Kategoria: INFOBROKERSTWO

Opublikowane w

Źródła informacji dla zespołu infobrokerskiego

Follow me
060110_1020_AWA761211_v01 Źródła informacji dla zespołu infobrokerskiego
PROBLEM: Źródła informacji dla zespołu infobrokerskiego
SŁOWA KLUCZE: infobrokerstwo, źródła informacji
ODBIORCA: Zespół infobrokerski
CYTAT: „Jak i gdzie szukać
Na początek trzeba sobie jasno określić czego szukamy, jaki rezultat chcemy osiągnąć i jakie są nasze oczekiwania. Mimo, że każdy przypadek powinno rozpatrywać się z osobna, spróbujemy podać kilka ogólnych wskazówek od czego warto zacząć poszukiwania.
Katalogi
Katalogi stron www – są swego rodzaju serwisami stron WWW z bazą linków pogrupowanych tematycznie. Zasoby te są najbardziej przejrzyste. Posiadają skategoryzowane informacje, do których stosunkowo łatwo dotrzeć. Katalogi najczęściej mają bardzo zbliżony podział na kategorie, co ułatwia ich użytkowanie. Istnieje ich w Internecie ogromna ilość. Naszym zdaniem warte polecenia są następujące katalogi:
Katalogi polskie:

http://katalog.wp.pl
http://szukaj.gazeta.pl/katalog
http://hoga.pl
http://katalog.onet.pl
http://szukaj.interia.pl/ktp

Katalogi zagraniczne:

http://dmoz.org
http://directory.google.com
http://dir.yahoo.com
http://dir.altavista.com
http://www.galaxy.com/directory

Strony startowe
Istnieją również inne specyficzne formy katalogowania witryn. Takim przykładem mogą być "strony startowe", które są specyficzną formą gromadzenia najbardziej popularnych i wartościowych linków. Siłą rzeczy są one jednak bardzo subiektywnie dobierane. Poniżej kilka przykładowych stron prezentujących bardzo zróżnicowany poziom:

www.start24.pl
www.startowy.com
www.zakladka.pl
www.startuj.pl
www.linki.pl
www.estart.pl

SERWISY TEMATYCZNE
Kolejnym źródłem informacji mogą być portale, serwisy tematyczne oraz pozostałe strony WWW, które poruszają interesujący nas temat.
Portale to specyficzne strony WWW, które są rodzajem serwisu informacyjnego, dla którego nośnikiem jest Internet. Zazwyczaj portal internetowy zawiera dział aktualnych wiadomości, pogody, katalog stron internetowych oraz mechanizmy wyszukiwania informacji w nim samym lub zewnętrznych zasobach Internetu.

W tej chwili w polskim Internecie dominuje 5 głównych portali:

www.onet.pl
www.wp.pl
www.interia.pl
www.gazeta.pl
www.o2.pl

Poza tym istnieje kilka mniejszych serwisów, które nie do końca nazwać można portalem w myśl jego ogólnie przyjętej definicji:

www.gery.pl
www.polska.pl

Specyficzną formą portalu jest wortal, czyli serwis tematyczny. W odróżnieniu od portalu koncentruje się on jednak na jednej wybranej dziedzinie, której poświęca w całości temat.

Przykładami takich witryn mogą być:

www.bankier.pl – portal finansowy,
www.filmweb.pl – portal filmowy,
www.infor.pl – portal prawno-gospodarczy,
www.dva.pl – portal nowych technologii.

Dotrzeć do tych witryn, czyli portali i wortali, ale także pozostałych stron WWW można poprzez katalogi, grupy dyskusyjne bądź wyszukiwarki internetowe.

GRUPY DYSKUSYJNE
Kolejnym bardzo specyficznym źródłem informacji w Internecie są grupy dyskusyjne. Usługa ta pozwala na automatyczną wymianę e-maili lub innego rodzaju pisanych komunikatów w obrębie pewnej grupy osób.
Podział grup ze względu na ich dostępność:
Grupy dyskusyjne mogą mieć różny charakter, jeśli chodzi o bierny i czynny do nich dostęp. Mogą one być:

· zamknięte – tzn. być dostępne tylko dla wybranej grupy osób (np. grupy przeznaczone dla pracowników jednej firmy),
· półotwarte – tzn. dostępne dla wszystkich, ale pod pewnymi warunkami, (np. po udowodnieniu swoich kwalifikacji),
· moderowane – czyli dostępne dla wszystkich, ale wysyłane nań komunikaty są cenzurowane przez specjalną osobę,
· otwarte dla subskrybentów – czyli dostępne dla wszystkich, którzy się doń zapisali i nieocenzurowane,
· całkowicie otwarte – czyli dostępne także dla tych, którzy się do nich nie zapisali.

Podział grup ze względu na stosowaną technologię:

· Grupy funkcjonujące w hierarchii Usenetu,
· Grupy dyskusyjne dostępne przez strony WWW – często zwane też forami dyskusyjnymi,
· E-mailowe listy dyskusyjne,
· Intranetowe grupy dyskusyjne – dostępne tylko w ramach sieci lokalnej danej instytucji lub firmy.

Specyficzną odmianą grup dyskusyjnych są listy dysytrybucyjne, których zadaniem jest nie tyle umożliwianie dyskusji, co raczej rozsyłanie do grupy subskrybentów e-maili tworzonych przez właściciela takiej listy."

ŹRÓDŁO : http://www.infobrokering.pl/porady_jak.php (10.01.2006)
KOMENTARZ do problemu: Korzystanie z zasobów Internetu wymaga nie tylko choćby podstawowej znajomości jego struktur, rodzajów witryn i umiejętności szybkiego i sprawnego wyszukiwania potrzebnych informacji ale także, a raczej przede wszystkim, jej weryfikacji. Pierwszym krokiem na drodze do zweryfikowania rzetelności znalezionej informacji jest określenie wiarygodności strony z której została ona zaczerpnięta.
Jednym z najprostszych sposobów jest analiza adresu strony – domeny rządowe (.gov), naukowe (.edu) bądź wojskowe (.mil) na pewno z reguły należy traktować jako źródła bardziej wiarygodne od stron prywatnych (.prv) czy komercyjnych (.com).
Niezależnie od specjalizacji każdy członek zespołu infobrokerskiego powinien stworzyć sobie katalog najczęściej odwiedzanych stron stanowiących główne źródła jego informacji – takie strony, akredytowane przez niego, będą stanowić punkt odniesienia dla pozostałych członków zespołu.
Dobrym pomysłem jest także zapisanie się na listy i fora dyskusyjne poświęcone tematyce, którą zajmuje się konkretny członek zespołu – nie tylko mogą stanowić one źródło wartościowych wiadomości, ale ich aktywni użytkownicy mogą zostać wykorzystani w roli konsultantów / ekspertów, zwiększając zasób nie tylko dostępnych zespołowi informacji, ale służąc także w razie potrzeby ich analizą.
AUTOR: Adam Waśkiewicz
© 2001 wojewodzki.pl

Follow me
Opublikowane w

CERTYFIKACJA KOMPETENCJI INFOBROKERSKICH

Follow me
CERTYFIKACJA KOMPETENCJI INFOBROKERSKICH ZARZĄDZANIA TREŚCIĄ W ORGANIZACJI

Jest to nowatorski projekt podnoszenia kwalifikacji kadr, który stawia sobie za cel stworzenie nowej jakości na rynku – certyfikowanie kompetencji infobrokerskich.

logoinf.gif 

INFOBROKER SYSTEMOWY w ORGANIZACJI

Nowe potrzeby organizacji.

Projekt jest odpowiedzią na potrzeby rynku- w zmieniających się warunkach funkcjonowania organizacji, determinowanych głównie rozwojem technik i technologii teleinformatycznych. Zasadnicza zmiana dotyczy roli kapitału intelektualnego organizacji, uznawanego obecnie za strategiczny komponent wszystkich jej zasobów. Informacja oraz wiedza- jako produkty nowoczesnych organizacji -wymagają umiejętności i kompetencji, które we wcześniejszych uwarunkowaniach rozwojowych nie występowały w wymaganej obecnie konfiguracji, skali oraz sile natężenia. Specyficzny produkt-jakim jest informacja, wiedza- wymaga nowych, specyficznych kwalifikacji. Obejmują one wszystkie aspekty działań, w których powstaje, pojawia się lub jest wykorzystywana przez organizację określona treść zawarta w informacji lub wiedzy.

Nowe wymagania wobec kwalifikacji.

Wyróżnikiem nowoczesnych kwalifikacji niezbędnych z punktu widzenia zarządzania treścią- jest m.in. interdyscyplinarność. Tymczasem kompetencje i umiejętności wynikające z potrzeb nowoczesnej organizacji, a utożsamiane tutaj z koncepcją INFOBROKERA SYSTEMOWEGO- nie mieszczą się w tradycyjnych systemach kształcenia: zarówno uniwersyteckiego, jak i politechnicznego. Przede wszystkim z tego powodu, iż zakresem swoim interesujące nas kompetencje obejmują wiedzę humanistyczną, przyrodniczą oraz techniczną. Wiedza i umiejętności INFOBROKERA SYSTEMOWEGO (IS) wywodzi się z informatyki, ale także naukoznawstwa, metodologii nauk, epistemologii, prakseologii, nauki o nauce, językoznawstwa czy bibliotekoznawstwa. Żadna jednak z tych nauk nie jest w stanie samodzielnie wyjaśnić wszystkich zjawisk związanych z procesami obejmującymi informację, wiedzę( I/W) ani zapewnić kwalifikacji niezbędnych do ich optymalizacji.

Kompetencje Infobrokera Systemowego obejmują z jednej strony wiedzę i umiejętności takie, jak np. autoryzacja wiedzy, umiejętność określania istoty treści, określania związków asocjacyjnych, zależności semantycznych czy syntaktycznych- tradycyjnie sytuowanych w obszarach humanistycznych- a z drugiej np. znajomość aplikacji wspierających praktykę infobrokerską- zarówno na poziomie wyszukiwania informacji, jej archiwizowania, zabezpieczania czy udostępniania, jak i funkcjonowania w systemie. Umiejętności infobrokera systemowego dotyczą aplikacyjnej wizualizacji treści, mapowania myśli, tworzenia drzew problemów czy drzew wiedzy. Obejmują także aplikacyjne zarządzanie treścią – szczególnie z wykorzystaniem technik internetowych. Infobroker systemowy musi ponadto umieć audytować potrzeby organizacji w zakresie I/W, jak i walidować merytoryczną wartość i praktyczną przydatność pozyskiwanej wiedzy. Musi także stymulować procesy właściwe organizacji uczącej się i sprawnie poruszać się zarówno w strukturach projektowych, jak i statycznych.

Listę kompetencji i umiejętności infobrokera dookreśla strategia organizacji systematycznie aktualizowana w oparciu o monitoring środowiska organizacji, a w szczególności potrzeb Klienta oraz zmieniające się wymagania wobec wiedzy i umiejętności składających się na kapitał intelektualny organizacji.

Odbiorcy programu INFOBROKERA SYSTEMOWEGO (IS).

Pytanie o odbiorców produktów infobrokerskich jest w zasadzie pytaniem o to, komu potrzebne są istotne treści. Natomiast pytanie o adresatów programu INFOBROKERA SYSTEMOWEGO- jest pytaniem o to, kto powinien uczestniczyć w procesach związanych z treścią- czyli procesach decyzyjnych, monitoringowych, diagnozujących, walidujących itp.

Organizacje działające bliżej rynku najbardziej narażone są na konsekwencje braku reakcji na zachodzące na nim zmiany. Brak reakcji na istotne zmiany jakościowe może wynikać z samego charakteru tych zmian. Jeśli organizacja nie dysponuje wystarczająco zaawansowaną technologią – w tym aparaturą pojęciową- bardzo istotne zmiany natury jakościowej mogą być zinterpretowane błędnie. Jednym z najbardziej rozpowszechnionych, w polskich realiach, błędów- jest uporczywe interpretowanie zjawisk społeczno- gospodarczych w kategoriach społeczeństwa industrialnego, a więc z pomijaniem roli kapitału intelektualnego, jako strategicznego zasobu organizacji. Wyraża się to w formalnym traktowaniu inwestycji tzw. miękkich, a więc dotyczących mentalnych uwarunkowań rozwojowych.

Wbrew panującym w administracji publicznej przekonaniom- błędy popełniane w tej dziedzinie skutkują bezwzględnie w obszarach rynkowych, hamując tempo oczekiwanych przemian. Również obszar oświaty, edukacji – pozostaje w bezpośrednim związku z tempem i zakresem zmian w organizacjach.

Tak więc odbiorcami programu INFOBROKERA SYSTEMOWEGO są nie tylko organizacje produkcyjne i usługowe, ale także administracja publiczna, oświata, edukacja i praktycznie każda organizacja, której wyniki zależne są od efektywności procesów wykorzystujących wiedzę oraz informację, od ich umiejętności efektywnego zarządzania treścią.

Formy realizacji programu IS.

Przyjmuje się dwie zasadnicze formy realizacji PROGRAMU IS:

= system KURSOWY;

= system STUDIÓW.

W systemie STUDIÓW przewiduje się przygotowanie adeptów do uzyskania międzynarodowej certyfikacji kompetencji komputerowych ECDL, wewnętrznego audytora jakości oraz szeregu innych- zależnie od potrzeb organizacji oraz indywidualnej ścieżki kariery zawodowej adepta. Celem systemu STUDIÓW jest przygotowanie nowoczesnych kadr sprawnie działających zarówno w strukturach tradycyjnych, jak i w zespołach projektowych. Kadr inicjujących, nadzorujących i monitorujących procesy, w które zaangażowane są określone treści.

Aplikacyjne wsparcie uczestników projektu.

Zarówno tryb edukacji KURSOWY, jak i STUDIÓW – przygotowuje adeptów do funkcjonowania w systemie wspomagającym pracę INFOBROKERA SYSTEMOWEGO w organizacji. Zapewnia on adeptom stały dostęp do rezultatów pracy powstających w trakcie procesu edukacyjnego oraz zezwala na korzystanie z niego także po zakończeniu procesu edukacyjnego.

Uczestnicy programu IS otrzymują na własność narzędzie do mapowania myśli oraz materiały pomocnicze w formie elektronicznej.

Metodyka pracy zespołów projektowych- na której opiera się szkolenia- jest skalowalna. Adepci procesów edukacyjnych są przygotowani do samodzielnego stosowania jej w miejscu pracy.

Hierarchiczna struktura kompetencji IS.

Kompetencje i wiedza INFOBROKERA SYSTEMOWEGO uwzględniają IV kategorie:

  1. INFOBROKER SYSTEMOWY
  2. INFOBROKER SYSTEMOWY- MODERATOR
  3. INFOBROKER SYSTEMOWY –MODERATOR SYSTEMU (certyfikat międzynarodowy)
  4. INFOBROKER SYSTEMOWY – EKSPERT (powoływany przez Radę Programową Programu IS)

oraz kategorię równoległą:

INFOBROKER SYSTEMOWY- KONSULTANT (specjaliści z określonych dziedzin wiedzy zapraszani do konsultowania zgodności wiedzy autoryzowanej przez system- z aktualnym stanem wiedzy w danym zakresie).

Podstawowe kierunki edukacji infobrokerskiej.

Całość problematyki IS składa się z 3 BLOKÓW TEMATYCZNYCH:

  1. TECHNIKA I TECHNOLOGIA PRACY
  2. PROCEDOWANIE TREŚCI
  3. ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE TREŚCIĄ

Przykładowe zagadnienia uporządkowane przedmiotowo. Fragmenty ze Studiów Podyplomowych Szkoły Wyższej ATENEUM w Gdańsku.

Społeczeństwo Informacyjne
Infobrokerstwo systemowe
Aplikacyjne wsparcie infobrokera systemowego
Wiedza jako przedmiot refleksji interdyscyplinarnej
Zarządzanie projektami
Jakość w organizacji
Etyka zawodowa
Zespół projektowy ECDL
Zespół projektowy EMPS (Efektywne Metody Pracy Stanowiskowej)
Zespół Projektowy (Kreowanie indywidualnej ścieżki kariery zawodowej)
Uwaga: Niniejszy PROGRAM stanowi własność intelektualną pomiotu, który wyraża zgodę na użytkowanie oraz określa sposób korzystania z tego programu. Portal w całości stanowi immanentną część projektu. Wobec powyższego uprasza się zainteresowanych o kontakt mailowy przed podjęciem prób realizacji programu w części lub całości.
Follow me
Opublikowane w

Infobroker w organizacji

Follow me

Infobroker w organizacji

        Wyjaśnijmy na wstępie, iż prezentowana tutaj koncepcja zakłada takie spojrzenie na pracownika, jego zasoby wiedzy oraz ścieżkę kariery zawodowej [1] , które nie przypisuje go do jednego zawodu- na całe życie, ani jednego typu awansu: np. w strukturze pionowej. Pracownik postrzegany jest przez pryzmat posiadanych kompetencji, wiedzy, predyspozycji, umiejętności oraz zainteresowań, które w trakcie permanentnej edukacji stale się zmieniają. Zmiany te kreowane są w znacznym stopniu przez organizację i jej potrzeby wynikające ze strategii, a ta z konieczności dostosowywania się do potrzeb rynku.

Czytaj dalej „Infobroker w organizacji”

Follow me
Opublikowane w

Wiedza w porcjach czyli kwantyfikowana.

Follow me

Wiedza w porcjach czyli kwantyfikowana

Znak firmowy IS
Znak firmowy IS

Nie umiemy sobie radzić z informacją, a tym bardziej wiedzą. Nie ma- przy tym znaczenia, jaka to organizacja: firma produkcyjna czy urząd – masa ludzi ciągle czegoś szuka. Jakiegoś dokumentu, adresu, telefonu. Ludzie pytają, ludzie odpowiadają, szukają i znajdują. Lub nie… A czas ucieka.
Konia z rzędem temu, kto policzy- ile czasu tracimy w Polsce na takie szukanie oraz ile wspólnie tracimy na tym pieniędzy. Każdego dnia. Póki co- każdy z nas wie, jak wygląda w naszej organizacji ten, który wie- gdzie co jest, gdzie co znaleźć i jak tego szukać.

Wiadomo natomiast jak wygląda człowiek, który zaopatrzony jest we wiedzę- dużo wiedzy. Widać to w telewizji. W każdym rządzie znajdzie się ktoś taki, kto zadziwia zdolnością poruszania się skutecznie z olbrzymią ilością dokumentów – pod pachą. Samo poruszanie się po takiej stercie papieru wymaga zapewne oddzielnej instrukcji. Ale w naszych warunkach tak właśnie wygląda człowiek, który chce wiedzieć i prosi o wiedzę. Chce- to ma- każdy mu da, co najlepszego ma: po 100 stron opracowania. Lub więcej. I w takiej sytuacji jest u nas każdy,kto potrzebuje wiedzy.
Cóż więc z tego, że jest jej coraz więcej? Co z tego, że pracuje dla nas coraz więcej, coraz lepiej wykształconych ludzi, skoro nie ma tej wiedzy ani na czas, ani w takiej postaci, aby można było w oparciu o nią podejmować bardziej racjonalne decyzje? Wciąż marzeniem ściętej głowy jest sytuacja szefa, który zamiast sterty papieru otrzymuje po prostu argumenty: za i przeciw. Zawsze w takiej samej formie, zawsze do odtworzenia- aby sprawdzić lub udowodnić zainteresowanym- merytoryczną zasadność podejmowanych przez siebie decyzji.

Proponowana przez nas Formuła Infobrokera Systemowego jest próbą wsparcia ośrodków decyzyjnych wiedzą przygotowywaną właśnie pod kątem potrzeb liderów. Wiedza dostarczana jest zawsze w takiej samej formie-KWANTA,FISZKI. Jeśli znany jest jej odbiorca i jego potrzeby- przybiera ona postać MAP WIEDZY. W najprostszej postaci- jest to MAPA DNIA – gdzie do poszczególnych punktów kalendarza dnia przypinane są fiszki o elementach wypełniających ów porządek: o ludziach, instytucjach, organizacjach, miejscach itd.
Dzięki tej wiedzy lider jest zawsze przygotowany merytorycznie do każdego spotkania i może merytorycznie na nim zaistnieć, przez co buduje autorytet stanowiska oraz kreuje swój wizerunek- jako osoby kompetentnej.

Jeśli w grę wchodzi decyzja- fiszki tworzą jej merytoryczny kontekst. Układają się w MAPĘ DECYZJI, gdzie są odpowiedzi na pytania o przyczyny zjawisk objętych polem działań decyzyjnych, jak i prognozowane konsekwencje wyboru określonych rozwiązań. Taka MAPA DECYZJI jest zarazem raportem o stanie wiedzy decydenta w momencie jej podejmowania i stanowi swoiste merytoryczne alibi.
Proponowany przez nas system jest do wprowadzenia w każdych warunkach, prawie bez kosztów- za to z większym nakładem własnej pracy. Wszędzie, w każdej organizacji są ludzie, którzy mogą go wdrożyć i wypełnić oczekiwanymi treściami. Trzeba tylko chcieć po nich sięgnąć i wiedzieć jak to zrobić. My dysonujemy tym drugim… Tutaj pokazujemy jedynie jak wygląda KWANT, trochę uczymy- jak tworzyć i jak je zbierać. Zainteresowanym pokażemy więcej.

Tadeusz Wojewódzki 24 listopada 2005

Follow me
Opublikowane w

Kodeks etyki Association of Independent Information Professionals

Follow me
Marta Iwańczuk

Kodeks etyki Association of Independent Information Professionals 

    
       Potocznie etykę utożsamia się z moralnością i uznaje, że oznacza ogół norm moralnych przyjmowanych w określonym czasie przez określoną zbiorowość za punkt odniesienia ocen i reguł postępowania integrujących tę zbiorowość wokół pewnych wartości” [Sosińska-Kalata 2003, s. 5]. Natomiast w etyce pojmowanej jako dyscyplina naukowa zwykle wyodrębnia się dwa podstawowe nurty badawcze: etykę opisową i etykę normatywną.
     Odmianą etyki normatywnej jest etyka zawodowa (deontologia), określa ona zasady i normy postępowania środowiska zawodowego ze względu na szczególne wartości, którym zawód służy. Reguluje także sposoby rozwiązywania zawodowych konfliktów wartości [Sosińska-Kalata 2003, s. 5]. Na straży zasad etyki i norm postępowania środowiska zawodowego stoi zwykle kodeks etyki zawodowej. Kodeksy etyczne mają formę dokumentów programowych i są pozbawione jakiejkolwiek mocy prawnej, rzadko zawierają sankcje za ich nieprzestrzeganie.
     Członkowie Association of Independent Information Professionals, już od pierwszych dni istnienia Stowarzyszenia, poświęcają wiele uwagi dyskusji nad etyką, stosowaną do rozwiązywania nurtujących ich problemów praktycznych. Charakterystycznym wyrazem rosnącego zainteresowania etyką informacji biznesowej w środowisku infobrokerów jest liczba konferencji i sympozjów oraz inicjatyw wydawniczych poświęconych tej problematyce [Sosińska-Kalata 2003, s. 3]. Są to działania o zasięgu międzynarodowym. Obok konferencji i publikacji, członkowie Association of Independent Information Professionals stworzyli w 1989 roku Code of Ethical Business Practice, który reguluje etyczne aspekty udostępniania  i rozpowszechniania informacji.

     Kodeks AIIP „spełnia podstawowe wymogi formalne i treściowe stawiane dokumentom tego typu, tj. wyznaczania zasad postępowania grupy zawodowej w sposób ogólny (deklaratywny), a zarazem zwięzły” [Gębołyś 2003, s. 12]. Kodeks składa się z dwóch części: ze wstępu oraz wykazu cech, powinności i obowiązków niezależnych profesjonalistów informacji. Krótki wstęp jest rodzajem objaśnienia roli brokera informacji w społeczeństwie informacyjnym profesjonalisty informacji, który jest obiektywnym pośrednikiem między klientem, a światem informacji [Code of Ethical Business Practice […] 2004, dok. elektr.]. Następnie w kodeksie Stowarzyszenia określono następujące punkty odpowiedzialności, spoczywającej na pracownikach:
  • Utrzymanie dobrego imienia zawodu poprzez uczciwość, kompetencje i zachowanie poufności.
  • Udzielanie klientom jak najaktualniejszych i najbardziej relewantnych w stosunku do zapytania odpowiedzi, w terminie i za wynagrodzeniem ustalonym uprzednio z klientem.
  • Pomaganie klientom w zrozumieniu wykorzystanych źródeł informacji oraz ustaleniu stopnia ich wiarygodności.
  • Przyjmowanie zleceń wyłącznie zgodnych z prawem i nie działających na szkodę zawodu.
  • Dotrzymywanie klauzuli poufności.
  • Szanowanie praw własności intelektualnej.
  • Dotrzymywanie zasad umów licencyjnych i innych kontraktów.
  • Informowanie klientów o zobowiązaniach wynikających z praw własności intelektualnej oraz umów licencyjnych.
  • Utrzymywanie zawodowych kontaktów z bibliotekami i przestrzeganie zasad dostępu do ich zbiorów.
  • Ponoszenie odpowiedzialności za stosowanie się do tego kodeksu przez własnych pracowników [Code of Ethical Business Practice […] 2004, dok. elektr.].
     ” Etyka – wg A. G. Marco – polega na rozwiązywaniu konfliktu między obowiązkiem a indywidualnym pragnieniem, które chciałoby się realizować. Nie powinna zagłębiać się w podawanie zasad ogólnospołecznych (takich jak uczciwość) czy konkretnych recept postępowania” [Kisilowska 1999, s. 2]. Kodeks AIIP spełnia powyższą zasadę. Jego krótka forma i zwięzłe sformułowanie najważniejszych założeń nasuwa skojarzenie z kodeksami znanymi oraz cenionymi w środowisku bibliotekarzy i pracowników informacji, na przykład kodeksami etycznymi opracowanymi przez American Library Association, Medical Library Association czy Canadian Library Association. M. Kisilowska stwierdziła nawet, iż można by zaryzykować adaptację Kodeksu AIIP do polskich warunków (środowiska bibliotekarskiego)” [Kisilowska 1999, s. 3].
     Brokerzy informacji na świecie (także i w Polsce) zamieszczają Kodeks AIIP na stronach swoich serwisów internetowych oraz powołują się na zasady sformułowane przez Stowarzyszenie zawierając umowy z klientami. Niezależni profesjonaliści informacji twierdzą, że Kodeks AIIP został stworzony z myślą o uwzględnieniu współpracy z różnymi klientami. Świadczą o tym choćby punkty dotyczące pomocy klientom w zrozumieniu wykorzystanych źródeł informacji czy przyjmowania zleceń wyłącznie zgodnych z prawem. Kodeks AIIP został skonstruowany tak, aby być podstawą do rozstrzygania potencjalnych zastrzeżeń klientów i konfliktów pomiędzy infobrokerami, producentami baz i systemów informacyjnych, twórcami dokumentów oraz użytkownikami informacji. Zwrócono w nim bowiem uwagę na szanowanie praw własności intelektualnej oraz dotrzymywanie zasad umów licencyjnych i innych kontraktów. Brokerzy informacji mają obowiązki wobec wszystkich związanych z nimi kręgów społecznych i kulturowych, co podkreśla na przykład punkt dotyczący utrzymywania zawodowych kontaktów z bibliotekami i przestrzeganie zasad dostępu do ich zbiorów [Bjorner 1995, dok. elektr.].
     Działalność infobrokerska nie ogranicza się do realizacji zleceń i przestrzegania kontraktów z klientami, ale wymaga także respektowania prawa oraz zawodowych zasad etycznych. Akceptowany przez całe środowisko infobrokerskie kodeks etyki zawodowej, na przykład AIIP Code of Ethical Business Practice, może przyczynić się do standaryzacji etyki zawodu brokera informacji na całym świecie. Zasady Kodeksu AIIP są krótkie i klarowne, ale jednocześnie elastyczne. Etyczne postępowanie infobrokerów polega na edukacji klienta, znajomości przepisów prawa i docenianiu wartości informacji, poprzez stosowanie się do wszelkich zasad jej użytkowania. Patrząc na deontologie działalności brokerów informacji, przez pryzmat Kodeksu AIIP i debat nad problematyką etyki udostępniania informacji, można dostrzec, że szczególną uwagę zwraca się na kwestię zasad etycznych odnoszących się do klienta.
   Spis wykorzystanych opracowań:
  1. Bjorner, Susanne [dok. elektr.] (1995). Who Are These Independent Information Brokers?http://www.asis.org/Bulletin/Feb-95/bjorner.html [odczyt: 2004.12.21].
  2. Code of Ethical Business Practice. Association of Independent Information Professionals. W: Association of Independent Information Professionals [dok. elektr.] (2004). http://www.aiip.org/AboutAIIP/aiipethics.html[odczyt: 2004.11.2004].

  3. Gębołyś, Zdzisław (2003). Kodeksy etyki zawodowej bibliotekarzy w Europie. Bibliotekarz nr 9, s. 10 –16.
  4. Kisilowska, Małgorzata (1999). Etyka pracownika informacji w Polsce – czy jest możliwa? Bibliotekarz nr 5, s. 2 – 5.
  5. Sosińska-Kalata, Barbara (2003). Etyka w nauce o informacji. Bibliotekarz nr 9, s. 3 – 10.
Opublikowane w

Wykaz stowarzyszeń brokerów informacji

Follow me
Marta Iwańczuk

Wykaz stowarzyszeń brokerów informacji

 The American Society for Information Science and Technology (ASIS&T) (Amerykańskie Stowarzyszenie Informacji Naukowej i Technologii Informacyjnej) – Zostało założone w 1937 roku jako American Documentation Institute (ADI) – towarzystwo dla profesjonalistów informacji prowadzących badania nad nowymi teoriami, technikami i technologiami w celu poprawienia dostępu do informacji. Jest organizacją non-profit. Towarzystwo prowadzi działalność edukacyjną, organizuje konferencje, wydaje publikacje i czasopisma. ASIS&T skupia specjalistów z wielu dziedzin wiedzy, koncentrując się na różnorodnych podejściach do nowatorskich rozwiązań wspólnych problemów dotyczących przepływu informacji. ASIS&T tworzy forum wymiany informacji o najnowszych badaniach i odkryciach w dziedzinach informacji naukowej. Członków ASIS&T jest około 4 tys., są to specjaliści, z tak różnych dyscyplin, takich jak: informatyka, lingwistyka, zarządzanie, bibliotekoznawstwo, inżynieria, prawo, medycyna, chemia i dydaktyka. Do ASIS&T należą indywidualni profesjonaliści, którzy zajmują się gromadzeniem, wyszukiwaniem, analizowaniem, zarządzaniem, archiwizowaniem oraz rozpowszechnianiem informacji.
Źródło: About ASIS&T [dok. elektr.] (2004). http://www.asis.org/AboutASIS/index.html [odczyt: 2005.01.04].

The Association of Independent Information Professionals (AIIP) (Stowarzyszenie Niezależnych Profesjonalistów Informacji) – Największa światowa organizacja zrzeszająca brokerów informacji. Powstała w 1987 roku, kiedy to profesor bibliotekoznawstwa i informacji naukowej na Uniwersytecie Wisconsin (USA) oraz właściciel firmy infobrokerskiej Information Express, Marilyn Levine, doszedł do wniosku, że istnieje potrzeba zorganizowania stowarzyszenia skupiającego brokerów informacji. Organizacja miała pierwotnie 26 członków – firm z całego świata, profesjonalnie zajmujących się poszukiwaniem i dostarczaniem wszelakich informacji.
    Główne zadania AIIP:

    • zwiększanie świadomości i wiedzy na temat zawodu infobrokera,
    • stworzenie i wprowadzenie w życie etycznych standardów prowadzenia tego typu działalności,
    • zachęcenie niezależnych infobrokerów do prowadzenia dyskusji na wspólne tematy,
    • promowanie wymiany informacji pomiędzy infobrokerami i innymi organizacjami,
    • informowanie społeczeństwa o istnieniu i sposobach działania brokerów informacji.

    Obecnie AIIP skupia około 700 członków na całym świecie. Stowarzyszenie w każdym kwartale publikuje własny biuletyn informacyjny, organizuje także coroczne spotkania członków AIIP, prowadzi elektroniczne dyskusje na tematy związane z poszukiwaniem informacji. Prowadzone są również szkolenia podczas targów i wystaw. W USA stowarzyszenie jest traktowane jako reprezentant profesjonalistów związanych z informacją i dlatego blisko współpracuje z producentami baz danych i innymi dostarczycielami źródeł informacji w celu usprawnienia i ułatwienia pracy członków AIIP.
Źródło: About the Association of Independent Information Professionals (AIIP) [dok. elektr.] (2004). http://www.aiip.org/AboutAIIP/aboutaiip.html [odczyt: 2005.03.05]

    Deutsche Gesellschaft für Informationswissenschaft und Informationspraxis e.V. (DGI) The Association for Information Science and Practice (Stowarzyszenie Informacji Naukowej i Praktyki Działalności Informacyjnej) – Liczy około 2 tys. członków, jego siedzibą jest Frankfurkt nad Menem. Celem Stowarzyszenia jest promocja, tworzenie pozytywnego wizerunku oraz inne działania na rzecz sektora usług informacyjnych. DIG jest forum wymiany doświadczeń zawodowych dla członków oraz ich klientów. Zajmuje się organizowaniem zjazdów i konferencji dla niezależnych specjalistów informacji. Prowadzi też kursy doskonalące umiejętności informacyjno-wyszukiwawcze i marketingowe. Wydaje m. in. czasopismo Information – Wissenschaft und Praxis oraz publikacje członków DGI. Działalność organizacji prowadzona jest w specjalistycznych grupach i komitetach. Jedna z grup reprezentuje interesy brokerów informacji – Group For Information Broking. Jej celem jest stworzenie kodeksu etyki brokerów informacji, lobbing, prowadzenie szkoleń oraz sieci komunikacyjnej między brokerami i ich klientami. DGI ma oddziały w ponad 10 miastach w Niemczech.
Źródło: Deutsche Gesellschaft für Informationswissenschaft und Informationspraxis [dok. elektr.] (2005). http://www.dgd.de/index.html  [odczyt: 2005.03.05].

    The European Association of Information Services (EUSIDIC) (Europejskie Stowarzyszenie Usług Informacyjnych) – Organizacja powstała w 1970 roku w celu stworzenia sieci wymiany informacji między dostawcami usług informacyjnych, a ich klientami. Jej siedziba znajduje się w Amsterdamie. Posiada ponad 100 członków, którzy reprezentują 16 krajów europejskich, pracują oni zarówno w sektorze prywatnym, jak i publicznym. Do EUSIDIC należą głównie firmy i organizacje, rzadziej osoby indywidualne. Głównymi organami EUSIDIC są Rada i Komitet Wykonawczy, w ramach Stowarzyszenia można wyróżnić ponadto szereg małych komitetów i grup roboczych. Członkowie EUSIDIC spotykają się na corocznej konferencji, której towarzyszą warsztaty i inne imprezy. Stowarzyszenie wydaje głównie materiały konferencyjne, poza tym prowadzi własny internetowy serwis informacyjny.
Źródło: EUSIDIC – The European Association of Information Services [dok. elektr.] (2005). http://www.eusidic.org [odczyt: 2005.04.06].

    Finland Tietopalveluseura – The Finnish Society for Information Services (Fińskie Towarzystwo Usług Informacyjnych) – Jest to organizacja non-profit, skupiająca specjalistów zajmujących się wyszukiwaniem, analizowaniem, digitalizowaniem oraz rozpowszechnianiem informacji w różnych formach. Towarzystwo działa od 1947 roku w Espoo i liczy obecnie około 1000 członków. Jego celem jest promocja usług informacyjnych, rozwijanie profesjonalnych umiejętności członków oraz prowadzenie badań i publikowanie ich wyników. Niezależnym specjalistom informacji w Towarzystwie przyświeca także idea dzielenia się doświadczeniem i specjalistycznymi umiejętnościami w zarządzaniu informacją i wiedzą z pozostałymi członkami. Promocję usług informacyjnych i podnoszenie świadomości informacyjnej realizują poprzez organizowanie profesjonalnych kursów i szkoleń. Finland Tietopalveluseura zajmuje się również wspomaganiem badań oraz współpracą z fińskimi i międzynarodowymi organizacjami.
Źródło: Tietopalveluseura  [dok. elektr.] (2004). http://www.tietopalveluseura.fi/fi/cfmldocs/index.cfm?ID=1103 [odczyt: 2005.04.06].

   Society of Competitive Intelligence Professionals (SCIP) (Stowarzyszenie Specjalistów Wywiadu Konkurencyjnego) – Jest międzynarodową organizacją stawiającą sobie za cel pomoc specjalistom w zakresie zbierania i analizowania informacji, popularyzacji wywiadu konkurencyjnego i zachęcania decydentów do prowadzenia dialogu i podejmowania działań na rzecz uzyskiwania przewagi konkurencyjnej. Siedzibą SCIP jest Aleksandria w stanie Virginia w USA. Organizacja skupia ok. 7000 członków z 45 krajów, w tym głównie z USA. SCIP stworzyło SCIP Code of Ethics for CI Professionals (Kodeks Etyczny Wywiadu Konkurencyjnego). Choć członkostwo ma charakter indywidualny, SCIP na zasadach partnerskich współdziała również z kilkoma podobnymi stowarzyszeniami z innych krajów, m.in. Niemiec, Francji, Kanady, Chin i Izraela. Planuje się powołanie organizacji, skupiającej profesjonalistów i sympatyków wywiadu konkurencyjnego w Polsce, afiliowanej przy SCIP. W środowisku specjalistów informacji SCIP cieszy się opinią elitarnej, profesjonalnej i prestiżowej organizacji.
Źródło: About SCIP [dok. elektr.] (2004). http://www.scip.org/about/index.asp  [odczyt: 2005.01.04].

    Svensk förening för informationsspecialister The Swedish Association of Information Specialists (TLS) (Szwedzkie Stowarzyszenie Profesjonalistów Informacji) – jest to szwedzka organizacja non-profit, z siedzibą w Sztokholmie, dla profesjonalistów specjalizujących się w zarządzaniu informacją. Jej członkowie zajmują się dostarczaniem aktualnej i wiarygodnej informacji z zakresu biznesu, medycyny, technologii i nauk humanistycznych. TLS prowadzi działania doskonalące zawodowe kwalifikacje członków, które wykorzystują w codziennej pracy, tak aby byli oni konkurencyjni na światowym rynku usług informacyjnych. TLS organizuje kursy, seminaria i konferencje. Wydaje także swoje publikacje oraz od 1945 roku czasopismo InfoTrend – Nordic Journal for Information Specialists. TLS posiada oddziały w całej Szwecji.
Źródło: Swedish Association for Information Specialists [dok. elektr.] (2005). http://www.tls.se/foreningen/tlseng.lasso [odczyt: 2005.04.07]. 
Follow me
Opublikowane w

Wynagrodzenie działalności infobrokerskiej

Follow me

Marta Iwańczuk

Brokerzy informacji posługują się ustalonymi cennikami usług, które stanowią wycenę ich pracy. Przyjęto dwa typy cenników: według „stawki godzinowej” i według rodzaju pracy. Należy zaznaczyć, że drugi cennik nie budzi zaufania wśród klientów infobrokerów i często jest poddawany w wątpliwość ze względu na niejasne kryteria oceny poszczególnych prac [Bates 2000, s. 20].

Czytaj dalej „Wynagrodzenie działalności infobrokerskiej”

Follow me
Opublikowane w

Studia podyplomowe z zakresu infobrokerstwa w Trójmieście

Follow me

Studia podyplomowe z zakresu infobrokerstwa.

               W Trójmiecie przygotowywane są studia podyplomowe z zakresu infobrokerstwa!!!
    Z informacji, które możemy przekazać już dzisiaj wynika, że będą się one kończyły- poza dyplomem- szeregiem certyfikatów umożliwiających optymalizację procedur kreowania własnej ścieżki kariery zawodowej.
    Program studiów przewiduje aktywne uczestnictwo w pracach wirtualnych zespołów projektowych opartych na metodyce PRINCE2 oraz PMI, pozyskanie kompetencji niezbędnych do funkcjonowania w roli infobrokera systemowego w organizacji oraz na wolnym rynku.
    Program studiów adresowany jest do osób świadomie kreujących własne ścieżki kariery zawodowej, nastawionych na pozyskiwanie umiejętności podnoszących radykalnie wartość ich oferty na rynku pracy. Kompetencje uzyskanie w ich toku będą przydatne w każdej organizacji – zarówno administracji publicznej, jak i obszarze przedsiębiorczości. Zakres ich obejmuje zarówno optymalizację procesów wspierających lidera organizacji, zarządzania wiedzą oraz informacją, tworzenie argumentacyjnego kontekstu decyzyjnych drzew wiedzy, akredytację źródeł wiedzy oraz informacji, narzędzi komunikacji wewnątrz projektowej oraz relacji z Klientem, jakości, bezpieczeństwa informacji, auditów oraz audytów infobrokerskich, informatycznych itd.
                 Więcej informacji – w najbliższym czasie.
dr Tadeusz Wojewódzki

Follow me

Ta strona używa cookies. Pozostając na niej wyrażasz zgodę na ich używanie. Więcej Informacji

Polityka dotycząca cookies i podobnych technologii Dla Państwa wygody używmy plików cookies i podobnych technologii m.in. po to, by dostosować serwis do potrzeb użytkowników, i w celach statystycznych. Cookies to niewielkie pliki tekstowe wysyłane przez serwis internetowy, który odwiedza internauta, do urządzenia internauty Cookies używają też serwisy, do których się odwołujemy pokazując np. multimedia. W przeglądarce internetowej można zmienić ustawienia dotyczące cookies. Brak zmiany tych ustawień oznacza akceptację dla stosowanych tu cookies. Serwis nasz stosuje cookies wydajnościowe, czyli służące do zbierania informacji o sposobie korzystania ze strony, by lepiej działała, oraz funkcjonalne, czyli pozwalające „pamiętać” o ustawieniach użytkownika (np. język, rozmiar czcionki). To m.in.: - cookies google-analytics.com – statystyki dla naszej witryny - cookie powiązane z wtyczką „AddThis Social Bookmarking Widget”, która służy ona do łatwego dzielenia się treścią przez serwisy społecznościowe. Polityka prywatności serwisu Addthis opisana jest tu:http://www.addthis.com/privacy/privacy-policy#publisher-visitors (po wybraniu przez użytkownika serwisu, poprzez który będzie się dzielił treścią z witryny mac.gov.pl ,w przeglądarce użytkownika pojawią się cookies z tamtej witryny) - cokies sesyjne (wygasają po zakończeniu sesji) Pozostałe nasze serwisy używają także: - cookies na oznaczenie, że wypełniona została ankieta/sonda (jeśli takie ankiety/sondy są stosowane w witrynie) - cookies generowanych podczas przełączania się do innej wersji serwisu cms, tj. wersji mobilnej oraz wersji dla słabo widzących (wai) - cookies sesyjnych (wygasają po zamknięciu sesji) – używane podczas logowanie użytkownika do panelu strony - cookies utworzonych w momencie zmiany szerokości strony (jeśli witryny posiadają włączoną tą funkcjonalność) - cookies na oznaczenie, że zaakceptowano politykę prywatności Serwisy obce, z których materiały przedstawiamy, mogą także używać cookies, które umożliwiają logowanie się, oraz służą dostarczaniu reklam odpowiadających upodobaniom i zachowaniom użytkownika. W szczególności takie cookies to: W serwisie youtube.com – zawierające preferencje użytkownika, oraz liczydło kliknięć (opisane są w polityce prywatności http://www.google.pl/intl/pl/policies/privacy/) W serswisie player.vimeo.com i av.vimeo.com – pozwalające się zalogować, a także cookies umieszczane przez reklamodawców pozwalające uzależniać wyświetlane reklamy od zachowania użytkownika (polityka w sprawie plików cookies dostępna jest pod adresem http://vimeo.com/cookie_policy)

Zamknij