INFOBROKERSTWO – Strona 4 – INFOBROKERSTWO SYSTEMOWE

20 maja 2008

Doświadczenia z promocji KURSÓW LIZBOŃKICH

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker

Doświadczenia z promocji KURSÓW LIZBOŃSKICH
Syndrom etykiety kazałby już teraz szufladkować odbiorców i stwierdzać kompletną nieznajomość założeń strategii lizbońskiej– nawet w środowisku aplikującym do funduszy unijnych. Za wcześnie jednak na takie generalizacje i uogólnienia. Jeśli jednak przyjąć konwencję relacji ze spotkań przeprowadzonych głównie w środowisku warszawskich i trójmiejskim, bez prób uogólniania- to odnotować trzeba następujące fakty:

– strategia lizbońska nie jest kojarzona z kompetencjami pracowniczymi, z koniecznością dostosowania aktualnych kwalifikacji do wymogów społeczeństwa informacyjnego; ważne jest wiązania szkoleń lizbońskich z programem instytucji edukującej aplikantów funduszy unijnych;

-strategia lizbońska nie jest kojarzona z koniecznością interdyscyplinarnych preferencji -zarówno w kreowaniu ścieżki zawodowej pracownika nowoczesnej organizacji, jak i procesów wiedzotwórczych organizacji powołanych do tego, w szczególności placówek badawczych oraz uczelni; ważne jest prowadzenie merytorycznej dyskusji w tym środowisku na temat organizacyjnych formuł odpowiadających interdyscyplinarnym preferencjom;

-kreowanie ścieżki kariery zawodowej – w formule wspierającej indywidualne oczekiwania i plany jednostek świadomie kreujących własne życie zawodowe nie jest rozpoznawane jako projekt; perspektywa aktywności zawodowej wydaje się zbyt obszerna jak na akceptowane obecnie i rozpoznawane ramy czasowe projektów;

– inwestowanie we własną ścieżkę kariery zawodowej rozpoznawane jest jako możliwe do zrealizowania wyłącznie w formule poza komercyjnej, opierającej się głównie na wykorzystywaniu funduszy unijnych; zarówno samorządowcy, jak i przedstawiciele przedsiębiorczości zgodni są w opinii na temat braku zainteresowania ze strony pracowników w inwestowaniu własnych środków finansowych we własny rozwój;

– znajomość założeń strategii lizbońskiej wśród przedstawicieli przedsiębiorczości sprowadza się do znajomości ogólnych priorytetów UE i kojarzona jest z przedsięwzięciem, którego cele nie zostały zrealizowane;

– „Krajowy Program Reform na lata 2005- 2008 na rzecz realizacji Strategii Lizbońskiej” jest dokumentem, o którym uczestnicy przeprowadzonych dotychczas dyskusji w ogóle nie słyszeli.
Tadeusz Wojewódzki na posiedzeniu Rady Programowo Akredytacyjnej (RPA) w Łańsku 17 maja 2008.Zdjęcie:Anna Królikowska

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker

Tweet to @support

11 maja 2008

Parada Schumana

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker

Tweet to @support

10 maja 2008 o godz. 12.30 po raz kolejny z Placu Bankowego w Warszawie wyruszyła Parada Schumana. Uczestniczyli w niej studenci ATENEUM – Szkoły Wyższej w Gdańsku. W tym liczna grupa Koła Naukowego „Infobroker Systemowy”.

Obecność studentów zainteresowanych procesami technologii informacji (w nowoczesnej organizacji) – na takim wydarzeniu, jak Parada Schumana – nie wymaga komentarza.

Przypomnijmy, że Koło powstało 13 grudnia 2007 roku. Liczy bez mała 30 członów i wyróznia się znaczną grupę sympatyków.

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker

Tweet to @support

28 kwietnia 2008

Infobrokerstwo a poziom życia społecznego

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker

Tweet to @support

Nazwa PLIKU: 2008-04-28 06:17_ TW480302_v01_ WOREK _ Poziom życia społecznego_ wyznaczniki_
2008-04-28 06:17_ TW480302_v01_ WOREK _ Poziom życia społecznego_ wyznaczniki_
Problem: Jak podnosić poziom życia społecznego?
Słowa klucze: poziom życia społecznego_ wskaźniki poziomu życia społecznego_ technologie
Temat: Udział technologii w kształtowaniu poziomu życia społecznego
Dla kogo? Zespół Projektowy
Na kiedy?: edu_ stale
ŹRODŁO : http://www.formazovia.pl/download/raport2.pdf
Autor: Tadeusz Wojewódzki_ www.infobrokerstwo.pl_ wojewodzki@wojewodzki.pl

CYTAT:” POZIOM ŻYCIA SPOŁECZEŃSTWA
• Stacjonarne i mobilne technologie telekomunikacyjne i szerokopasmowy dostęp do Internet
• Technologie wspierające elastyczne formy zatrudnienia, pracę na odległość i organizację życia człowieka
• Technologie ułatwiające korzystanie z usług i urządzeń telekomunikacyjnych i informatycznych (zmniejszanie grup wykluczenia informacyjnego)
• Technologie na rzecz bezpieczeństwa w sieci, ochrony własności intelektualnej i ochrony przed niepożądanymi treściami
• Technologie zwiększające efektywność współdziałania usług, sieci i urządzeń (konwergencja, interoperacyjność)
• Technologie wytwarzania, transmisji i odtwarzania dźwięku i obrazu
• Technologie zwiększające bezpieczeństwo i komfort budynków mieszkalnych
• Technologie materialnego zapisu danych
• Technologie wspomagające edukację, rozwój osobisty i zawodowy człowieka oraz gromadzenie i udostępnianie zasobów wiedzy
• Technologie zwiększające efektywność działania administracji publicznej oraz dostępność usług administracji publicznej dla mieszkańców
• Technologie dla rozrywki w świecie wirtualnym i rzeczywistym
• Technologie wspierające profilaktykę, diagnozowanie, stałą opiekę medyczną, zabiegi chirurgiczne i ratownictwo medyczne „

SUGESTIE:

         W „Poziomie Życia Społeczeństwa” wskazuje się „Technologię na rzecz bezpieczeństwa w sieci, ochrony własności intelektualnej i ochrony przed niepożądanymi treściami”. Nie ma natomiast technologii na rzecz pożądanych treści (poza bardzo ogólnikową tezą o gromadzeniu i udostępnianiu wiedzy). Nie chodzi przy tym jedynie o sam dostępności informacji, wiedzy- szerzej- treści. Chodzi o dostęp do treści wyselekcjonowanych, autoryzowanych, aktualnych i adekwatnych po potrzeb odbiorców.
            Przykładowo: osobie, która decyduje się na założenie mikroprzedsiębiorstwa potrzebne są informacje „techniczne” o tym, jak założyć w Polsce firmę. Ale podstawowe są dla niej informacje merytoryczne, decydujące o powodzeniu ekonomicznym przedsięwzięcia. Odpowiedź na pytanie o branże na terenie przyszłego działania, które wykazują się najwyższą dochodowością, o branżach deficytowych itd. przyszły przedsiębiorca potrzebuje wiarygodnych, autoryzowanych informacji, które zinterpretuje w konfrontacji z własna wiedza, planami i możliwościami. Poprawność tych interpretacji, konsekwencje praktyczne wniosków, jakie wyciągnie zainteresowany- to obszary jego ryzyka. Ale zmniejszenie tego ryzyka poprzez dostarczenie informacji, którą nie dysponuje ZUS, lecz urzędy skarbowe, to zadanie i obowiązek administracji publicznej. Potrzebne są technologie informacyjne wspierające przedsiębiorczość. Takiego zapisu w cytowanym dokumencie brak.
            Generalnie: Brakuje wskazania technologii informacyjnych optymalizujących procesy decyzyjne. Pozyskanie takiej wiedzy i przekazanie jej użytkownikowi nie jest zazwyczaj sprawa tak prostą, jak w poprzednim przykładzie. Zazwyczaj rozwiązania daleko wykraczają poza formuły informatyczne.
            Pozwólmy sobie tutaj na uwagę o bardziej ogólnym charakterze: Problem wynika z faktu, iż wiedza niezbędna do podejmowania decyzji, szczególnie w sytuacjach znamiennych dla działań innowacyjnych, rozwiązujących problemy -porządkowana jest niezgodnie z logiką problemów.

Podstawowym składnikiem wiedzy decyzyjnej jest wiedza naukowa. Problemy dotyczą zazwyczaj zagadnień interdyscyplinarnych. Tymczasem wiedza naukowa tworzona jest i gromadzona w dziedzinach badawczych kreowanych zazwyczaj przez cele poznawcze. Ich immanentna logika decyduje o często wąskim, specjalistycznym podejściu. Pozostaje ono w sprzeczności z potrzebami decyzyjnymi. Łączenie wyników procesów poznawczych różnych dziedzin wiedzy, dla potrzeb praktycznych – jest procesem częściowo realizowanym w naukach o praktycznej orientacji metodologicznej- takich, jak nauki techniczne, medyczne, rolnicze, pedagogika itd. Dziedziny wyznaczane potrzebami praktycznymi, szczególnie potrzebami zespołów projektowych, działających innowacyjnie, w niewielkim tylko stopniu pokrywają się z dziedzinami zainteresowań nauk praktycznych. Otwarte pozostaje pytanie o to, kto i w jaki sposób, zgodnie z jakimi zasadami -ma profesjonalnie zajmować się wyszukiwaniem wiedzy rozsianej po całym polu nauki. Wiedzy na temat wyznaczony praktycznymi potrzebami. Wiedzy zróżnicowanej metodologicznie, naukoznawczo, prakseologicznie.

Najbliżsi tego zadania zdają się być bibliotekoznawcy. W każdym razie na poziomie typowo infobrokerskich zadań: wyszukania informacji: kto, kiedy, o czym pisał. Bibliotekoznawcy. Kompetencje bibliotekoznawcze nie wyczerpują jednak dziedziny wiedzy i umiejętności, jakie zawiera pakiet INFOBROKERA SYSTEMOWEGO.

ZADANIA:

Proszę zidentyfikować umiejętności niezbędne do realizacji zadan infobrokera systemowgo.

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker

Tweet to @support

25 kwietnia 2008

INFOBROKER a INFOBROKER SYSTEMOWY

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker

Tweet to @support

Dla uproszczenia używamy często pojęcia „Infobroker” mówiąc o inforokerze systemowym. Są to jednak pojęcia pokrywające się znaczeniami tylko częściowo.

Infobroker, to specjalista realizujący zlecenie wyszukiwania informacji na zadany temat. Natomiast Infobroker systemowy– to interdyscyplinarny specjalista, członek zespołu uczestniczący aktywnie w procesach technologii informacji. Jego odpowiednikiem w obszarach zarządzania jest specjalista z zakresu metodyk zarządzania – np. PRINCE2, ZCP itp.

Dla infobrokera wyszukiwanie informacji jest czynnością podstawową, najważniejszą, a jej rezultaty- produktem finalnym. Dla infobrokera systemowego- jest to jedna z bardzo wielu czynności. Infobroker systemowy w określonych sytuacjach w ogóle się nią nie zajmuje, co w przypadku infobrokera – jest to niemożliwe.

Kształcenie infobrokera może przebiegać i często przebiega na poziomie kompetencji informatycznych, którymi obejmuje się adeptów szkół średnich. Infobroker systemowy musi bezwzględnie dysponować wiedzą nie tylko informatyczną (najlepiej na poziomie ECDL), ale ponadto z zakresu technologii informacyjnych, aplikacji wsparcia procedur związanych z zarządzaniem wiedzą, metodologią nauk, multimediami, bibliotekoznawstwem czy refleksją filologiczną (egzegeza tekstu, istota treści itd.).

Interdyscyplinarny charakter wiedzy oraz poziom jej uteoretycznienia sugeruje jako najbardziej właściwą dla edukacji Infobrokerów systemowych formułę studiów podyplomowym lub kursów ułożonych w cykle pozwalające kreować infobrokerską ścieżkę kariery zawodowej. Zajmowanie się wiedzą, jako produktem rynkowym – wymaga interdyscyplinarnego przygotowania, któremu tylko po części sprostać mogą tradycyjne formy kształcenia- w formule studiów bibliotekoznawczych, zarządzania wiedza, informatycznych itp.

Optymalną formułą kształcenia infobrokerów systemowych jest Certyfikowany Cykl Kursów: Lizbońska Ścieżka Kariery (szczegóły wkrótce).

Różnice kompetencyjne, a zarazem odmienność w akcentach doboru treści kształcenia infobrokerów oraz infobrokerów systemowych ilustruje zamieszczony poniżej graf. Jak widać na rys.1 tylko część kompetencji Infobrokera pokrywa się z kompetencjami Infobrokera systemowego. Po wtóre odmienna jest skala kompetencji, co w obszarach kształcenia oznacza odmienność nacisku na określona wiedzę oraz umiejętności.

Infobroker jest rynkowa odpowiedzią na potrzeby informacyjne wywołane zjawiskiem smogu informacyjnego, nadmiaru informacji. Infobroker systemowy jest próbą artykulacji potrzeb organizacji funkcjonujących w warunkach społeczeństwa informacyjnego. Artykulacji wskazującej na kompetencje, kwalifikacje osób i funkcje niezbędne w organizacji tworzącej wiedzę jako finalny produkt rynkowy.

Na grafie Zakres kompetencji składowe Minimum Umiejętności Infobrokera ułożono w ciągi 1-37. Od najbardziej praktycznych (manualnych), jak np. pisanie bezwzrokowe, po najbardziej teoretyczne, abstrakcyjne, jak np. innowacyjne kojarzenie. Kolejność na liście Zakresu kompetencji ma charakter w znaczny stopniu uznaniowy. Można spierać się o to czy pod nr 1 umieścić Pisanie bezwzrokowe, Szybkie czytanie czy też Obsługę urządzeń elektronicznych, w tym komputera. Nie ulega jednak wątpliwości praktyczna orientacja metodologiczna wiedzy umieszczonej w blokach tematycznych po lewej stronie wiedzy przewidzianej do przekazania Infobrokerom oraz Infobrokerom systemowym jest odmiennej, gdyż praktycznej orientacji metodologicznej, niż ta po przeciwległej stronie. Jest to wyraźnie blok umiejętności technicznych, wśród których znajdzie się wyszukiwanie informacji, ale nie znajdzie się tutaj np. umiejętność identyfikacji problemu choćby z formule matrycy logicznej, gdzie techniczna umiejętność wypełniania pół tabeli jest wprawdzie ważna, ale o powodzeniu decyduje nie tylko ona lecz przede wszystkim umiejętność określania wagi spraw, hierarchizowania ich istoty, interpretacji przyczynowo- skutkowej, funkcjonalnej, strukturalnej itd.

Podział na wiedzę teoretyczna i praktyczna opiera się na typizacji, nie na klasyfikacji, a więc o konkretnych przypadkach umieszczonych na osi zakresu kompetencji mówić będziemy, iż są one de facto bardziej teoretyczne czy bardziej praktyczne. /cdn/

Fragment zajęć dla infobrokerów systemowych specjalizujących sie w pozyskiwaniu funduszy unijnych (rysowanie myśli): http://www.wojewodzki.pl/wojewodzki/rysowanie1.html

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker

Tweet to @support

9 marca 2008

Ruszyły kursy infobrokerskie

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker

Tweet to @support

Praktyczny wymiar pracowniczej codzienności w organizacji tworzącej wiedzę

Diagnostycy współczesności zwracają uwagę na powstanie nowego typu społeczeństwa. Określa się je mianem informacyjnego lub społeczeństwa wiedzy. W przeciwieństwie do poprzednich (agrarnego, industrialnego), jako główny produkt finalny społeczeństwo to kreuje wiedzę. Wprawdzie wiedza we wszystkich stadiach rozwoju społecznego warunkowała tempo i kierunki rozwoju ludzkości, jednak nigdy wcześniej sama nie stanowiła produktu finalnego, znamiennego dla formacji społeczno- ekonomicznej. Obecnie dla tzw. społeczeństwa informacyjnego czy społeczeństwa wiedzy- charakterystyczna jest umiejętność „produkcji wiedzy”, traktowanej jako finalny produkt wielu organizacji. Produkt tak znamienny dla obecnych czasów, jak niegdyś produkty rolne charakteryzowały społeczeństwo agrarne, a produkty przemysłowe- społeczeństwo industrialne.
Otwarte pozostaje pytanie o formułę praktycznej realizacji procedur czynnego uczestnictwa w tworzeniu wiedzy, na konkretnych stanowiskach pracy w przedsiębiorczości, administracji- słowem we współczesnej organizacji. Co oznacza- w praktyce urzędniczej, administracyjnej, zarządczej – „czynne uczestnictwo w tworzeniu wiedzy”? Czy jest to zajęcie elitarne, wysoce specjalistyczne? Jakich wymaga kwalifikacji? Czy ogranicza się do przekazywania pozyskanej informacji, korzystania z niej? Czy też jest to inny sposób pracy? Inne priorytety, zadania, umiejętności?

Migawki ze Satrachowic

Problematyka wiedzy stanowiła tradycyjnie przedmiot zainteresowań refleksji filozoficznej, metodologicznej, naukoznawczej. Przeniesiona na obszary refleksji nauk szczegółowych traci zazwyczaj swój interdyscyplinarny charakter występując jako analiza informatyczna czy ekonomiczna- np. w formule zarządzania wiedzą. Odpowiedź na pytanie o praktyczny wymiar pracowniczej codzienności w organizacji tworzącej wiedzę uzależniona jest od obszaru wiedzy udzielającego odpowiedzi. Od tradycji jej uprawiania, specyfiki metodologicznej, orientacji wyrażającej się w przynależności do określonych szkół, kierunków, itd.
Problematyka praktycznej obecności pracownika uczestniczącego w procesach zorientowanych na wiedzę jest interdyscyplinarna. Obejmuje aspekty ekonomiczne, socjologiczne, psychologiczne, kulturowe, metodologiczne, naukoznawcze, prakseologiczne, informatyczne itd.

Inżynieria technologii wiedzy

Analogicznie do uwarunkowań właściwych poprzednim formacjom również społeczeństwo informacyjne zaistnieć może pod warunkiem spełnienia określonych wymogów technologicznych i kulturowych. Wiedza, jako produkt finalny- powstaje w organizacjach, w rezultacie respektowania określonych procedur jej wyszukiwania, tworzenia, udostępniania i przechowywania. Analogicznie do innych technologii, również technologie wiedzy wymagają nadzoru i obsługi -przez wyspecjalizowane kadry. Specjalność tę można by określić mianem Inżynierii technologii wiedzy.

Ze względu na fakt, iż w bardzo uszczuplonej wprawdzie formie, ale jako pierwsi – zadania praktycznego „radzenia sobie z natłokiem informacji i wiedzy” podjęli się infobrokerzy – specjalność tę nazywamy INFOBROKERSTWEM. Jej adeptom (pozytywy wynik certyfikacji) przypisujemy wiedzę oraz umiejętności niezbędne do inicjowania, prowadzenia i nadzorowania procesów związanych z informacją, wiedzą- traktowanych jako produkty finalne organizacji.

Metodyka zarządzania technologiami wiedzy

Kompetencje Infobrokerskie w pewnym stopniu pokrywają się z praktycznymi wskazaniami wynikającymi z zarządzania wiedzą. O ile jednak zarządzanie wiedzą jest nauką o niekwestionowanej pozycji i statusie, to Infobrokerstwo traktować należy analogicznie do metodyk zarządzania projektami. Jej praktyczne nastawienie na efekty osiągane w organizacji decyduje o wyraźnie praktycznej orientacji metodologicznej tej wiedzy. Można ją określić jako metodykę zarządzania technologiami wiedzy. Analogicznie do metodyk zarządzania projektami, Infobrokerstwo dąży do sformułowania procedur, których respektowanie racjonalizuje działania organizacji w obszarach, dziedzinach, płaszczyznach związanych z danymi, informacją, wiedzą.

Sprowadzenie Infobrokerstwa (w naszym rozumieniu- Infobrokerstwa Systemowego) do zarządzania wiedzą nie jest możliwe nie tylko ze względu na odmienną preferencje celów (przewaga praktycznej orientacji metodologicznej), ale ze względu na merytoryczną ich zawartość. Ostatecznym celem realnie działającego infobrokera systemowego jest stwierdzenie faktu zgodności określonego stanu wiedzy, jakim dysponują działające podmioty, z aktualnym, dostępnym w danym momencie stanem wiedzy w danej dziedzinie (dostępnym w autoryzowanych źródłach).

Informacja ogólna o kursie

Kurs ma charakter interdyscyplinarny. Obejmuje umiejętności oraz wiedzę z obszarów różnych dyscyplin naukowych, dziedzin wiedzy oraz umiejętności praktycznych. Zakłada się, że uczestnicy kursu dysponują podstawową wiedzą z zakresu zarządzania wiedzą, zarządzania projektami, metodologii nauk, bibliotekoznawstwa. Kurs ukierunkowuje proces samokształcenia w zakresie tych dziedzinach.
Kurs ma charakter wprowadzający i porządkujący w zakresie meta infobrokerstwa, na który składa się historia zawodu infobrokera oraz metodologia infobrokerstwa systemowego.

Produkt kursu

            Kurs ma produktowe nastawienie. Produktami są umiejętności absolwenta decydujące o jego skuteczności działania w nowoczesnej organizacji. Umiejętności tworzą spójny aksjologicznie system ułożony modułami odpowiadającymi segmentom potrzeb rynku pracy.
            W polskich uwarunkowaniach społeczno- gospodarczych bardzo duże znaczenie ma poziom kultury projektowej. Zdecydowało o tym wejście Polski do Unii Europejskiej i obowiązująca w niej procedura aplikowania do funduszy unijnych. Nieodłącznym warunkiem efektywności w tym obszarze działań jest umiejętność realizacji zadań w formule projektowej. Niektóre struktury organizacyjne, szczególnie zhierarchizowane, jak np. w administracji rządowej i samorządowej, tworzą szczególnie niekorzystne warunki do zaistnienia najbardziej efektywnej formuły realizacji zadań, jaką stanowią zespoły projektowe. Dlatego szczególnie w takich środowiskach działania nastawione na podnoszenie pracowniczej kultury projektowej- ma decydujące znaczenie dla podnoszenia poziomu efektywności jej działań.
            Kulturę projektową wspierają dwa moduły: kultury informatycznej oraz kultury informacyjnej. Moduły te są ze sobą ściśle powiązane, częściowo pokrywają się zakresowo i wzajemnie warunkują w tym sensie, że o ostatecznym efekcie -w postaci kompetencji adekwatnych do potrzeb nowoczesnej organizacji – decyduje równoległe doskonalenie wszystkich trzech modułów.
            Kurs Infobrokerstwa Systemowego nastawiony jest przede wszystkim na moduł kultury informacyjnej.

Główne bloki tematyczne obejmują procedury z zakresu:

·        audytu przedprojektowego infobrokerstwa systemowego (IS)
·        informatycznego wsparcia procedur IS
·        autoryzacji źródeł treści
·        tworzenia treści pertynentnych
·        metodologicznych oraz poza poznawczych uwarunkowań treści
·        identyfikacji stanu wiedzy

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker

Tweet to @support

21 lutego 2008

Infobrokerstwo (systemowe) wsparciem decyzyjnym dla przedsiębiorstw

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker

Tweet to @support

080221_1215_MK590530_v01 Infobrokerstwo (systemowe) wsparciem decyzyjnym dla przedsiębiorstw.
PROBLEM:_Znaczenie informacji w strategii działania firmy.
SŁOWA KLUCZE: zarządzanie wiedzą w przedsiębiorstwie, informacja w przedsiębiorstwie, podejmowanie trafnych decyzji

ODBIORCA: ZP Zarządzanie wiedzą

CYTAT:
„Zarządzanie przedsiębiorstwem gospodarczym oparte jest na efektywnym wykorzystaniu informacji. Chcąc skutecznie zarządzać przedsiębiorstwem gospodarczym, a w szczególności przedsiębiorstwem produkcyjnym, w czasach nacechowanych silną konkurencją, coraz łatwiejszym dostępem do środków produkcji i bardzo łatwym dostępem do środków przechowywania i przekazywania informacji, przedsiębiorstwo musi kierować się własną strategią działania. (…)
Niewątpliwie niezbędne jest zdobycie przez menedżera jak największej wiedzy o zasadach funkcjonowania przedsiębiorstwa oraz zbudowanie we własnym przedsiębiorstwie skutecznego i niezawodnego systemu gromadzenia i przetwarzania istotnych danych będących podstawą podejmowania właściwych decyzji.
Dobry system gromadzenia danych źródłowych i przetwarzania ich w informacje, stały transfer w dół zdobytej wiedzy o zarządzaniu, przemyślane i systematyczne obniżanie szczebla podejmowania decyzji poprzez delegację uprawnień menedżerów wyższego szczebla na menedżerów niższego szczebla, pozwala istotnie zwiększyć szybkość i trafność podejmowanych decyzji a co za tym idzie zasadniczo zwiększyć przewagę konkurencyjną przedsiębiorstwa na rynku. (…)
Proces podejmowania decyzji powinien zachodzić w sytuacji gdy menedżer posiada pełnię informacji o poszczególnych zjawiskach wewnętrznych kształtujących działanie przedsiębiorstwa oraz o istotnych uwarunkowaniach zewnętrznych.
Menedżerowie najwyższego szczebla podejmują decyzje strategiczne o najszerszym zasięgu i najdłuższym horyzoncie czasowym. Szczebel ten, pokrywający się najczęściej z zarządem przedsiębiorstw, tworzy najczęściej, w zależności od wielkości przedsiębiorstwa jedna co najwyżej kilka osób. (…)
Menedżerowie średniego szczebla, w tym zazwyczaj kierownicy produkcji, działu sprzedaży itp., podejmują decyzje taktyczne w poszczególnych obszarach działania przedsiębiorstwa. Potrzebują oni informacji częściowo tylko skondensowanych, które niekoniecznie są rezultatem działania typowych procedur. Muszą mieć również możliwość śledzenia danych źródłowych poprzez wgląd do rejestrów dokumentów.
Tylko stały i interaktywny dostęp do danych źródłowych i generowanych na ich podstawie informacji pozwala bowiem realnie i w czasie rzeczywistym kształtować bieżącą działalność przedsiębiorstwa.
Wszystkim tym wymaganiom może sprostać tylko dobrze zbudowany system informacyjny przedsiębiorstwa. Pod pojęciem tym należy rozumieć relacje pomiędzy danymi i informacjami, nadawcami i odbiorcami informacji, kanałami informacyjnymi (formalnymi i nieformalnymi) oraz technicznymi środkami rejestracji danych, przetwarzania i przesyłania informacji.”

ŹRÓDŁO : Znaczenie informacji w strategii działania firmy. http://wydawnictwo.forum.nf.pl/Artykul/6969/
Znaczenie-informacji-w-strategii-dzialania-firmy/menedzer-produkcja-decyzje-zarzadzanie-wiedza/              2008-02-21     10:15

KOMENTARZ do problemu:

            W dzisiejszym świecie jednym z najcenniejszych dóbr stała się informacja. Obok czynnika ludzkiego, kapitału i wyposażenia jest ona źródłem przewagi konkurencyjnej. Szybkość generowania innowacyjnych pomysłów, dotyczących produktów, usług czy procesów biznesowych wpływa na konkurencyjność każdego przedsiębiorstwa. Wsparciem dla pozyskiwania wiedzy przez przedsiębiorców, tak by mogły one osiągać pewne cele biznesowe jest zarządzanie wiedzą. Jego skuteczność skupia się na procesach wiedzy i na jej przepływie, gdyż bez dopływu nowej wiedzy jej zasoby wyczerpią się. Chodzi tu o wiedzę jako „informację użytkową”, pozwalającą podejmować trafne decyzje oraz kształtować twórcze myślenie w przedsiębiorstwie. Nie każda bowiem wiedza jest kapitałem intelektualnym, lecz jedynie ta, która staje się użyteczna dla firmy. To ona decyduje dzisiaj o przetrwaniu i sukcesach rynkowych przedsiębiorstwa, a nie technologie czy manualne zdolności pracowników.

            Coraz bardziej powszechne i zaawansowane technologie informacyjne dają ludziom dostęp do wzrastającej w szybkim tempie ilości danych. Dotychczasowe techniki ich przetwarzania stały się nieskuteczne i wymagające merytorycznego przygotowania pracownika firmy. Ilość informacji, ich różnorodność i zmienność powoduje ogromną trudność w zarządzaniu nimi. Dochodzi do sytuacji, gdy mamy zbyt wiele różnych danych i nie umiemy nimi zarządzać ani z nich korzystać. Nadmiar informacji szkodzi bardziej, niż jej niedobór. Brak wiarygodności informacji stwarza niepewność w podejmowaniu decyzji. Biznesmeni zasypywani są ogromną ilością informacji, borykają się nie z problemem zdobycia odpowiedniej ilości informacji, a z ich przetwarzaniem.

    Wyszukiwanie precyzyjnej, zgodnej z zapotrzebowaniem informacji jest procesem złożonym, wymagającym wielkiej wiedzy i zdolności analitycznych. Bardzo cenna jest znajomość narzędzi umożliwiających zapisywanie efektów pracy w sposób, by mogły być wykorzystywane nie tylko przez powołany zespół projektowy, ale także w przypadku realizacji podobnego projektu. Osobą mającą wszelkie predyspozycje do zajmowania się tego typu zadaniami jest infobroker, zwłaszcza infobroker systemowy. To on mógłby koordynować pracę specjalistów w danej organizacji, gdyż jako specjalista zatrudniony w danej organizacji, ma doskonałe rozeznanie w jej możliwościach i potrzebach. Takich możliwości nie ma broker informacji zatrudniony z zewnątrz. Zadaniem infobrokera systemowego jest dostarczanie przesłanek niezbędnych do podjęcia decyzji, zgodnych ze stanem wiedzy w danej dziedzinie.

      Gromadzenie i zestawianie tych danych dla potrzeb informacji marketingowych może być bardzo pomocne przy podejmowaniu różnych decyzji. Przedsiębiorstwo powinno tworzyć system pozwalający na bieżącą analizę tych danych pod kątem informacyjno-porównawczym.

      Stworzenie mniej lub bardziej rozbudowanego sytemu informacji jest dziś bardzo istotnym elementem budowania przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstwa. Szybkość w uzyskaniu precyzyjnej, wiarygodnej i opracowanej pod odpowiednim kątem informacji pozwala na niezwłoczne podejmowanie podbudowanych wiedzą decyzji marketingowych. Firma, która ceni sobie innowacyjność i chce wyprzedzać decyzje konkurentów, a nie naśladować ich i reagować na ich działania, powinna taki system budować, nawet w bardzo podstawowej formie.

            Profesjonalne zarządzanie informacjami według przyjętych wytycznych, dotyczących poufnych zasobów informacyjnych, zasady respektowania praw autorskich oraz właściwe metody i techniki pozyskiwania nowych informacji to domena specjalistów, na których jak się wydaje będzie coraz większe zapotrzebowanie w organizacjach doceniających kapitał intelektualny i chcących efektywnie go wykorzystywać. Jest to warunek konieczny do osiągania przez nie sukcesu na rynkach krajowych i zagranicznych.

AUTOR: Maria Kamińska kaminska.maria@onet.eu

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

Opublikowane w 2 stycznia 2008
Kody kreskowe, a standard zapisu treści

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

Nazwa PLIKU: 071230_2123_AA861127_KWANT_v01 standaryzacja zapisu treści_ zapis informacji w postaci kodów_ GS1 DATA BAR
Problem: Jak zapisywać treści, aby spełnić warunek łatwego i szybkiego ich wyszukania?
Słowa klucze: kody kreskowe, GS1 DATA BAR
Temat: Jakie są możliwości standaryzacji zapisu treści dzięki zastosowaniu kodu GS1 DATA BAR?
Dla kogo? Zespół Projektowy Standaryzacji zapisu treści
Na kiedy?: stale_edu
ŹRODŁO : http://www.gs1pl.org/gs1.php?id=146
Autor: Anna Adamczyk ania_kosz_16@wp.pl

CYTAT:” ,,Dzięki zastosowaniu kodu GS1 DataBar-14 i GS1 DataBar-14 Spiętrzonego od roku 2010 możliwe będzie:

identyfikowanie przedmiotów, których nie można oznaczyć istniejącymi liniowymi kodami kreskowymi, ze względu na zbyt małą ilość miejsca na opakowaniu

ograniczenie powierzchni kodu kreskowego do wymaganego minimum, a tym samym zyskanie wolnej powierzchni na projekt graficzny opakowania

Dzięki zastosowaniu kodu GS1 DataBar-14 Rozszerzonego i GS1 DataBar-14 Rozszerzonego Spiętrzonego możliwe będzie:

zakodowanie większej ilości danych na tej samej powierzchni lub tej samej liczby danych na mniejszej powierzchni, niż obecnie stosowane kody kreskowe EAN/UPC (np. kody EAN-13 czy EAN-8)

identyfikowanie poprzez numer GTIN produktów zwykle trudnych do oznakowania, takich jak świeża żywność

zapisanie dodatkowo takich informacji jak numer oznaczenie partii produkcyjnej, numer seryjny, data ważności, które umożliwiają realizację wymogów śledzenia ruchu i pochodzenia produktów (traceability)

kodowanie towarów o zmiennej ilości – w chwili obecnej istnieją wyłącznie rozwiązania krajowe i wewnętrzne, co w praktyce często powoduje stosowanie indywidualnego podejścia i konieczność dostosowywania się do wewnętrznych numerów sieci handlowych’’ „

SUGESTIE:

/1/ Bibliografia
1. http://www.gs1pl.org/gs1.php?id=146
            30.12.2007r godz. 21.23
2. http://www.koncept-l.pl/index.php?strona=kody_kreskowe.html&xxl=Kody%20kreskowe
       30.12.2007r godz.21.35
/2/ Asocjacje
            Kody kreskowe są bardzo istotnym odkryciem cywilizacji. Zapewniają większą dokładność, niż informacje, które zapisywane są ręcznie. Przyczyniają się do zwiększenia wydajności i usunięcia błędów ludzkich. Odczytywane informacje są bardziej wiarygodne. Dają możliwość bezpośredniego i natychmiastowego przekazu danych do komputera. Pozwalają na kontrolowanie zasobów, monitorowanie różnych transakcji handlowych, przyspieszają procesy związany z rozładowaniem, przeładowaniem czy tez załadowaniem towaru. Każdy dany produkt ma swój określony numer, nie jest możliwe, aby zdarzyło się, że dwa różne produkty mają ten sam zapis. Znajduje on zastosowanie wszędzie tam gdzie należy zidentyfikować dany produkt. Dzięki wprowadzeniu GS1 DATA BAR, kodami kreskowymi oznaczone będą mogły być bardzo małe przedmioty np. fiolki czy blistry z tabletkami, czy też produkty o ,,zmiennej ilości’’ takie jak mięso czy drób. Oznakowane też będą mogły być pojedyncze owoce i warzywa. Wszystko to pozwoli na udoskonalenie systemu kupna i sprzedaży w wielu branżach. Towary, które do tej pory wprowadzone były wciąż ręcznie zyskają swoje kody, co za tym idzie wyeliminowanie błędów przy zapisie ręcznym. GS1 DATA BAR umożliwia również oznakowanie świeżej żywności poprzez umieszczenie na niej numeru serii, partii i daty ważności. Kody te będą mniejszych rozmiarów, co daje więcej przestrzeni na zareklamowanie danego produktu na opakowaniu. (więcej miejsca na grafikę).Z pewnością zastosowanie kodów kreskowych to oszczędność czasu, który jest tak bardzo cenny w dzisiejszej rzeczywistości. Taki zapis informacji znacznie usprawnił życie całemu społeczeństwu. Kiedy do sklepu przychodzi towar, osoba odpowiedzialna za jego odbiór nie musi wprowadzać ręcznie każdego po kolei do systemu, skanuje listę przewozową i towar jest już w bazie .Taki system umożliwia dokonanie wielu operacji na danych produktach(przyjęcie, wydanie, zamiana, zestawienie dzienne, tygodniowe czy miesięczne)wszelkie informacje o towarze możemy mieć w każdej chwili i nie musimy na to długo czekać.
            Rozumując przez analogię: wiedza na dany temat zapisywana jest w różnej formie i różnych miejscach. Raz jest to książka, innym razem opracowanie, artykuł w czasopiśmie lub Internecie. Rozwiązanie danego problemu wymaga wyszukania przesłanek do podjęcia decyzji. Umieszczone są one we wspomnianych książkach, opracowaniach itd. Wyszukane i zapisane w postaci notatek będą bezużyteczne jeśli nie nadamy im określonego, zawsze takiego samego identyfikatora. Tworzenie kwantów, fiszek – zapisywanie wybranych fragmentów wiedzy w umówiony sposób, przechowywanie ich np. w postaci drzew problemów czy drzew wiedzy zdecydowanie problem ten rozwiązuje. Trudno jest umówić się ze wszystkimi i wszędzie jak mają zapisywać wiedzę. Łatwiej robić to we własnym zakresie, w swojej organizacji.
            Kolejne kroki zmierzające do realizacji owej idei to digitalizacja posiadanych zasobów oraz jej stała kwantyfikacja prowadzona pod kątem aktualnie rozwiązywanych problemów. Organizacją takiego procesu zajmują się służby infobrokerskie (Infobrokerstwo systemowe).

ZADANIA:

            Proszę przygotować plan działań własnej organizacji w zakresie dygitalizacji posiadanych zasobów wiedzy oraz infobrokerskiego wsparcia aktualnie rozwiązywanych problemów.

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

Opublikowane w 25 grudnia 2007
Wykaz publikacji autorstwa dr Tadeusza Wojewódzkiego z zakresu Infobrokerstwa Systemowego

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

    Wykaz publikacji nawiązujących do idei infobrokerstwa systemowego w formule praktycznej orientacji metodologicznej, odpowiadającej na potrzeby efektywnego funkcjonowania wybranych obszarów praktyki – np. zarządzania regionem lub omawiających założenia koncepcji Infobrokerstwa Systemowego- wprost

1.      Wojewódzki T., Regionalistyka jako nauka praktyczna. „Studia Filozoficzne” 1974/7

2.      Wojewódzki T.,O dwóch typach integracji nauki. „Studia Filozoficzne” 1976/2

3.      Wojewódzki T., Twierdzenia optymalizacyjne w naukach społecznych. „Prakseologia”1986/ 1-2

4.      Wojewódzki T., Strategia informatyzacji administracji publicznej społeczeństwa informacyjnego./w:/ HUMAN- COMPUTER INTERACTION. Gdańsk 2003

5.      Wojewódzki T., Administracja publiczna doby społeczeństwa informacyjnego./w:/ ELECTRONIC COMMERCE. Badania i rozwój. Gdańsk 2003

6.      Wojewódzki T., Infobrokerstwo jako nowa płaszczyzna wsparcia administracji publicznej./w:/ Społeczeństwo informacyjne 2005 Katowice 2005

7.      Wojewódzki T.,Zarządzanie wiedza w administracji publicznej./w:/ Społeczeństwo informacyjne 2005 Katowice 2005

8.      Wojewódzki T., Rola i znaczenie projektu we współczesnej organizacji. WSZECHNICA POLSKA, Warszawa 2006

9.      Wojewódzki T., Zarządzanie komunikacją w projekcie. WSZECHNICA POLSKA, Warszawa 2006

10. Wojewódzki T., Zarządzanie ryzykiem w projekcie. WSZECHNICA POLSKA, Warszawa 2006

11. Wojewódzki T. ,Co wiedzą o wiedzy w zarządzaniu wiedzą. http://www.egov.pl/index.php?option=content&task=view&id=2623 [2007-12-25 08:43]

12. Wojewódzki T., Wsparcie aplikacyjne zespołu projektowego. WSZECHNICA POLSKA, Warszawa 2006

13. Wojewódzki T., Kultura projektowa organizacji- pochodna procesów integracyjnych z UE. /W:/ Studia i Badania Naukowe. Europeistyka. Ateneum –Szkoła Wyższa w Gdańsku Rok I Nr 1/2006

14. Wojewódzki T., Zarządzanie treścią jako wyznacznik kultury projektowej nowoczesnej organizacji./w:/ Zarządzanie problemami w nowoczesnej organizacji. red. Lech W. Zacher. Warszawa 2007

Wywiady:

Gontarz A., Fiszki w urzędzie./w:/ http://www.publicstandard.pl/ artykuly/46973/Fiszki.w.urzedzie.html

Wielicka I., Infobrokerstwo w Polsce./w:/ http://www.e-fakty.pl/

Gontarz A., Komandosi wiedzy."Computerworld"2006 nr 24/721

Uczestnicy kursu IS otrzymują dostęp do elektronicznej wersji publikacji Autora oraz większości materiałów wymaganych na kursie.

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

Opublikowane w 21 października 2007
BALTAGROHOLDING korzysta z kwantów

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

Nazwa PLIKU: 2007-10-21 07:26_TW480302_v01_ WOREK_ BALTAGROHOLDINR_ strategia_ olej rzepakowy_

2007-10-21 07:26_TW480302_v01_ WOREK_ BALTAGROHOLDINR_ strategia_ olej rzepakowy_

Problem: Jakie są zagrożenia dla projektu OLEJ RZEPAKOWY?

Słowa klucze: KALINIGRAD _BALAGROHOLDING_ olej rzepakowy_ inwestycja_ zagrożenia

Temat: Zagrożenie ekonomicznej zasadności projektu budowy przetwórni oleju rzepakowego w Obwodzie Kalinigradzkim

Dla kogo? Zespół Projektowy BALTAGROHOLDING

Na kiedy?: pilne – Zarząd

ŹRODŁO : http://gospodarka.gazeta.pl/gospodarka/1,33203,1610048.html

Autor: Tadeusz Wojewódzki_ www.infobrokerstwo.pl_ wojewodzki@wojewodzki.pl

CYTAT:”   Rosja eksportuje do Azji coraz więcej myśliwców wielozadaniowych

Marcin Wojciechowski, Moskwa

2003-08-06, ostatnia aktualizacja 2003-08-06 18:33

Rosja ostatecznie podpisała w tym tygodniu kontrakt na dostawę do Malezji 18 myśliwców Su-30 za ponad 900 mln dol. Przemysł lotniczy jest od dwóch lat lokomotywą rosyjskiej zbrojeniówki

Kontrakt z Malezją podpisano podczas wizyty prezydenta Władimira Putina w Kuala Lumpur, która odbywała się z wielką pompą. Chociaż w jednej trzeciej Malezja zapłaci za samoloty olejem palmowym, rosyjscy politycy i przedsiębiorcy wydają się być bardzo zadowoleni z kontraktu.

Po co Rosji olej palmowy za 300 mln dol.? – Z dawien dawna używamy go do produkcji margaryny, majonezu, kosmetyków i wielu innych rzeczy – tłumaczył dziennikarzom minister przemysłu, nauki i technologii Ilia Klebanow. Zdaniem niektórych polityków Rosja dostanie jednak całą sumę w gotówce.

Dzięki kontraktowi z Malezją Zakłady Lotnicze "Suchoj" umocnią pozycję największego eksportera broni w Rosji. W ub.r. sprzedały swoje produkty za 1 mld 40 mln dol, zarabiając przy tym 200 mln dol. Drugie miejsce zajął inny producent samolotów z rodziny Su – spółka Irkut z Irkutska, która dostarczyła Indiom najbardziej zaawansowany model Su-30 w wersji MKI za 562 mln dol. Dzięki nowemu radarowi elektronicznemu, nowoczesnemu oprogramowaniu i montowanej w zależności od woli klienta izraelskiej awioniki (w wersji indyjskiej) lub francuskiej (w wersji dla Malezji) Su-30 MKI jest uznawany za samolot czwartej generacji z dwoma plusami – czyli porównywalny z wersją F-16 zamówioną w USA przez Polskę.

Rosja sprzedaje także Chinom i Indiom starsze modele Su-30 w mniej nowoczesnej wersji MKK i pochodzący jeszcze z końca lat 70. Su-27 w różnych odmianach. Próbne partie obu tych samolotów kupiła też Indonezja.

– Jeżeli do eksportu myśliwców dodać jeszcze sprzedane helikoptery, to w sumie nasz wojskowy przemysł lotniczy zarobił w zeszłym roku zagranicą 2,5 mld dol., co stanowi 75 proc. całego rocznego eksportu broni Rosji – mówi Konstantin Makiejenko, ekspert moskiewskiego Centrum Analiz Strategii i Technologii.

Udział lotnictwa w eksporcie rosyjskiej broni nie zmniejszy się w najbliższych 4-5 latach, bo przez ten czasd będą realizowane kontrakty z Chinami, Indiami i Malezją. Rosjanie mają nadzieję, że serwis i modernizacja sprzedanych maszyn zwiąże ich z klientami z Azji nawet na ćwierć wieku.

Po 2010 r. być może jeszcze bardziej zmodernizowane samoloty Su-30 zacznie kupować sama Rosja. W tej chwili w jej siłach powietrznych służy tylko pięć Su-30 i prawie 400 Su-27. Przez najbliższych siedem lat nie przewiduje się większych zakupów. Rosyjskie ministerstwo obrony stawia na modernizację i remonty starych myśliwców.

Gdy marka Su przeżywa rozkwit, zakłady produkujące słynne Migi-29 znajdują się w kryzysie. W zeszłym roku sprzedano tylko 25 tych maszyn za 282 mln dol. – głównie do Birmy, Jemenu i Erytrei. Eksperci tłumaczą, że Migi-29 dobrze sprawują się w warunkach bojowych, ale są zbyt prostą konstrukcją dla stosunkowo zasobnych krajów, które chcą kupić jak najlepiej wyposażone samoloty wielozadaniowe na dłużej z myślą o ich modernizacji w przyszłości. „

SUGESTIE:

Zagrożenie: znajdujemy przesłanki do uznania wskazanego wcześniej kierunku- jako tendencji w polityce Rosji. Pozostaje on w ścisłym związku logicznym i przyczynowo- skutkowym ze sprowadzaniem do Rosji oleju palmowego. Taki stan rzeczy zwiększa ryzyko utraty uzasadnienia finansowego projektu.

ZADANIA:

Przedstawić na Zarządzie w powiązaniu z materiałami dotyczącymi polityki zagranicznej Rosji – forma- mapa polityki – mapa zagrożeń dla inwestycji.

Wskazać alternatywny kierunek rozwoju – trzoda chlewna. Powiązać z innymi projektami- budowa chlewni z ekologicznych płyt.

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

Opublikowane w 18 czerwca 2007
Permanentny Kurs Infobrokera Systemowego – nowi LIDERZY

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

            Kurs dostosowywany jest do indywidualnych predyspozycji jej uczestników. Programowe Minimum Umiejętności Infobrokera Systemowego obejmuje wiedzę oraz umiejętności ujęte w formule procedur. Obejmujemy nimi większość dziedzin. Oprócz jednej: rekonstrukcji i kreacji asocjacyjnych związków między problemami czy słowami kluczami, do których „podwieszane są” kwanty wiedzy. W najtrudniejszej z dziedzin pojawiają się jednak liderzy, który swoją innowacyjnością, oryginalnością myślenia oraz doświadczeniem -w wizualnej artykulacji tych skomplikowanych związków- tworzą autorskie programy wprowadzania nowych adeptów infobrokerstwa systemowego w obszary abstrakcji, które wydawały się niemożliwe do spacerowania nimi parami, a tym bardziej grupami.
            Prezentujemy dzisiaj szkic jednej z prac, jakie tworzy w naszym projekcie Pani mgr Ewa Jańczuk– tegoroczna absolwentka Politechniki Białostockiej, Wydziału Zarządzania, Katedra Informatyki Gospodarczej i Logistyki- Kierownik Projektu Asocjacyjnej Bazy Wiedzy.
            Na obecnym etapie zaawansowania projektu powiedzieć możemy jedynie tyle, że przygotowywana jest Asocjacyjna Baza Wiedzy stanowiąca istotne wsparcie systemu infobrokerskiego.

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

Opublikowane w 4 lutego 2007
Infobroker w formule Operatora Informacji

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support
            Międzynarodowy Instytut Studiów Podyplomowych w Warszawie -w porozumieniu z Centrum Infobrokerstwa Systemowego -realizuje aktualnie cykl edukacyjny identyfikowany jako NFOBROKER SYSTEMOWY W NOWOCZESNEJ ORGANIZACJI. Kursy, szkolenia oraz studia podyplomowe -łączy zintegrowany program edukacji infobrokerskiej.

    Przewidziane są w nim trzy poziomy certyfikacji kompetencji profesji Infobrokera:

Infobroker Systemowy

Infobroker Moderator Systemu

Infobroker Ekspert Systemu

    CIS będzie sukcesywnie informować o ważniejszych wydarzeniach tworzących wspomniany cykl.

         W roboczej formule zainicjowało go trzydniowe szkolenie Operatorów Informacji przeprowadzone w ramach projektu EQUAL – „Praca w posagu”. Celem szkolenia było: przygotowanie jego uczestników do pracy w charakterze pracownika operatora informacji. Pełni on ważną rolę w zespole budującym i pracującym w systemie pomocy w wychodzeniu rodzinnego bezrobocia na wsi.
            W wyniku realizacji szkolenia uczestnicy nabyli wiedzę i umiejętności z zakresu znajomości funkcji i roli informacji we współczesnym świecie, uregulowań prawnych w zakresie dostępu do informacji, źródeł informacji, schematu obiegu oraz budowania informacji.
            W bardziej szczegółowej formule cele kursu przekładały się na umiejętności, spośród których zasadnicza cześć znamienna jest dla działań infobrokera systemowego, jak m.in. umiejętność:

diagnozowania potrzeb informacyjnych odbiorcy i dostosowywania do nich form przekazu

identyfikacji działań organizacji /procesy a projekty

identyfikacji treści istotnej dla problemu

identyfikacji zagrożeń mentalnych działań projektowych oraz ich blokowania

inicjowania procesów ukierunkowujących organizację zgodnie z wymogami społeczeństwa informacyjnego

kwantyfikowania treści

lokalizacji zadań Operatora Informacji oraz efektywnych form ich realizacji w wybranych płaszczyznach działań projektowych

organizowania pracy zespołu projektowego w formie wirtualnej

samodzielnego posługiwania się podstawową terminologią z zakresu infrastruktury treści

stosowania matrycy logicznej do oceny przedsięwzięć projektowych

stosowania techniki pracy grupowej burzy mózgów

tworzenia drzew celów, problemów oraz drzew wiedzy- jako form organizowania treści

        W zakresie kursu usytuowano ponadto aplikacyjne wsparcie infobrokera z wykorzystaniem MindMappera oraz dotProjecta.
           Ukończenie kursu z pozytywnym rezultatem upoważnia do używania identyfikatora Infobrokera Systemowego. Jego istotnym składnikiem jest znaczek wykonany w srebrze.

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

Opublikowane w 12 października 2006
Infobroker w nowoczesnej organizacji.

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support
Infobroker w nowoczesnej organizacji.

/tezy wykładu 17-18.10.2006 CPI Warszawa/

1.Istotna obecność WIEDZY PERTYNENTNEJ w organizacji decyduje o jej nowoczesności.
2.Pojęcie organizacji rozumiane jest szeroko. Obejmuje ono zarówno przedsiębiorczość, administrację, jak i politykę czy struktury pozarządowe.
3.Każda organizacja uczestniczy w procesach związanych z danymi/ informacją/ wiedzą.     Są to procesy dotyczące TREŚCI, jej identyfikacji oraz operacji na niej.
   Zakres, skala i rezultaty operacji przeprowadzanych na danych, informacjach oraz wiedzy –dostępnych danej organizacji- uzależnione są od kompetencji uczestników procesów oraz posiadanej infrastruktury teleinformatycznej i organizacyjnej.
Kompetencje uczestników procesów przeprowadzanych na treściach dostępnych organizacji obejmują określoną wiedzę oraz system wartości. W skrócie kompetencje te nazywamy infobrokerskimi nawiązując do nazwy łączonej z funkcją profesjonalnego wyszukiwania informacji.
4.Infobroker (Systemowy- inaczej : Menedżer Procesów Informacyjnych) w przyjętym tutaj rozumieniu jest specjalistą o interdyscyplinarnym przygotowaniu. Obejmuje ono wiedzę umożliwiającą diagnozowanie organizacji pod kątem zadań infobrokerskich, czyli przeprowadzania procedur na treściach danych, informacji i wiedzy. Ponadto znajomość procedur infobrokerskich. Z metodologicznego punktu widzenia jest to wiedza zbliżona do metodyk zarządzania projektami (PRINCE2, PMI), itd.
5. Treścią– DANYCH- są znaki, liczby czy nazwy tam zawarte. Treścią INFORMACJI – są stany rzeczy, zdarzenia. Treścią WIEDZY są zależności, tendencje, prawidłowości i prawa.
Dane docierające do organizacji wymagają procedur identyfikacji, autoryzacji oraz interpretacji w kontekście innych danych, których treść została przez organizacje już wcześniej zaakceptowana i przyjęta. Interpretacja danych pozwala wskazać stany rzeczy oraz tendencje obejmujące zjawiska znajdujące się w zasięgu zainteresowań organizacji.

Rys.1. Dane, informacja, wiedza organizacji (autorstwo TW).

    Zakres zainteresowań organizacji DANYMI, INFORMACJĄ, WIEDZĄ- wyznaczony jest zewnętrznymi oraz wewnętrznymi uwarunkowaniami osiągania jej strategii, celów, czyli strukturą aksjologiczną oraz poziomem metafreleksji- najogólniej kulturą organizacji. Cele cząstkowe zmieniają się w kontekście ich uwarunkowań realizacyjnych. Dlatego też zakres zainteresowań organizacji jest zmienny, a tym samym zmienne są obszary treści potrzebne organizacji -jako całości -oraz poszczególnym punktom zadaniowym.
6.Zasadniczym celem działań infobrokerskich w nowoczesnej organizacji jest zagwarantowanie istotnej obecności wiedzy pertynentnej w działaniach organizacji. Jest to wiedza odpowiadająca konkretnym potrzebom odbiorcy, w danym miejscu i czasie. Charakter tej wiedzy wyznaczony jest rodzajem potrzeb- od poznawczych, ekplanacyjnych, poprzez przesłanki decyzyjne do bezpośrednio optymalizujących działania organizacji.
7.Wiedzę pertynetną, adekwatną do rozpoznanych wcześniej potrzeb odbiorcy, wytwarzać może- w oparciu o powtarzalne, certyfikowane, usankcjonowane procedury, tylko organizacja odpowiednio do tego przygotowana.

Tadeusz Wojewódzki

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

Opublikowane w 28 sierpnia 2006
Jaka jest wartość decyzyjna informacji, do których mamy dostęp?

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support
2006-08-28 06-33_TW480302_v01 _ diagnoza współczesności_ nadmiarowość informacji_ brak algorytmów wyboru_ społeczeństwo informacyjne_ społeczeństwo wiedzy_ nieadekwatność wiedzy do radykalnych zmian rzeczywistości

TEMAT: _Cechy współczesności- z punktu widzenia wartości dostępnej wiedzy.

PROBLEM: _ Jaka jest wartość decyzyjna informacji, do których mamy dostęp?

SŁOWA KLUCZE: _nadmiarowość informacji _ algorytmy wyboru_ sito merytoryczności, ważności _społeczeństwo informacyjne_ społeczeństwo wiedzy

ODBIORCA: _ZP SI

CYTAT: _” W epoce informacji mamy też ewidentnie do czynienia z nadmiarowością informacji (o potopie informacyjnym i bombie I pisał S. Lem ”Summa technologiae” już w 1974 roku). Nie potrafimy jej szybko, skutecznie i trafnie selekcjonować, brak jest algorytmów wyboru, jakichś ,,sit merytoryczności" , ważności, itp. W wyłaniającym się (z przemysłowego) społeczeństwie informacyjnym mamy wiele informacji bezwartościowych, zbędnych, trywialnych, niedokładnych, fałszywych, itp. Cóż jest wart dostęp do nich? Społeczeństwo takie to w gruncie rzeczy społeczeństwo (niemal nieograniczonego) dostępu do informacji, ale przecież nie do wszystkich. Istnieje cała masa informacji tajnych, poufnych, ograniczonych w dystrybucji, np. ciągle istnieją archiwa państwowe, tajemnica handlowa, przemysłowa, służbowa, lekarska, spowiedzi, badań naukowych, wojskowa, wywiadowcza, itd., itd. Może nawet owych informacji niedostępnych, a ważnych, jest coraz więcej, może udział ich nawet rośnie w relacji do informacji dostępnych (choć i te są ograniczone nierzadko przez możliwości finansowe, techniczne i profesjonalne)? Jeśli do tego dodać, iż informacja może być dodatkowo zmanipulowana i perswazyjna, to jaka jest jej faktyczna (z punktu widzenia prawdziwego poznania rzeczywistości) wartość dla decydowania i działania?

                Czy będzie lepiej w przyszłym społeczeństwie wiedzy (opartym na wiedzy) będącym jakąś pozytywną transformacją społeczeństwa informacyjnego? Otóż wiedza ma też ograniczenia. Jeśli mowa np. o przedsiębiorstwach opartych na wiedzy, o "organizacjach wiedzy" w organizacji, to niektóre jej składniki są dość wątpliwe. Przecież wiedza ,,zawarta" w organizacji, w ludziach, ich doświadczenie, intuicje. itp. – to, co decyduje o sukcesie, może być przestarzałe, nieadekwatne do zmieniającej się szybko i radykalnie rzeczywistości (zwłaszcza otoczenia organizacji), konserwatywne. Jest tu istotny parametr czasu. Konieczne jest ciągłe uczenie się (jako system), aktualizowanie, modyfikowanie, otwarcie na ,,nowe", wybieganie (wielowariantowe) w przyszłość. Czy są to jednak powszechne cechy organizacji, ich CEO i personelu? „

                [CEO „CEO to akronim utworzony od angielskiego Chief Executive Officer (osoba sprawująca najwyższą władzę wykonawczą w firmie czy organizacji). CEO to ten, na kim spoczywa największa odpowiedzialność za powodzenie i przyszłość organizacji.”]- przyp. TW

ŹRÓDŁO : Lech W. Zacher ,Od społeczeństwa informacyjnego do społeczeństwa wiedzy (dylematy tranzycyjne: między informacją, wiedzą i wyobraźnią)./w:/ http://winntbg.bg.agh.edu.pl/skrypty2/0095/103-112.pdf /2006-08-28 06:29/ s.103- 104

KOMENTARZ do problemu:_ Problem nr 1- to skuteczność działania. W ostatecznym rozrachunku- z punktu widzenia organizacji (szerokie rozumienie tego terminu obejmujące przedsiębiorczość, administrację publiczną, organizacje pozarządowe itd.) skuteczność w realizacji postawionych celów- jest sensem jej istnienia. Szansą na skuteczne działanie jest wiedza. Pytanie o przyszłość organizacji jest więc w gruncie rzeczy pytaniem o informację, wiedzę, jaką organizacja dysponuje i o adekwatność tej wiedzy do zastanej rzeczywistości. Czas obecny to okres wyłaniania się społeczeństwa informacyjnego ze społeczeństwa przemysłowego. Główną cechą tych czasów jest „nadmiarowość informacji”. Taki stan rzeczy wymaga przygotowań do szybkiej, skutecznej i trafnej selekcji informacji. Organizacje nie są przygotowane do takich działań. Ponadto nie wiadomo na ile adekwatna jest wiedza, jaką dysponują same organizacje. Taka diagnoza Prof. L.W.Zachera wskazuje wyraźnie na infobrokerską niszę. Organizacje z jednej strony wymagają wsparcia edukacyjnego w zakresie logistyki wyborów treści przyjmowanych przez nie z zewnątrz. Z drugiej wymagają okresowych audytów infobrokerskich m.in. pod kątem adekwatności zasobów wiedzy, jaką dysponuje organizacja ze stanem wiedzy w danej dziedzinie (danych dziedzinach). Jest to zadanie dla służb infobrokerskich na poziomie infobrokera systemowego (poziom menedżerski- wyższy od specjalisty- infobrokera). Diagnoza Prof. L.W.Zachera wyraźnie wskazuje na problemy, które wykraczają poza problematykę li tylko zarządzania wiedzą.

AUTOR: Tadeusz Wojewódzki

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

Opublikowane w 28 kwietnia 2006
Mind Mapping i business mapping w zarządzaniu projektami

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support
Mind Mapping i business mapping w zarządzaniu projektami
– Efektywniejsze planowanie początkowe
to większa szansa na sukces projektu

„Przeszłość to zawsze prolog.”

William Shakespeare

Użycie narzędzi wizualnego odwzorowania biznesu na etapie planowania zwiększa szansę szczęśliwego zakończenia każdego przedsięwzięcia. Techniki Mind Mappingu i Business Mappingu (business mapping, czyli innymi słowy mapowanie procesów biznesowych to jedno z częstszych zastosowań techniki Concept Mapping) polepszają przejrzystość, ułatwiają uzyskanie konsensusu, pozwalają szybciej rozpocząć prace i lepiej je nadzorować. W rezultacie otrzymany produkt (rezultat projektu) jest bardziej dopasowany do oczekiwań klienta lub własnych, pozwalając na wcześniejsze niż konkurencja (i skuteczniejsze) wejście na rynek.

Alarmujące statystyki

Statystyki związana z realizacją projektów są wprost alarmujące: „standardowy” projekt trwa blisko dwa razy dłużej i kosztuje prawie dwa razy więcej, niż zaplanowano! Różnorodne badania prowadzone na całym świecie pokazują, że główną przyczyną takiego stanu rzeczy jest „brak klarowności, co do celu projektu”. Znane organizacje, w tym komisje Packard’a i Hearth’a, Government Accounting Office, Standish Group i AMR Research, wskazały ważność planowania wstępnego w określaniu przejrzystej wizji projektu. Mimo to, wiele zespołów projektowych wpada w swoistą „pułapkę aktywności”, czyli tendencję do szybkiego przesunięcia projektu z fazy planowania do realizacji. Zbyt często projekty rozpoczynają się od przydziału zadań i planowania aktywności, zamiast analizy alternatywnych możliwości w zakresie struktury projektu, sprecyzowania możliwych celów projektu oraz jasnego sprecyzowania, jak będzie mierzony sukces realizowanego właśnie przedsięwzięcia.

Projekty rozpoczynają się od kreatywnych pomysłów

Analizy prowadzonych projektów pokazują, że im bardziej przejrzysta jest wizja tego, co chcemy osiągnąć, tym większe są szanse na jej osiągnięcie. Naturalnie rozumiemy, że architekci nie rozpoczynają budowy domy od zaplanowania prac dla robotników ani nawet od narysowania planów konstrukcyjnych. Co więcej, oczekujemy, że najpierw spotkają się z klientem dla określenia, co ten chciałby by mieć w domu. Obejrzą działkę i jej otoczenie, a potem wykonują pierwsze szkice i pokażą je do wstępnej oceny, aby klient stwierdził, że coś takiego chciałby mieć. Dopiero, gdy posiadają jasny pogląd, jaki ma być dom, przystępują do wykonania szczegółowych rysunków, które jak wykresy Gantta, arkusze kalkulacyjne czy programy do zarządzania projektem, prowadzą projekt do szczęśliwego końca.

Dlaczego więc niektóre projekty rozpoczynane są mimo braku jasności, co do ich celów? Dlaczego rozpoczynają się bez przygotowania najmniejszego szkicu oczekiwanego produktu? Dlaczego do rozpoczęcia projektu wystarcza stwierdzenie typu „chcę mieć dom?. Niestety, pytanie „jaki” pozostaje najczęściej bez odzewu.

Odpowiedzi na te pytania są proste, ale zarazem trudne do akceptacji. Po pierwsze, szczególnie w erze ekonomii internetowej, istnieje imperatyw kończenia projektów z niespotykaną szybkością. Po drugie, większość osób podejmujących absolutnie kluczowe decyzje w projektach biznesowych nigdy nie przeszło formalnego przeszkolenia w zakresie metodyki prowadzenia projektów. Nie rozumieją zatem konieczności planowania wstępnego, albo po prostu nie wiedzą, jak to zrobić.

Kolejny, mniej namacalny problem leży w samych narzędziach do zarządzania projektem, co jest pośrednio związane, szczególnie w polskich warunkach, z planowaniem korporacyjnym. W opublikowanym w październiku 2001 roku raporcie, AMR Research podkreśliło konieczność dobrego planowania, wskazując, że „firmy powinny upewnić się, że projekty idą w parze z bieżącymi priorytetami biznesowymi i mają dobrze zdefiniowane i mierzalne kryteria sukcesu”. Następnie AMR Research wskazała możliwy powód braku takiego planowania w projektach, mówiąc, iż „narzędzia do zarządzania projektem maja bardzo duże możliwości w zakresie realizacji, ale są bardzo słabe, jeśli chodzi o planowanie”.

Właściwe planowanie wstępne to podstawa powodzenia projektu

Większość współczesnych aplikacji do zarządzania projektami zbiera i prezentuje informacje w postaci liniowej albo wykresów typu Gantta, opracowanych do harmonogramowania zadań „urzędniczych”, jak planowanie czy budżetowanie. Oczywiście harmonogramy i zależności pomiędzy zadaniami są niezbędne w dobrym zarządzaniu projektami, ale sukces przedsięwzięcia zależy zwykle od możliwości liderów projektu do opracowania przejrzystego, dobrze zaplanowanego przedsięwzięcia, dzięki swobodnym, strategicznym i kreatywnym pomysłom na samym początku prac. A także, być może nawet ważniejszej, prawidłowej komunikacji z najwyższym kierownictwem firmy. Należy podkreślić, iż narzędzia do harmonogramowania wymagają specjalistycznej wiedzy zarówno w zakresie posługiwania się nimi jak i w zakresie samego projektu. Doświadczenie pokazuje, że wyjaśnianie przy ich pomocy zawiłości i zależności projektowych zarządowi firmy jest z góry skazane na niepowodzenie. A na pewno narzędzia takie nie nadają się do pokazania celów projektu, opracowanych pomysłów i rozwiązań!

Gdy projekt jest już realizowany, dalszy jego sukces zależy od czegoś więcej, niż tylko utrzymywanie wszystkiego w ryzach czasu i budżetu. Biuroprojektu oraz zespół muszą także zbudować i utrzymać konsensus pomiędzy uczestnikami przedsięwzięcia, jasno i treściwie prowadzić komunikację przez cały czas życia projektu oraz utrzymać równowagę pomiędzy „widokiem ogólnym” a koncentracją na szczegółach. Tego typu elementy procesu zarządzania projektem mogą być najlepiej realizowane przy pomocy narzędzi, które zbierają i prezentują informacje w sposób, który odwzorowuje nasze naturalne procesy myślowe.

Powstanie oprogramowania biznesowego do odwzorowania myśli

Od ponad 50 lat nauka wie, że nasz mózg lepiej odbiera i przetwarza informacje, gdy jest ona prezentowana w formie „pasującej do obu półkul mózgowych”. Uhonorowane Nagrodą Nobla (Roger Sperry, 1981) badania mózgu rozpoczęły się w latach 50-tych odkryciem, iż często nie zauważamy, jak pracuje nasz mózg. Zarówno anatomicznie jak i funkcjonalnie jest on podzielony na dwie półkule. Lewa strona przetwarza informacje w sposób uporządkowany, logiczny i analityczny, przy użyciu języka, sekwencji, kolejności, list i hierarchii. Prawa z kolei jest naszą bardziej „kreatywną” stroną, miejscem dla intuicji i wyobraźni, w którym odbieramy i przetwarzamy kolory, obrazy i rytmy oraz wspomnienia i skojarzenia. Badania pokazały, że najlepiej przetwarzamy, generujemy i zapamiętujemy informacje, jeśli w procesach tych „uczestniczą” obie półkule mózgu.

Mapy myśli (Mind Mapps, Mind Mapping) zostały opracowane w Anglii w latach 70-tych przez Tony’ego Buzana – specjalistę od pamięci i uczenia się.Kluczowym elementem tego podejścia są intuicyjne „skróty myślowe” w postaci słów i fraz kluczowych, połączone z kolorami, obrazami oraz odnośnikami (relacjami) – wszystko w formie elastycznej i łatwo modyfikowalnej do potrzeb użytkownika mapy.

Kategoria oprogramowania znana jako „business mapping” (odwzorowanie myśli do zastosowań biznesowych) ewoluowała, aby dać użytkownikom bardziej „kompletne koncepcyjnie” środowisko pracy z łatwym w obsłudze i intuicyjnym interfejsem. Najbardziej znane w tym zakresie programy komputerowe to:

– MindMapper – powstało na początku lat 90-tych w USA,

– MindGenius – powstało w połowie lat 90-tych w Anglii.

Obszary zastosowań Map Myśli w zarządzaniu projektami.

Międzynarodowa organizacja Project Management Institute w znanym wydawnictwie PMBOK Guide (Project Management Book of Knowledge) wskazuje 9 obszarów kompetencji, niezbędnych w zarządzaniu projektami:

Zarządzanie integralnością projektu

Zarządzanie zakresem projektu

Zarządzanie harmonogramem projektu

Zarządzanie kosztami projektu

Zarządzanie jakością projektu

Zarządzanie zasobami ludzkimi

Zarządzanie komunikacją projektu

Zarządzanie ryzykiem projektu

Zarządzanie zakupami

Spośród tych dziewięciu obszarów, tylko w trzech warto stosować oprogramowanie wspomagające harmonogramowanie i rozliczanie prac realizowanych w ramach projektu. W pozostałych obszarach wykorzystywać trzeba inne środki i techniki wspomagające zarządzanie projektem.

Mind Mapping jest jedną z najbardziej uniwersalnych technik, które stosować możemy we wszystkich obszarach kompetencji. Forma elektroniczna map myśli, jaką uzyskujemy poprzez wykorzystanie oprogramowania MindMapper, ma dodatkowe, nieocenione dla przedsiębiorstwa, zalety. Dzięki mapom myśli możemy jasno i zrozumiale wizualizować koncepcje, cele, zadania. Możemy zaplanować i rozdzielić prace, wykonać przegląd projektu, przygotować dokumentację albo prezentację danych. Mapy Myśli doskonale nadają się do planowania spotkań, przygotowania zaproszeń (dzięki hiperlinkom można wskazać potrzebne dokumenty) oraz opracowania notatki ze spotkania i wysłania jej wszystkim uczestnikom łącznie ze wszystkimi połączonymi dokumentami.

Współczesne projekty są coraz bardziej skomplikowane, najczęściej poprzez różnorodne wymagania techniczne. Jednak dążenie do realizacji przedsięwzięć w coraz krótszym czasie, przy ograniczonych zasobach ludzkich, materialnych czy finansowych, wymaga od zespołu realizacyjnego posiadania nie tylko wiedzy i doświadczenia, ale także odpowiedniej kreatywności. Dobry pomysł, jak zrealizować wyznaczone zadanie, pozwala często na olbrzymie oszczędności. Burza mózgów, znana pewnie wszystkim technika twórczego rozwiązywania problemów, znajduje swój nowy wymiar w połączeniu z oprogramowaniem oraz technikami Mind Mappingu. Przy zastosowaniu takiego „zestawu” do generowania pomysłów, rozwiązań, prowadzenia analiz oraz wszelkich innych prac koncepcyjnych, zespół projektowy jest w stanie odnaleźć w sobie umiejętności i możliwości, które poprzednio były poza jego zasięgiem.

Niezwykle istotną sprawą w kierowaniu każdym przedsięwzięciem, jest zapewnienie sprawnej i właściwej komunikacji. Za pomocą mapy myśli można opracować i zdefiniować ścieżki komunikacji. Skuteczną w zastosowaniu jest technika przygotowanych szablonów, opisujących działania, elementy o których należy pamiętać, osoby odpowiedzialne. Osobne gałęzie opisują terminy realizacji zadań, przyporządkowanie do określonego projektu oraz inne, ważne czynniki „otoczenia”. Na odpowiednio opracowanej mapie przedstawić można wszystkie kluczowe elementy związane z projektem, co pozwala na wyjątkowo przejrzyste przedstawienie pomysłów, problemów, analiz czy rozwiązań. Mapa umieszczona na serwerze firmowym umożliwia, poprzez darmowy program do podglądu map, otworzenie i przejrzenie jej przez każdego pracownika w firmie. Eksport do formatu HTML pozwala na zapisanie mapy w formie kolejnych stron internetowych na firmowym serwerze www, gdzie dostępne są dla wszystkich osób, zaangażowanych w projekcie. W ten sposób tworzyć można biuletyny informacyjne, sprawozdania z osiągnięcia kamieni milowych albo skrótowe informacje dla zarządu.

Wiedza dzisiaj

W dzisiejszym świecie wiedza i właściwe zarządzanie nią to jedna z większych przewag nad konkurencją. Wiedza przedsiębiorstwa jest ściśle powiązana z jego zasobami ludzkimi i warunkuje zdolność organizacji do efektywnego działania. Związana jest zawsze z ludźmi i powstaje na styku wiedzy poprzedniej. Jednak przedsiębiorstwa często napotykają na problemy związane z wykorzystaniem, kontrolowaniem, gromadzeniem i tworzeniem nowej wiedzy, której nośnikiem są pracownicy oraz otaczający świat.

Konieczne zatem jest wprowadzenie takich technik i metodologii pracy, które poprzez oparcie się na naturalnych procesach przyswajania wiedzy i pracy mózgu pozwolą i wzmocnią procesy tworzenia, wykorzystania i dzielenia się wiedzą. Nie można jednak nigdy zapominać o pozytywnym wpływie odpoczynku oraz czynników zewnętrznych na stan i funkcjonowanie naszego umysłu.

Mind Mapping, Business Mapping (Concept Mapping) i komputer

Jako, że człowiek jest kreatywną, ale często leniwą istotą, a świat komputerów stale się rozwija, specjalne oprogramowanie do tworzenia mind map zostało zaprojektowane przez wiele firm. Poza walorami papierowej wersji mind mapy, komputerowa mind mapa stwarza o wiele więcej możliwości. Jednym z najbardziej funkcjonalnych programów wspierających metody Mind Mappingu jest MindMapper firmy SimTech. Program, oprócz możliwości poprawiania i tworzenia od nowa mind mapy, podświetlania kluczowych haseł, czy dodawania komentarzy ukrytych w plikach, pozwala także na:

Eksport i pełną dwustronną synchronizację z MS Project – bardzo przydatne przy zarządzaniu projektami – oficjalnie rekomendowany przez metody PMI i PRINCE2 oraz uznany przez Wall Street Jurnal za jedno z najlepszych narzędzi do zarządzania projektami

Eksport i import mind mapy do MS PowerPoint i stworzenie szybkiej prezentacji

Eksport i import mind mapy do MS Word – przygotowanie dokumentacji z zachowaniem struktury i nagłówków

Osadzanie dowolnej aplikacji Windows w programie MindMapper poprzez mechanizm OLE

Eksport i pełną dwustronną synchronizację z MS Outlook- tworzenie planów dnia, miesiąca itp., dodawanie zadań i kontrolowanie ich wykonania

· Zapewnia pełną kompatybilność z MS Office, posiada pełne wsparcie ze strony firmy Microsoft

Zainstalowanie programu na większości palmtopów i jego sprawne funkcjonowanie

Wykorzystanie kilkudziesięciu szablonów: plany dnia, zarządzanie projektami itp.

Wykorzystanie całej gamy kolorów, zdjęć, symboli i obrazków

Eksport do HTML – tworzenie stron WWW

Export do formatu XML

Równoczesną pracę nawet 100 i więcej osób na jednaj mind mapie dzięki serwerowi konferencyjnemu

Wykorzystanie specjalnych trybów wyświetlania mapy i poziomów szczegółowości

Wykorzystanie własnego modułu prezentacyjnego

Łatwe tworzenie uproszczonego wykresu Gantta, aby szybko zwizualizować harmonogram projektu oraz szybkie nanoszenie zmian

Czym jest zarządzanie projektami?

Zarządzanie projektami (Project Management) to zbiór zasad, metod i technik zarządzania stosowanych w projekcie dla osiągnięciu zadowolenia klienta, które rozumie się jako zrealizowanie określonego celu w założonym czasie i w ramach przydzielonego budżetu.

Ogólny zbiór zasad PM został skodyfikowany przez Project Management Institute w aktualizowanym PMBOK (Project Mgmt Body of Knowledge). Dla potrzeb tego artykułu posłużono się metodyką zawartą w PMBOK.

Kierownik projektu pracuje zawsze w ramach dynamicznego trójkąta zależności: czasu, budżetu i zakresu. Wymagania odnośnie terminów często bywają bezlitosne. We współczesnym, zmiennym otoczeniu biznesu szybkość odpowiedzi na potrzeby klienta, nacisk na innowacyjność i efektywne zarządzanie kosztami decydują o sukcesie bądź porażce w walce o pozycję na rynku. To wymusza na współczesnych organizacjach wprowadzanie zmian: coraz częstszych i na coraz większą skalę. Dla rosnącej grupy firm i organizacji strategią odpowiedzi na te nowe wyzwania staje się stosowanie zasad zarządzana projektami.

Metodyki i narzędzia projektowe

Jakkolwiek współczesny Project Management jest dyscypliną stosunkową młodą, liczącą niespełna 20 lat, to część organizacji wypracowała już własne, kompleksowe metodyki projektowe, przystosowane najczęściej do konkretnych środowisk, w jakich realizują one własne przedsięwzięcia. Własną metodyką pochwalić się może IBM, Oracle czy Microsoft. Z Anglii wywodzi się metodyka PRINCE2, a ogólny zbiór zasad PM sklasyfikował Project Management Institute w aktualizowanym PMBOK (Project Mgmt Body of Knowledge)

Wszystkie metodyki, – mimo że obrosły własnymi terminologiami, standardami i szablonami dokumentów, wywodzą się z jednego zbioru kardynalnych zasad zarządzania projektami. Wszak podstawowymi narzędziami pracy kierownika projektu pozostaje ołówek i gumka.

Kierownik projektu ma dziś do dyspozycji szereg specjalistycznych narzędzi ułatwiających pracę w chaosie, jaki stanowi projekt z jego złożoną strukturą, zmiennymi wymaganiami, burzliwym otoczeniem i nierzadko konfliktami wewnątrz organizacji.

Specyfika współczesnych projektów

Mimo stosowania coraz bardziej zaawansowanych technik i narzędzi wspomagających prace w projekcie ryzyko niepowodzenia pozostaje wysokie, o czym stale donoszą alarmujące statystyki. Dzieje się tak za sprawą niezwykłej złożoności współcześnie realizowanych projektów oraz dużej zmienności środowiska, w jakim są przeprowadzane. Mimo stosowania zaawansowanych technik zarządzania ryzykiem nie sposób przewidzieć obecnie wszystkich sytuacji, które mogą zagrozić uzyskaniu zaplanowanego rezultatu w założonym czasie i budżecie. Współczesny kierownik projektu wie doskonale, że o sukcesie projektu nie decyduje sama precyzyjna estymacja pracy, racjonalny harmonogram i dostęp do zasobów.

Ważną cechą współcześnie realizowanych projektów jest to, że prowadzone są przez zespoły powoływane jedynie na czas ich trwania spośród różnych pionów funkcjonalnych organizacji. To rodzi konflikty kompetencyjne i problemy w pozyskiwaniu zasobów do prac w projekcie.

Kierownicy projektów wymieniają najczęściej następujące przyczyny niepowodzeń projektów:

1. Brak rzeczywistego wsparcia ze strony sponsorów

2. Brak szybkiej reakcji udziałowców projektu na zagrożenia

3. Niewłaściwie sporządzona specyfikacja wymagań (definicja projektu)

4. Nierealistyczne wymagania klienta

5. Nieefektywna komunikacja w projekcie

Jak wynika z powyższej listy, przyczyny niepowodzeń projektów najczęściej nie są natury technicznej, ale wynikają z błędów w ocenie sytuacji i braku efektywnej komunikacji, czyli stanowią tzw. „czynnik ludzki”.

O sukcesie projektu decyduje zatem skuteczne zarządzanie przepływem informacji, dostrzeganie na czas i właściwa ocena powstających zagrożeń i szans oraz szybkie komunikowanie idei pomiędzy udziałowcami projektu, zespołem projektowym i klientem, odbiorcą projektu. Niezbędną cechą kierownika projektu jest, zatem kreatywność, jednak rozumiana nie tyle jako wymyślanie nowych idei, lecz kreatywność jako umiejętność łączenia faktów, analizowania ich powiązań i tworzenia na ich bazie nowych rozwiązań, lepiej odpowiadających na bieżące potrzeby w projekcie.

Dobór ludzi do projektu i metodyki doboru

Obecnie, kapitał, technologia, wyposażenie techniczne i strategia, adekwatne do celów projektu, nie gwarantują powodzenia realizacji projektu. Elementem decydującym staje się czynnik ludzki. Stworzenie odpowiedniego zespołu projektowego to jeden z ważniejszych etapów PM.

Tworzenie zespołu jest procesem transformacji grupy osób, które mogą posiadać różne zainteresowania, wykształcenie i doświadczenie w zintegrowany i efektywny zespół roboczy. Najpierw jednak należy wyselekcjonować odpowiednie osoby i przydzielić im zadania i obowiązki w taki sposób, aby naturalne predyspozycje człowieka odpowiadały konkretnym zadaniom w projekcie.

Jest wiele znanych metod doboru i selekcji pracowników, jak np. Predictive Index, OPQ, Meurs, metoda Thomas International. Wszystkie one określają potencjał i optymalne dopasowanie zasobów ludzkich do wymagań danego stanowiska pracy, czy zadania w projekcie.

Metoda Thomas International jest efektem wieloletniej pracy psychologów. Dowiedziono, że człowiek w zależności od środowiska pracy – antagonistycznego lub sprzyjającego, może przyjmować różne postawy: aktywną lub pasywną (tzw. teoria Marstona). W 1956 r. amerykański psycholog Thomas Hendricson oparłszy się na ww. teorii, określił, iż postawy te są uzależnione od cech osobowości i predyspozycji danej osoby. Początkowo metodę Thomasa wykorzystywał Pentagon, jednak od lat 70 zaczyna być wykorzystywana na całym świecie.

Najczęstsze zastosowania metody Thomasa to:

· Analiza Profilu Osobowego

· Rozmowy okresowe

· Czynniki motywujące

· Rekrutacja i wybór

· Dokształcanie i doskonalenie pracowników

· Dobór pracowników w zespole

· Profil kierownictwa przedsiębiorstwa lub projektu

· Indywidualny styl kierowania i zarządzania

· Zachowanie w sytuacjach pod presją

· Konfliktowość w stosunkach międzyludzkich

· Wydajność

· Reorganizacja bądź restrukturyzacja

Projekt jako żywy organizm

Rzeczywistość projektowa prawie nigdy nie odpowiada przyjętemu planowi. Konieczna jest stała i bieżąca kontrola oraz aktualizacja planu projektu w stosunku do planu bazowego, zdefiniowanego w fazie inicjacji projektu. Efektywne zarządzanie sytuacjami wyjątkowymi (ryzykiem, zmianami, problemami i błędami) zapewnia właściwą reakcję na spodziewane lub już zaistniałe zaburzenia. Regularne spotkania zespołu projektowego i raporty z przebiegu prac, jak również wewnętrzne i zewnętrzne kontrole projektu dostarczają zweryfikowanej wiedzy o rzeczywistych nakładach i postępach prac, stanie budżetu, jakości produktów projektu oraz bieżącym stanie analizy sytuacji wyjątkowych. Projekt należy zatem traktować jak żywy organizm, który musi szybko reagować na bodźce płynące ze swojego otoczenia, w którym informacje krążą niczym decydujące o życiu płyny ustrojowe.

Mind Mappig a zarządzanie projektami

Mind Mapping jest prostym i jednocześnie bardzo efektywnym narzędziem wspomagającym pracę kierownika projektu. Ta kreatywna technika pozwala organizować informację w sposób nieliniowy, zapewniając swobodny i naturalny przepływ idei i umożliwiając łatwe nimi zarządzanie oraz ich zapis.

Mind mapa pozwala prezentować strukturę problemu za pomocą prostego obrazu, na którym organizacja myśli jest czytelna i pełna.

„Gdy masz przed oczami cały obraz zagadnienia, zaczynasz spontanicznie tworzyć własne powiązania, które wcześniej nie przyszłyby ci do głowy. To jest jak pamięć cache w komputerze – kiedy procesor (mózg) nie jest w stanie przetworzyć danej ilości informacji korzysta z pamięci zewnętrznej (myślenie wizualne)” stwierdza Young Chung, Prezes i Dyrektor Generalny SimTech Systems, firmy tworzącej oprogramowanie MindMapper Professional do tworzenia Mind Map i zarządzania projektami.

Rys.3. Mind mapa projektu

W mind mapie wykorzystuje się słowa, linie, symbole, skojarzenia, kolory, kształty, wymiary i całą możliwą różnorodność form graficznych po to, aby maksymalnie stymulować mózg. Cała informacja na temat definicji projektu, przebieg spotkania projektowego czy raport z audytu organizuje się w postaci mapy powiązanych rozgałęzień. Projekt staje się centralnym punktem obrazu, z którego rozchodzą się konary w postaci planów, struktury prac, kosztów, zasobów. Drzewo pozwala organizować wszystkie informacje w układ rozgałęzień, które można wyróżniać, grupować i łączyć, skupiając się na detalach najmniejszych elementów i jednocześnie nie tracąc z oczu pełnego obrazu projektu.

Korzyści z Mind Mappingu w zarządzaniu projektami

Mind mapping ma bardzo szerokie zastosowanie w wielu obszarach zarządzania projektami. Oprócz tego, że jest niezastąpionym narzędziem do budowania struktury projektu, stymulatorem kreatywności podczas sesji burzy mózgów, systemem prowadzenia spotkań czy sposobem na formatowanie dokumentów projektowych, Mind Mapping skutecznie wspomaga proces uczenia się i zapamiętywania, przesuwając znacząco krzywą uczenia się. Przyjęcie systemu Mind Mappingu w prowadzeniu projektu pozwala jednocześnie łatwiej zapamiętywać gromadzone informacje, jak również efektywniej je wykorzystywać.

Podsumowując można wskazać następujące zastosowania Mind Mappingu w zarządzaniu projektami:

Właściwa ocena sytuacji i dokonywanie optymalnych wyborów

Szybkie organizowanie myśli własnych oraz członków zespołu projektowego

Kreatywność indywidualna i grupowa

Definiowanie, analiza i rozwiązywanie problemów

Redefiniowanie celów w odniesieniu do czasu, zasobów, zmiennych wymagań

Wspomaganie pamięci i procesu uczenia się

Zapewnienie efektywnej komunikacji w zespole projektowym.

Przykłady zastosowań Mind Mappingu w zarządzaniu projektami

Mind mapping stosowany jest z powodzeniem jako narzędzie wspomagające zarządzanie projektami przez wiele firm na całym świecie. Dość wymienić British Petroleum, Boeing, Xerox, Oracle.

Rys. 4. Wykorzystanie Mind Mappingu w zarządzaniu projektami – przykład zapisu Definicji Projektu.

Ciekawym przykładem zastosowania Mind Mappingu był projekt w zakładach lotniczych Boeing. Kierownik projektu Mike Stanley zmienił gruby podręcznik procedur jakości na półtorametrową mind mapę. Stosowany jako integralne narzędzie w programie identyfikowania projektów naprawy jakości mind mapping pozwolił 10-krotnie obniżyć zakładane koszty wprowadzenia programu. W ciągu miesiąca dzięki technice Mind Mappingu zidentyfikowano ponad 500 projektów naprawy jakości, co przyczyniło się do oszczędności rzędu 10 milionów dolarów.

Lista referencyjna – firmy wykorzystujące metody Mind Mappingu, Business Mappingu oraz programy MindMapper Professional i MindGenius Business

· Na świecie
AEG, Accenture, Alcatel SEL, Allianz, American Express, AT&T, Autodesk, Bank of America Corp., Bank One Corp., BASF, Bayer AG, Bayerische Landesbank, Bertelsmann, BMW, Boeing, British Airways, Boehringer Ingelheim Pharma KG, Caterpillar, Cap Gemini Ernst & Young, Coca-Cola, Compaq Computer, DaimlerChrysler, Dell Computer, DeTeCSM GmbH, Deutsche Bahn, Deutsche Bank, Deutsche Post, Deutsche Telekom, Dresdner Bank, E.ON, Eastman Kodak, Ford Motor, FedEx, Ford Motor Company, Fraunhofer Gesellschaft, General Electric, General Motors, Gillette, Goldman Sachs Group, Heidelberger Druckmaschinen AG, Henkel, Hewlett-Packard, Honeywell, Intel, IBM, Ingram Micro Inc., Itellium, Johnson & Johnson, KarstadtQuelle, Lufthansa Group, MAN, Merryll Lynch, Metro, Munich Re Group, Microsoft, Motorola Inc., NASA, Nike, Nokia Corporation, Otto Versand, Oracle, Procter and Gamble, Preussag, ProAlpha AG, Robert Bosch, Roche Diagnostics GmbH, Rödl und Partner, RWE DEA AG, SchwanStabilo, Siemens, Sonax, SAP, Sun Microsystems, ThyssenKrupp, Unilever, Visa InternationalTecis Ecom AG, Vitra AG, Volkswagen, Walt Disney…

· W Polsce
– Biznes:
Towarzystwo Ubezpieczeniowe Commercial Union, Towarzystwo Ubezpieczeniowe Credit Suisse,Towarzystwo Ubezpieczeniowe Allianz Polska,Towarzystwo Ubezpieczeniowe Nationale Nederlanden, Towarzystwo Ubezpieczeniowe WARTA, PriceWoterhouseCoopers, Beskidzki Fundusz Inwestycyjny, Specjalistyczna Przychodnia Lekarska dla Pracowników Wojska, Nestle Polska, Olympus Optical Polska,PolskieKoleje Państwowe, PilkingtonAutomotive,MasterfoodsPolska, Johnson&Johnson, OM Consulting, HSBC, XEROX, TVP, Hochtief, GlaxoSmithKline, Eurobank, Polcard, Naftobazy, PKN Orlen, Macrosoft, ComputerLand, Comarch, Betacom, Hewlett-Packard, Optimus, Bertelsmann, Martin&Jacob, Medical Tribune, Tequila BTL, Rzeczpospolita (PRESPUBLICA), GM RECORDS, Sorella, Telekomunikacja Polska
– Edukacja
Ministerstwo Edukacji Narodowej, Akademia Ekonomiczna Poznań, Centralny Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli, Politechnika Koszalińska, Politechnika Świetokrzyska, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Politechnika Wrocławska, Uniwersytet Jagielloński.
– Administracja
Urzędy Celne, Wojewódzki Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Boguchwale, Poczta Polska, Centralny Zarząd Służby Więziennej, ZUS

Literatura:

1. AMR Research Alert – Aktywne zarządzanie projektami: Skończmy z dobrym robieniem złych rzeczy, 11 października 2001

2. Buzan, T. The Mind Map book A Plume Book 1996

3. Buzan, T. Use Both Sides of Your Brain

4. Buzan, T. Make the Most of Your Mind

5. http://www.mindmapper.com

6. http://www.mindgenius.com

7. http://www.buzancenters.com

8. http://www.nova-mind.com

9. http://www.maps.jcu.edu.au/netshare/learn/mindmap/

10. http://www.mind-map.com/

11. http://www.brand.com.pl

12. http://www.k2lider.pl

13. www.mindmapping.pl– Klub Miłośników Mind Mappingu

14. Pinto, J.K. Successful Information System Implementation. The Human Side

15. Millet, K. Project Management. A Managerial Approach

16. The Project Management Body of Knowledge, Project Management Institute

17. Choo, G. Map Your Mind

18. Kurtis, J. Właściwy człowiek na właściwym miejscu PRACAiTY 15/2001

19. Wągrzyn, M. Thomas pomoże znaleźć właściwą osobę GAZETA PRAWNA 78/2001

Streszczenie:

Mind Mapping i Business Mapping są nowymi i sprawdzonymi metodami używania i usprawnienia pamięci, koncentracji i kreatywności poprzez planowanie i tworzenie struktury na wszystkich poziomach z wykorzystaniem kluczowych pojęć. Celem jej jest przyspieszenie zdolności uczenia się, zapamiętywania i zapisywania informacji. Jako proste i bardzo efektywne narzędzie wspomaga pracę kierownika projektu. Poprzez nieliniowe organizowanie informacji pozwala wizualizować naturalny proces twórczego myślenia i pozwala panować nad złożoną naturą współczesnych projektów. Obecnie jest ona stosowana z wielkim sukcesem przez międzynarodowe firmy, renomowane uniwersytety i wyróżniających się artystów.

Summary:

Mind Mapping and Business Mapping is a new exciting way of using and improving memory, concentration, and creativity through planning and structuring thought on all levels, in order to accelerate the ability to learn, remember, and record information. Thanks to that Mind mapping is one of the simplest yet most powerful tools that a project manager can use. As this creative technique uses a non-linear way of organizing information it enables you to capture the natural flow of your ideas and allows control over the whole complexity of nowadays projects. Currently it is used with great success by multinational organizations, leading universities, and outstanding artists.

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

Opublikowane w 19 kwietnia 2006
Ośrodek Infobrokerstwa Systemowego w Warszawie

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

Zapadły ostateczne decyzje o powstaniu Ośrodka Infobrokerstwa Systemowego przy Centrum Badań Ewaluacyjnych i Prognostycznych /Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Zarządzania im. Leona Koźmińskiego w Warszawie/.

            Centrum zarządzane jest przez Prof. dr hab. Lecha W. Zachera. Natomiast kierownictwo OIS powierzono dr Tadeuszowi Wojewódzkiemu.

            Utworzenie OIS jest kolejnym, ważkim wydarzeniem w dziedzinie infobrokerstwa. Przyśpieszy prace badawcze oraz procesy towarzyszące upowszechnianiu procedur infobrokerskich, szczególnie w metodykach pracy zespołów projektowych. Standaryzację tych procedur OIS traktuje jako priorytetowe zadanie, które oprócz edukacji i upowszechniania dobrych praktyk wypełniać będą program działalności ośrodka. Ośrodek Infobrokerstwa Systemowego prowadzić będzie działalność badawczą, edukacyjną, doradczo- szkoleniową.

            Nawiązana została współpraca z firmami konsultacyjno- doradczymi, w których przeprowadzono audyty infobrokerskie oraz wprowadzono procedury IS w zarządzaniu wiedzą. Zastosowaniem procedur infobrokerskich zainteresowany jest holding w Obwodzie Kaliningradzkim, który jest w trakcie organizacji centrum szkoleniowo- edukacyjnego z programem wykorzystującym metodyki pracy zespołów projektowych oraz IS.

            Powołanie OIS było okazją do dyskusji na temat społeczeństwa informacyjnego i roli, jaką infobrokerstwo odrywa w „technologii wiedzy” jako finalnym produkcie organizacji w XXI wieku. Zarówno dyskusja, jak i poruszone w niej zagadnienia stanowić będą przedmiot oddzielnych, prasowych doniesień oraz komentarzy.

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

Opublikowane w 6 marca 2006
Termin INFOBROKER

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support
Marta Iwańczuk

Termin INFOBROKER

      Infobroker (ang. information broker) to najczęściej spotykany w polskim piśmiennictwie termin określający pośrednika w zdobywaniu i ocenie informacji. Występują także określenia: broker informacji, profesjonalista informacji, łowca informacji i szperacz. Infobroker wyszukuje informacje, analizuje je, interpretuje i opracowuje w różnych formach. Termin „information broker” został po raz pierwszy użyty w USA.
      W 1976 roku. Lunin zdefiniował infobrokera jako „osobę indywidualną lub organizację, która na żądanie szuka odpowiedzi używając wszystkich dostępnych źródeł i która prowadzi działalność dochodową” [Stoytcheva 1999, dok. elektr.]. „Inne terminy określające ten zawód stosowane w nomenklaturze angielskojęzycznej to: information professional, knowledge broker, cyberian, freelance librarian, independent researcher, data dealer” [Gryguc 2003, dok. elektr.] oraz “desktop online sercher, information retriever” [Fulbright 2005].

     Broker informacji jest zawodem stosunkowo młodym na polskim rynku pracy. Można zaobserwować, że w poszczególnych krajach działalność infobrokerska jest zróżnicowana. Część infobrokerów specjalizuje się w jednej lub dwu dziedzinach, inni działają na wielu polach. Na przykład niemieckie firmy (gdzie najbardziej rozpowszechnionym terminem jest infobroker) obsługują głównie sektor biznesu i działają jako „wywiadownie gospodarcze”, natomiast amerykańskie (w których dominują terminy information broker oraz information professional) oferują szerokie spektrum usług informacyjnych.
     Podstawowym terminem używanym w języku polskim jest infobroker. Na jego zakres znaczeniowy składają się: zakres znaczeniowy terminu „broker” obejmujący „osoby trudniące się zawodowo p o ś r e d n i c t w e m w sprawach kupna i sprzedaży towarów, usług lub papierów wartościowych” [Sobol red. 2002, s. 66] oraz zakres znaczeniowy terminu „informacja”. Informacja jest traktowana jako towar, który nie jest własnością brokera informacji. Praw autorskich do informacji, której dostarcza broker informacji, nie nabywa także zleceniodawca.
     Broker informacji jako pośrednik informacji sprzedaje jedynie swoje umiejętności do gromadzenia i opracowania informacji, zdolności analityczno-syntetyczne. Wykorzystuje różne legalne kanały informacyjne (radiowy, telewizyjny, elektroniczny i inne) oraz sposoby i rodzaje komunikacji. Rodzaje form utrwalonej informacji, z której korzysta infobroker są różnorodne (dokumenty piśmiennicze, audiowizualne, elektroniczne). Posługuje się on dokumentami pierwotnymi, pochodnymi i wtórnymi. Źródłem informacji jest dla niego zarówno rozmowa telefoniczna, e-mail od specjalisty określonej branży, pojedynczy wykres, obszerny raport, strona WWW czy program w telewizji. Pojęcie informacji, którą pozyskuje i organizuje broker informacji należy więc rozważać z perspektywy dziedziny, dla której świadczone są usługi infobrokerskie.

Literatura:

Fulbright, Jenny [dok. elektr.] (2004). Starting an Information Broker Business http://www.powerhomebiz.com/vol57/infobroker.htm [odczyt: 2005.02.03].

Gryguc, Ewa [dok. elektr.] (2003). Profesjonalista w świecie informacji. Gazeta IT nr 6 (14). http://www.gazeta-it.pl/archiwum/git14/profesjonalista.html [odczyt: 2004.11.20].

Sobol, Elżebieta red. (2002). Nowy słownik języka polskiego. Warszawa: PWN, 1311 s.

Stoytcheva, Vesselina [dok. elektr.] Business plan for a start-up of an information brokering company (1999). http://neoref.ils.unc.edu/2563.pdf. [odczyt: 2005.01.04].

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

Opublikowane w 2 lutego 200618 stycznia 2014
Cechy i umiejętności infobrokera

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support
060126_1740_AK850722_v01 Cechy i umiejętności infobrokera
PROBLEM: Jakie są czynniki krytyczne cechy i umiejętności infobrokera?
SŁOWA KLUCZE: infobrokerstwo, infobroker, umiejętności, informacje,
ODBIORCA: Zespół problemowy- grupa studentów, użytkownicy Internetu

CYTAT: „Specjalista ten musi posiadać umiejętność przystosowania i znajdowania się w różnych sytuacjach. Trzeba być kreatywnym i posiadać umiejętność samodzielnego rozwiązywania problemów, należy także umieć radzić sobie z dużymi ilościami informacji i być zdolnym do przedstawiania ich w zwięzłej, syntetycznej formie….

Wyszukiwanie informacji na zlecenie to nie tylko Internet…. Trzeba znać zasady komunikacji naukowej, obiegi informacyjne. Należy także dobrze orientować się w zagadnieniach wykorzystania baz i serwisów informacyjnych, zasobów bibliotek. Trzeba opanować metodykę tworzenia zestawień bibliograficznych. Niezbędne jest doświadczenie w prowadzeniu poszukiwań w najróżniejszych źródłach….

Kolejną ważną cechą jest zwykła „ciekawość świata”, ludzie którzy nie koniecznie są omnibusami, ale interesują się wieloma aspektami życia, czytają prasę, książki itp. łatwiej odnajdują się w nietypowych sytuacjach, z którymi infobroker ma do czynienia na co dzień.

W zakresie umiejętności, których każdy z nas może się nauczyć najczęściej wymienia się:

umiejętność prowadzenia małej firmy,

umiejętność prowadzenia rozmów handlowych i sprzedaży usług,

zdolność do korzystania z zasobów informacyjnych tych elektronicznych jak i tradycyjnych,

znajomość źródeł informacji z danej branży, serwisów informacyjnych ,

umiejętność pomocy klientowi w rozwiązywaniu problemów przez wykorzystanie dostępnych informacji,

umiejętność pisania raportów i streszczeń na podstawie dużej ilości źródeł,

swobodna komunikacja słowna, pisemna, telefoniczna itp.”

ŹRÓDŁO : http://www.sikor.net/broker/tekst.php?id=17&%20kategoria=5 ( cytowano dnia 2006-01-26)
KOMENTARZ do problemu: Infobrokerstwo staje się coraz bardziej popularne w dzisiejszych czasach. W dobie natłoku informacji konieczne jest, aby byli ludzie, którzy będą umieli znajdować oraz weryfikować dane. Sprawi to, że staną się one wiarygodne i będzie można korzystać z nich bez obaw.
W czasach społeczeństwa informacyjnego wielu ludzi ma szansę odnalezienia się w tej dziedzinie. Uruchamiane zostają powoli studia wyspecjalizowane w tym kierunku, które z pewnością wyszkolą świetnych fachowców. Tacy ludzie idealnie odnajdą się przy pracy nad np. projektami edukacyjnymi. Dzięki swym umiejętnościom znajdą wszelkie informacje dotyczące dotychczasowego funkcjonowania systemu oświatowego- programów i sposobów nauczania. Dostarczą danych o funkcjonowaniu szkolnictwa zagranicą, co umożliwi porównanie ich z naszymi realiami edukacyjnymi i wykorzystaniu w miarę możliwości nowych rozwiązań. Wszystko to będzie pomocne przy stworzeniu projektu nowego funkcjonowania oświaty nastawionej na rozwój młodego człowieka.
My, zwykli ludzie, często zagubieni w gąszczu informacji, potrzebujemy takich osób, którzy zadbają o to, aby nasza wiedza była rzetelna, wiarygodna, a przede wszystkim prawdziwa
.AUTOR: Agnieszka Kosedowska

UWAGI MODERATORA: W opracowaniach dotyczących społeczeństwa informacyjnego podkreśla się rolę wiedzy jako towaru. Wspomina często o infrastrukturalnych uwarunkowaniach, o dostępie do internetu oraz poziomie komputeryzacji. Jako oczywisty- pomijany bywa milczeniem poziom kompetencji odbiorcy treści pozyskiwanych dzięki nowoczesnych technikom i technologiom. W polskich realiach cywilizacyjno- kulturowych znaczonych poziomem powszechności sztuki czytania ze zrozumieniem- zagadnienie tworzenia oraz użytkowania wiedzy w organizacji nabiera szczególnego znaczenia. Powszechniejsze korzystanie, ale co najważniejsze- wytwarzanie produktu w postaci wiedzy- wymaga realizacji szeregu programów edukacyjnych. Obejmują one kompetencje informatyczne (choćby na poziomie ECDL), ale ponadto programy z zakresu szeroko pojętego zarządzania wiedzą. We wspomnianych opracowaniach nie wspomina się natomiast o specjalistach, których znawstwo dotyczy WIEDZY. Na poziomie organizacji specjalista z tego zakresu powinien zajmować się wszystkimi procesami, które wiążą się z pozyskiwaniem wiedzy, jej gromadzeniem, udostępnianiem, archiwizowaniem itd. Nazywamy ich INFOBROKERAMI SYSTEMOWY nawiązując tym samym do istniejącej już specjalności INFOBROKERA, ale nadajemy temu terminowi szersze znaczenie. O ile infobroker, broker informacji – w tradycyjnym rozumieniu tego terminu- zajmuje się wyszukiwaniem informacji i funkcjonuje w formule, która najbliższa jest firmie konsultingowej, o tyle INFOBROKER SYSTEMOWY jest – z założenia- pracownikiem organizacji, a specjalność infobrokerska jest jednym z elementów kreowanej przez niego ścieżki kariery zawodowej (dlatego system studiów podyplomowych wydaje się najlepszym rozwiązaniem w edukacji infobrokera systemowego). Nie miejsce tutaj na pełniejszy opis tej koncepcji. Uwagi poczynione w tym miejscu mają jedynie na celu wskazanie, iż cytowane przez Autorkę rozumienie terminu „infobroker” jest jednym z możliwych.(infobroker systemowy – dr Tadeusz Wojewódzki).
© 2001 wojewodzki.pl

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

Opublikowane w 30 stycznia 2006
PODYPLOMOWE STUDIA INFOBROKERSKIE W GDAŃSKU

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

PODYPLOMOWE STUDIA INFOBROKERSKIE (MPI)

W GDAŃSKU

          Miło nam zakomunikować, że Szkoła Wyższa ATENEUM w Gdańsku ogłosiła nabór na „Podyplomowe Studium Infobrokerstwo – narzędzia i metody zarządzania wiedzą w nowoczesnej organizacji”.
     Program studiów kładzie zdecydowany nacisk na przygotowanie absolwenta do samodzielnego funkcjonowania w zróżnicowanych technologicznie i organizacyjnie środowiskach zawodowych.
        Program adresowany jest do:

Pracowników administracji rządowej i samorządowej;

Kadry kierowniczej średniego i wyższego szczebla;

Uczestników zespołów projektowych aplikujących o fundusze unijne oraz realizujących przedsięwzięcia współfinansowane z funduszy unijnych;

Nauczycieli;

Pracownicy działów informatycznych (IT);

Pracownicy działów zasobów ludzkich (HR);

Pracownicy działów odpowiedzialnych za prawidłowe wdrażanie strategii w organizacji;

Pracownicy działów badawczo-rozwojowych.

        Realizacja programu przewiduje pracę w wirtualnych zespołach projektowych, infobrokerskie wsparcie liderów organizacji, infobrokerskie wsparcie procesów decyzyjnych, kreowanie zespołów projektowych w tradycyjnych strukturach organizacyjnych, itd. Realizacja programu studiów opiera się na zespole praktyków dysponujących wieloletnim doświadczeniem w problematyce studiów oraz kadrze naukowej środowiska trójmiejskiego i warszawskiego.


Więcej na stronie: http://www.ateneum.edu.pl/

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

Opublikowane w 18 stycznia 2006
Stała współpraca

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

Interdyscyplinarny charakter INFOBROKERSTWA w sposób naturalny zbliża nas do osrodków myśli interdyscyplinarnej. Trudno w tym obszarze wskazać bardziej kompetentne i konsekwentne w swoich poczynaniach grono, jak skupione wokół TRANSFORMACJI.

Współpracujemy z Fundacją Edukacyjną „Transformacje”. Poniżej zamieszczamy tekst założyciela i prezesa Fundacji Prof. dr hab. Lecha W. Zachera opublikowany w 10 rocznicę jej powstania.

Od Redaktora
10 LAT „TRANSFORMACJI”

Minęło dziesięć lat od założenia Fundacji Edukacyjnej „Transformacje” oraz ufundowania jej interdyscyplinarnego czasopisma. Wydaliśmy obok kilkunastu wolumenów pisma także sześć pozycji książkowych. „Transformacje” stały się – mimo trudności z regularnym ukazywaniem się – poczytnym i cenionym pismem. Trafiły do bibliotek.
Są czytane i cytowane (powstała na ich temat nawet praca magisterska na Uniwersytecie).
Sprawdza się dobrze formuła pisma – interdyscyplinarność, orientacja problemowa i prospektywna. Nie jest to łatwe w czasach rozwiniętej specjalizacji i sfragmentaryzowania nauki. Cechą pisma jest też pluralizm – metodologiczny, badawczy, interpretacyjny.
Dotyczy on także wieku, statusu i kraju pochodzenia Autorów. W Radzie Redakcyjnej mamy przedstawicieli różnych ras, wyznań, krajów, instytucji, wreszcie – opcji ideologicznych i politycznych. Sądzimy, iż ta różnorodność nas wzbogaca i umacnia ważne wartości – jak pluralizm, tolerancja, szacunek dla odmienności. Jest to również wyraz tego, co chyba najważniejsze – naszej niezależności.
Cenimy wysoko naszą niezależność, którą mamy dzięki transformacjom jakie nastąpiły w Polsce po 1990 roku, a których istotą były przede wszystkim niepodległość, wolność i demokracja – „rzeczy” wcześniej wielce deficytowe. Transformacje ogarniały stopniowo wszystkie niemal sfery życia i działania Polaków. Przyglądamy się tym transformacjom z uwagą, staramy się o nich pisać, także krytycznie. Przyglądamy się również transformacjom „zewnętrznego świata” – a tych nie brakuje, choćby integracja europejska i procesy (i problemy) globalizacji. Do tych transformacji zaliczają się też wyłaniające się nowe tendencje w gospodarce (etykietowane np. jako „nowa gospodarka”, e-biznes, gospodarka oparta na wiedzy) oraz w społeczeństwie (wiążące się z powstawaniem społeczności sieciowych, społeczeństw informacyjnych, a w perspektywie – społeczeństw opartych na wiedzy). Wiele nowego dzieje się w kulturze i sztuce, powstaje cyberkultura. Stąd też przyjęty w naszym czasopiśmie paradygmat transformacji orientujący naszą tematykę. Będziemy ją nadal kontynuować. Będziemy szukać nowych Autorów i nowych Czytelników!
„Transformacje” są de facto dziełem zbiorowym – przede wszystkim Autorów, ale też Redakcji i Rady Redakcyjnej, także instytucji wspierających (wymieniamy je w każdym numerze), jak też i życzliwych reklamodawców. Szczególne słowa uznania i podziękowania kierujemy pod ich adresem. Jesteśmy zaszczyceni współpracą z osobami i instytucjami, z piszącymi i wspierającymi. Oczywiście, nazwiska i instytucje zmieniają się, co normalne. Szczególnie nam żal, gdy jest to odejście na zawsze. Pozostaną w naszej pamięci ks. Prof. Joachim Kondziela, Prof. Aleksander Gieysztor, Prof. Fred Rue Jacobs, Prof. Oktawian Koczuba, Prof. Jerzy Kołodziejski.
Mieliśmy szczęście na naszej drodze spotkać ludzki mądrych, wybitnych, życzliwych – oferujących idee i pomysły, zachętę czy wsparcie. Początkowo było to jedynie grono założycielskie, potem liczba członków Fundacji (przeważnie pracowników naukowych) rosła. Zaliczamy ich wszystkich do Przyjaciół „Transformacji”.
Korzystając z okazji, wyrażamy podziękowanie wszystkim, którzy – poza Autorami – przyczyniają się do sukcesu pisma, a więc osobom tłumaczącym teksty, dostarczającym ilustracje i fotografie, wszystkim wykonującym prace techniczne, a także życzliwym sponsorom i reklamodawcom. Nie byłoby bez nich „Transformacji”!
Nasze pismo okrzepło, ma dobrą reputację, mimo trudności w regularnym jego wydawaniu (powodowanych brakiem środków oraz czasu – pracujących wyłącznie społecznie – Redaktorów i Autorów). Zamierzamy utrzymać wysoką jakość, poprawić dystrybucję i regularność. Planujemy też wydawanie anglojęzycznych wersji „Transformacji”. Liczymy bardzo na pomoc członków Fundacji, współpracowników, przyjaciół, także z zagranicy.
I obyśmy się spotkali na tych łamach za następne dziesięć lat!

P.S.
Wszystkim, którzy dedykowali mi swoje artykuły z okazji mojego jubileuszu, serdecznie dziękuję.

             Lech W.Zacher

1-4 (27-30) 2001 i 1-4 (31-34) 2002 TRANSFORMACJE zajrzyj
http://www.wspiz.edu.pl/ciasf/wyd/start.htm

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

Opublikowane w 14 stycznia 2006
Czy TQM, ISO 9000, Six Sigma spowalniają innowacje

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support
060114_0815_TW480302_v01_WOREK _Czy TQM, ISO 9000, Six Sigma spowalniają innowacje

TEKST CYTOWANY UWAGI

„

Czy TQM, ISO 9000, Six Sigma spowalniają innowacje?

Autor: Wanda Żółcińska. Artykuł został zaczerpnięty ze strony on-line CEO – Magazyn kadry zarządzającej z działu aktualności (http://cio.cxo.pl/).

Profesor Mary J. Benner z Uniwersytetu Wharton uważa, że nadszedł czas aby krytycznie przyjrzeć się programom zarządzania procesami w firmie, ocenić ich przydatność i używać ich bardziej ostrożnie.

W badaniu przygotowanym wspólnie z profesorem Michaelm Tushmanem z Harvard Business School, profesor Benner zauważyła, że zarządzanie procesami może niekorzystnie wpłynąć na działanie firmy i spowolnić wprowadzanie innowacji. "Jeśli są odpowiednio zastosowane, działania związane z zarządzaniem procesami mogą pomagać firmom w zwiększaniu efektywności, ale istnieje ryzyko nieodpowiedniego użycia tych systemów w szczególnych obszarach firmy, w których ludzie powinni być innowacyjni" – zauważa Mary Benner. "Nowe technologie służące do wytwarzania nowych produktów, są trudne do zmierzenia. Ten rodzaj innowacji może zostać zepchnięty na margines, gdy firma koncentruje się nadmiernie na mierzalnych procesach".

TQM, strategia, w której cała firma koncentruje się na ciągłych ulepszeniach, powstała w 1980 roku w odpowiedzi na konkurencję z Japonii (i pracę Williama Edwardsa Deminga). Six Sigma zaczęła swoją karierę w Motoroli i największą popularność zyskała w połowie lat 90. głównie dzięki słynnym działaniom General Electric. Celem jest poprawienie jakości firmy, tak aby ograniczyć liczbę defektów, poprzez systematyczne zmiany w procesach i staranne statystyczne pomiary wyników. TQM kładzie większy nacisk na zaangażowanie pracowników w całą organizację, natomiast Six Sigma opiera się na wyszkolonych ekspertach (zielone pasy i czarne pasy), którzy pracują nad rozwiązywaniem ważnych problemów, ucząc inne osoby w firmie.

Program promujący ISO 9000 rozpoczął się w 1987 roku, dzięki Międzynarodowej Organizacji dla Standaryzacji. Celem było zapewnienie jednakowych standardów procesów w firmach. ISO 9000 angażuje trzecią stronę, która przyznaje certyfikat.

Poza tymi trzema programami istnieje wiele innych, które wpisują się w zarządzanie procesami. Sposób ich użycia stale zmienia się. Tak, jak podejście firm do tych technik. Zdobycie przewagi konkurencyjnej dzięki wydajności kosztowej ma swoje granice. A gdy konkurenci firmy zaczną stosować podobne praktyki, trudno jest utrzymać przewagę. Poza tym firmy coraz częściej opierają swoją konkurencyjność na innowacyjności.

Z opracowania profesor Benner wynika, że firmy powinny osiągnąć równowagę między dwoma rodzajami działalności: poprawianiem bieżących operacji, aby podnieść konkurencyjność w krótkim czasie oraz badaniem, które przyniosą profity w przyszłości. Wahanie się między entuzjazmem dla zarządzania procesami a wprowadzaniem innowacji, nie przynosi tej równowagi. Zbyt wiele zarządzania procesami na wszystkich poziomach organizacji czyni innowacje łatwiejszymi do implementacji, ale może zdusić odważne, przełomowe innowacje. Z drugiej strony trudno jest koncentrować się na systematycznym, ciągłym polepszaniu jakości i redukowaniu kosztów w całej organizacji, jeśli jest ona całkowicie nastawiona na przyszłe innowacje.

Dla menedżerów ważne jest, aby uświadamiali sobie istnienie takiego dylematu. Firmy powinny starać się jednocześnie zarządzać procesami i wprowadzać innowacje. Tutaj wiele zależy od podzielności uwagi szefów poszczególnych działów – najlepiej, jeśli jednocześnie pracowaliby nad np. wprowadzaniem Six Sigma i wspomagali tworzenie innowacji, już bez Six Sigma.

Firmy mogą odczuwać pokusę wprowadzenia zarządzania procesami, aby upewnić się, że poprawiają sposób w jaki wprowadzają innowacje – np. szukają nowych rynków. Jednak innowacja może nie poddać się ściśle określonym procesom i ich miarom.

Zarządy firm powinny przede wszystkim zdać sobie sprawę z faktu, że programy zarządzania procesami mają swoje ograniczenia i nie można ich ślepo wprowadzać we wszystkich obszarach firmy.

Na podstawie: Knowledge @ Wharton "TQM, ISO 9000, Six Sigma: do process management programs discourage innovation?"

„

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker
Tweet to @support

Nawigacja po wpisach

Poprzednia strona Strona 1 … Strona 3 Strona 4 Strona 5 Następna strona