ograniczać wpływ negatywnych czynników kulturowych na pracę zespołów projektowych ?
PROBLEM ROZWIĄZYWANY: Jak blokować zagrożenia mentalne w zespole projektowym?
SŁOWA KLUCZE: dobro wspólne, wartości, interes publiczny, cele indywidualne, interes partyjny, racja stanu, ustrój polityczny,
ODBIORCA: Zespół Projektowy EFS
CYTAT: „Pomimo tego, iż przekupstwo występuje we wszystkich typach ustrojów politycznych ograniczają jego występowanie rządy prawa i ład demokratyczny. Szczególnie istotna wydaje się być zwłaszcza długotrwała tradycja państwowości opartej na prawie oraz rozwinięte społeczeństwo obywatelskie, znajdujące wyraz w rozlicznych organizacjach społecznych i wolnych mediach. Do takich wniosków dochodzi D. Treisman, który w swoich badaniach wykazał wpływ czynnika tradycji prawnej i demokratycznej na zmniejszenie występowania korupcji (D. Treisman 2000). W jego badaniach kraje o długoletniej historii demokratycznej odznaczają się mniejszą korupcją, podczas gdy tzw. „młode” demokracje borykające się z autorytarną przeszłością trudniej radzą sobie z omawianą patologią. Wydaje się, że jest to również casus Polski, która odziedziczyła bagaż negatywnych zjawisk kulturowych pochodzących z okresu PRL. Zatarcie wartości dobra wspólnego, brak poszanowania dla własności publicznej, niechęć do przedkładania interesu publicznego nad cele indywidualne, utożsamienie interesu partyjnego i grupowego z racją państwa – cechy współczesnej polskiej polityki są odziedziczone po okresie socjalizmu realnego i niewątpliwie sprzyjają rozwojowi łapownictwa.
Swój wpływ na ograniczenie korupcji ma także tradycja rządów opartych na prawie. Jest to zdaniem D. Treisman’a główna przyczyna, dla której niepodległe państwa powstałe z byłych kolonii brytyjskich mają relatywnie mniejszy wskaźnik skorumpowania. Co wydaje się być interesujące, w swoich badaniach D. Treisman wskazuje także na inne elementy kultury, które mają wpływ na ograniczenie korupcji. Jest to m.in. tradycja protestancka. Autor odwołuje się do słynnej analizy weberowskiej dotyczącej etyki protestanckiej uznając, iż znacznie lepiej niż w innych systemach etycznych oddziela ona dobro wspólne od indywidualnego. W konsekwencji rozdzielone są interesy państwa od prywatnych, co w sferze publicznej oddziałuje na zmniejszenie łapownictwa (D. Treisman 2000) „

ŹRÓDŁO : Tomasz Grzegorz Grosse, Działania anty-korupcyjne w państwach członkowskich OECD. Florencja, 2000 s.3. [dok. Elektr.:www.batory.org.pl/ftp/program/przeciw-korupcji/pk0001.pdf] lit.cyt.: D. Treisman –  The Causes of Corruption: a Cross-national Study, Journal of Public Economics No 76, 2000

KOMENTARZ do problemu: Najbardziej niepokojące- w polskich uwarunkowaniach kulturowych- jest zatarcie wartości dobra wspólnego. Przejawów tego zjawiska dostrzegać można np. w redukowaniu wartości dobra wspólnego do dobra „plemiennego”. Jest to pochodna optyki społecznej wyznaczonej rozumowaniem kategoriami „swoi” oraz „obcy”. Bez względu na to jak ważkie moralnie argumenty za nim przemawiają- nie daje ono szans ani prawidłowej diagnozy „dobra wspólnego” ani sukcesów realizacyjnych. Każdy program stworzony przeciwko komuś ( w miejsce programu przeciwko zjawisku), powołuje opozycyjny w zamierzeniach, ale taki sam – w skutkach kontr program. W sumie działa się nie przeciwko zjawiskom i procesom, ale ludziom, organizacjom. Cykl się zamyka- pochłania zasoby materialne, intelektualne, a główne efekty porównywalne są do zamaszystego bicia piany. Obszar pożądanych zmian, które mogłyby radykalnie zmienić rzeczywistość -popychając ją w kierunku „dobra wspólnego” –pozostaje obok.
 Odczuwalny jest brak powszechniejszego- zobiektywizowanego, apolitycznego, gospodarskiego spojrzenia na najważniejsze sprawy Polski. Nie dlatego, że opracowań takich brakuje. Brak jest mechanizmów stymulujących zainteresowanie nimi.
 Wyraźnie odczuwalny jest brak mechanizmów i autorytetów zdolnych narzucić i wyegzekwować ponad partyjny, ponad partykularny sposób myślenia. W ustalaniu hierarchii celów istotnych społecznie czy gospodarczo jako ważniejsze od zawartości merytorycznej traktowane bywa autorstwo idei. Identyfikacja źródła ma większą wartość poznawczą i praktyczną, niż zawartość treści. W takich uwarunkowaniach kulturowych walory merytoryczne nabierają charakteru symbolicznego, stając się uczestnikami gry, zamiast merytorycznej debaty czy faktycznego działania. Destrukcyjny, demoralizujący charakter tych uwarunkowań jest źródłem masowej patologii społecznej.

POWIĄZANIA: Jesteśmy społeczeństwem otwartym i ruchliwym, ale ciągle nie obywatelskim. Otwartość oznacza brak szczelnych granic między różnymi segmentami struktury społecznej. Co prawda, sama struktura, choćby w podziale bogactwa czy zaawansowania cywilizacyjnego, wydaje się zastygła (wystarczy popatrzeć na zróżnicowanie regionalne i brak wyraźnych oznak zmniejszania się dystansów między lepiej i gorzej prosperującymi województwami czy też na ciągle duże dysproporcje dochodowe i cywilizacyjne między miastem i wsią), ale pod tą pozornie nieruchomą skorupą widać ogromną dynamikę, szybkie przemieszczanie się ludzi, awanse słabych i upadki silnych. Polacy wbrew utartym przekonaniom, są bardzo mobilni, przede wszystkim zaś do granic cwaniactwa przedsiębiorczy. Nie potrafią współdziałać na rzecz dobra wspólnego, nie przejawiają zbyt wielu obywatelskich postaw, ale działają zadziwiająco skutecznie na rzecz dobra własnego, wykorzystując przy tym wszelkiego rodzaju nieszczelności prawa i niemrawość państwowej egzekutywy. W coraz większym stopniu niezaradni sobie radzą, a nieudacznikom się udaje. Niestety, często kosztem wspólnoty. Państwo, które ma reprezentować interesy wspólnoty, wciąż z poszczególnymi obywatelami przegrywa.”
 Janusz Czapiński J._Tomasz Panek T., Diagnoza społeczna 2005.Wyższa Szkoła Finansów i Zarządzania w Warszawie 10.01.2006 [źródło elektroniczne, data cyt. : 2007-03-30 06:35 ] .
http://prawo.uni.wroc.pl/~kwasnicki/EkonLit/diagnoza2005_raport_041005.pdf

 WSKAZÓWKA PRAKTYCZNA: W zespole projektowych pracującym w polskich uwarunkowaniach mentalnych należy spodziewać się obecności progów mentalnych właściwych polskim realiom społeczno- obyczajowym. Dlatego w działaniach diagnostycznych, a następnie działaniach o charakterze profilaktycznym oraz blokującym syndromy obecności progów mentalnych należy uwzględnić wykorzystanie DEKALOGU ROZUMU- jako punktu odniesienia do zachowań członków zespołu projektowego.
http://www.infobrokerstwo.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=178&Itemid=56 dla zarejestrowanych
AUTOR
: Tadeusz Wojewódzki

Sposób na zablokowanie kontrnakrętki

070312_0940_MW770609_v01 sposób na zablokowanie kontrnakrętki

PROBLEM:Na Polskim rynku rowerowym brakuje ogólnie części do rowerów torowych tzw. Ostre koło z ang. fixed gear  to rower bez wolnobiegu. Kiedy jedziesz to musisz pedałować. System ten, często jest spotykany w rowerach dziecięcych oraz zawsze w rowerach używanych na torze. Zalety Ostrego Koła to zredukowanie liczby części do minimum, a tym samym rower staje się mniej awaryjny, bezobsługowy, lżejszy, nie kusi złodzieja.
OstreKoło uczy nawyku ciągłego kręcenia – niezbędnej rzeczy w kolarstwie, oraz uruchamia inne partie mięśni – np. żeby podjechać pod górkę, trzeba raczej stanąć na pedałach.
. Rowery te są dość specyficznie zbudowane. Problem ten dotknął nie tylko mnie , ale wielu rowerzystów z całego kraju. Rowery te mają zablokowaną koronkę na tylniej piaście. Koronkę którą trzeba zablokować można kupić bez problemu w sklepach z częściami rowerowymi lub korzystając z pomocy portali aukcyjnych za granica (dość drogi sposób) jednak oprócz zakupu koronki trzeba ją zablokować kontrnakretką z ang. lockring. Problem to brak kontrnakrętek w sklepach, hurtowniach.

SŁOWA KLUCZE: Kolarstwo torowe, Ostre koło, kontrnakrętka , lockring   

ODBIORCA: Rowerzyści, Inżynier -Konstruktor, Mechanicy 

CYTAT „Kupując piastę torową, warto zadbać aby kontrnakrętka ("lockring") była w komplecie. W przeciwnym wypadku czeka nas dorabianie jej u ślusarza. Należy pamiętać, że są przynajmniej 3 standardy kontrnakrętek, które różnią się tylko i wyłącznie skokiem gwintu, podczas gdy ich średnica jest ta sama.
Oprócz piast torowych, można użyć zwykłych piast pod wolnobieg (BMX’owych, "zwykłej" pod nakręcany wielotryb). Koronkę można wtedy zablokować inną koronką lub nakrętką od suportu, która ma taki sam wymiar. Sposób ten uchodzi za mniej pewny – grozi odkręceniem w momencie ostrego hamowania. Dlatego przed nakręceniem trybu i nakrętki blokującej, warto ją posmarować jakimś klejem do blokowania gwintów: Locktite lub jego odpowiednikami (do nabycia w sklepach metalowych, s częściami samochodowymi itd. cena od 15 do 30zł). W chwili obecnej jeżdżę na tak spreparowanej piaście i jak na razie nic mi się nie odkręca (nie używam hamulców, a często robię ślizgi).
Niektóre piasty mają gwint pod tryb z dwóch stron ("flip-flop hub"). Pozwala to założyć tryby z dwóch stron: wolnobieg z jednej i ostre koło z drugiej lub ostre koło z dwóch stron. Należy pamiętać, żeby różnica zębów po obu stronach nie była większa niż 1 ząbek, gdyż w przeciwnym razie nie da się dobrze naciągnąć łańcucha z obu stron.

ŹRÓDŁO : Ostre koło a sprawa polska.

KOMENTARZ: Blokowanie koronki przez inną koronkę przy pomocy kleju, farby lakierniczej jest bardzo niebezpieczne w szczególności gdy poruszamy się w ruchu miejskim. Zerwanie związanej klejem kontrnakrętki może zakończyć się wypadkiem drogowym !! Rowery torowe zasadniczo nie służą do poruszania się w ruchu miejskim, wyjątkiem są rowery kurierskie które muszą być szybkie i bezobsługowe, często posiadają dodatkowy hamulec przedni który chroni przed wypadkiem (po odkręceniu koronki która służy nam za kontrnakrętkę i jest w rowerach torowych jedynym hamulcem).Moje rozwiązanie na zablokowanie koronki kontrnakrętką jest następujące – kupujemy koronkę 20 – sto zębową z wytoczonymi otworami między gwintem nakręcanym na piastę a górną częścią z zębami – koszt ok. 5zł potem kupujemy drugą koronkę o wiele mniejszą np. 16 –sto zębową  która ma nam służyć za lockring , przy użyciu tokarki lub ekstremalnie szlifierki kontowej pozbywamy zębów koronkę i nacinamy tak by można było ją nakręcić na piast, można również nawiercić otwory tak by można było skręcić koronkę z naszym lockringiem przy pomocy śrubi nakrętek. tak zablokowana koronka daję nam pewność że się nie odkręci.   

AUTOR Marcin Wojciechowski

© 2007 wojciechwax

Jak niwelować konflikty pomiędzy pracownikami i organizacją.

2007-03-11 1410_AB770505_v01_KWANT_pracownik_organizacja_konflikt wartości
TEMAT:_ „Dziesięć sposobów oddziaływania wiedzy na tworzenie wartości”
PROBLEM:_ Zarządzanie zasobami ludzkimi w organizacji: na czym polega i jak niwelować konflikty pomiędzy pracownikami i organizacją.
SŁOWA KLUCZE:_praca_konflikt wartości_pracownik_organizacja
ODBIORCA:_Zespół projektowy – zarządzanie zasobami ludzkimi

CYTAT:

 „W przeciwieństwie do łańcucha wartości w tradycyjnym rozumieniu, niematerialne wartości rosną za każdym razem, gdy następuje ich transfer, ponieważ ich kreatorzy nie tracą ich w wyniku transferu. Wiedza, którą otrzymam od ciebie, wzbogaca moją wiedzę, ale ty jej nie tracisz. W ten sposób, z organizacyjnego punktu widzenia, wiedza została skutecznie podwojona. W idealnej sytuacji, bez przesady można powiedzieć, że dzieląc się wiedzą, podwajamy ją.

            Jednak z indywidualnego punktu widzenia sytuacja ta wygląda inaczej. Dla osoby dzielącej się wiedzą, może to potencjalnie oznaczać stracone możliwości – kariery, pracy, a także uznania. Strach przed zwolnieniem czy rywalizacja to najczęściej podawane przyczyny, dla których pracownicy nie chcą dzielić się tym, co wiedzą i co tworzą. W organizacjach możemy zatem zaobserwować sytuację, w której dla jednostki podzielenie się wiedzą to utrata możliwości.

Kluczem do budowania wartości jest efektywność transferu i konwersji wiedzy.

/.…/Inwestowanie w wyszukane systemy informatyczne w celu dzielenia się informacjami to strata pieniędzy, jeśli klimat firmy skłania pracowników do rywalizacji – w takim przypadku będą oni dzielić się tylko błahymi informacjami. System nagród, który zachęca do rywalizacji będzie efektywnie blokował wysiłki zmierzające do dzielenia się wiedzą.”

ŹRÓDŁO: Karl- Eric Sveiby „Dziesięć sposobów oddziaływania wiedzy na tworzenie wartości” w „e-mentor” dwumiesięcznik wydawany przez Szkołę Główną Handlową w Warszawie, Nr 2 (9) kwiecień 2005, ISSN 1731 – 6758, dostępny w Internecie: http://www.e-mentor.edu.pl/artykul_v2.php?numer=9&id=140 [2007-03-11 15:03]

KOMENTARZ do problemu:
Wiedza (jej prawidłowy przepływ pomiędzy poszczególnymi pracownikami zarówno w poziomie jak i w pionie) ma zasadnicze znaczenie dla budowania systemu wartości organizacji.
Tylko w sytuacji jeżeli pracownik będzie czuł się bezpiecznie w swojej organizacji, będzie rzeczywiście efektywnie pracował nad pomnażaniem wiedzy nie tylko swojej ale również całej firmy.
Choć konflikt jest zjawiskiem z jednej strony bardzo twórczym, bo zmusza strony do poszukiwania nowych dróg, sposobów rozwiązania dyskomfortowej sytuacji, to jednak dzieje się tak tylko wtedy gdy obie strony chcą wyartykułować swoje racje i podzielić się posiadaną wiedzą.
Obok wprowadzania do firmy nowinek technicznych usprawniających jej działanie, nie wolno zapominać że dla efektywnego jej funkcjonowania niezbędny jest „zgrany” ufający sobie zespół składający się z wykształconych i znających swoją wartość pracowników, którzy na potrzeby i zadania swojej organizacji patrzą całościowo, a nie przez pryzmat zajmowanego stanowiska.
Inne strony internetowe nawiązujące do tego problemu:
http://www.cvonline.pl/forum/forum.php?fd=4&action=view&thread_id=255 [dostęp: 2007-03-11 14:30]
http://praca.fairplay.pl/content/artykuly/95/samoregulacja_prezentacja.ppt#353,48,Slajd 48 [dostęp: 2007-03-11 14:36]
http://www.cebi.pl/texty/wyklad_dobro.doc (str. 5 i 6 szczególnie) [dostęp: 2007-03-11 14:42]

AUTOR: Agnieszka Brodacka – Ochnio

Jak stworzyć KWANTA? Infobroker w akcji.

  • 051129_2140_TW480302_v01 [ rok] [miesiąc] [dzień]_[godzina] [minuty]_[IMIĘ] [NAZWISKO] [rok urodzenia] [miesiąc] [dzień urodz.]_[wersja numer]
  • PROBLEM:_ [Nazwa problemu]
  • SŁOWA KLUCZE: [słowa identyfikujące problem]
  • ODBIORCA: [zespół rozwiązujący problem]
  • CYTAT: „[cytowana treść pozostająca w zawiązku z problemem] „
  • ŹRÓDŁO : [dane pozwalające jednoznacznie zidentyfikować źródło cytowanej treści]
  • KOMENTARZ do problemu: [nasze rozumienie związku cytowanej treści z problemem]

AUTOR: Tadeusz Wojewódzki   [ nazwisko Autora – z hiperłączem]

Czytaj dalej „Jak stworzyć KWANTA? Infobroker w akcji.”

Ta strona używa cookies. Pozostając na niej wyrażasz zgodę na ich używanie. Więcej Informacji

Polityka dotycząca cookies i podobnych technologii Dla Państwa wygody używmy plików cookies i podobnych technologii m.in. po to, by dostosować serwis do potrzeb użytkowników, i w celach statystycznych. Cookies to niewielkie pliki tekstowe wysyłane przez serwis internetowy, który odwiedza internauta, do urządzenia internauty Cookies używają też serwisy, do których się odwołujemy pokazując np. multimedia. W przeglądarce internetowej można zmienić ustawienia dotyczące cookies. Brak zmiany tych ustawień oznacza akceptację dla stosowanych tu cookies. Serwis nasz stosuje cookies wydajnościowe, czyli służące do zbierania informacji o sposobie korzystania ze strony, by lepiej działała, oraz funkcjonalne, czyli pozwalające „pamiętać” o ustawieniach użytkownika (np. język, rozmiar czcionki). To m.in.: - cookies google-analytics.com – statystyki dla naszej witryny - cookie powiązane z wtyczką „AddThis Social Bookmarking Widget”, która służy ona do łatwego dzielenia się treścią przez serwisy społecznościowe. Polityka prywatności serwisu Addthis opisana jest tu:http://www.addthis.com/privacy/privacy-policy#publisher-visitors (po wybraniu przez użytkownika serwisu, poprzez który będzie się dzielił treścią z witryny mac.gov.pl ,w przeglądarce użytkownika pojawią się cookies z tamtej witryny) - cokies sesyjne (wygasają po zakończeniu sesji) Pozostałe nasze serwisy używają także: - cookies na oznaczenie, że wypełniona została ankieta/sonda (jeśli takie ankiety/sondy są stosowane w witrynie) - cookies generowanych podczas przełączania się do innej wersji serwisu cms, tj. wersji mobilnej oraz wersji dla słabo widzących (wai) - cookies sesyjnych (wygasają po zamknięciu sesji) – używane podczas logowanie użytkownika do panelu strony - cookies utworzonych w momencie zmiany szerokości strony (jeśli witryny posiadają włączoną tą funkcjonalność) - cookies na oznaczenie, że zaakceptowano politykę prywatności Serwisy obce, z których materiały przedstawiamy, mogą także używać cookies, które umożliwiają logowanie się, oraz służą dostarczaniu reklam odpowiadających upodobaniom i zachowaniom użytkownika. W szczególności takie cookies to: W serwisie youtube.com – zawierające preferencje użytkownika, oraz liczydło kliknięć (opisane są w polityce prywatności http://www.google.pl/intl/pl/policies/privacy/) W serswisie player.vimeo.com i av.vimeo.com – pozwalające się zalogować, a także cookies umieszczane przez reklamodawców pozwalające uzależniać wyświetlane reklamy od zachowania użytkownika (polityka w sprawie plików cookies dostępna jest pod adresem http://vimeo.com/cookie_policy)

Zamknij