Zlecenie infobrokerskie – jak doskonalić warsztat brokera informacji?

Zawód brokera informacji /infobrokera/ należy ponad wszelką wątpliwość do jednego z najbardziej obiecujących – z perspektywy potrzeb rynku pracy. W koncepcji infobrokera – jako pośrednika informacji – problematyka umiejętności oraz ich praktycznych zastosowań koncentruje się na poziomie wykonalności zleceń. Ważką rolę w tworzeniu i doskonaleniu tego warsztatu odrywają analizy dobrych praktyk.

Czytaj dalej „Zlecenie infobrokerskie – jak doskonalić warsztat brokera informacji?”

Infobroker

Maria H. Kamińska
absolwentka Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej
Uniwersytetu Łódzkiego
kaminska.maria@onet.eu

Stan infobrokerstwa w Polsce A.D. 2007 

1. Gospodarka oparta na wiedzy – szanse i potrzeby 

    Przełom XX i XXI wieku stał się bezsprzecznie wiekiem informacji, sama informacja natomiast najważniejszym zasobem gospodarczym dzisiejszych przedsiębiorstw. Współczesne procesy gospodarcze z ich dynamiką oraz ogólnoświatowym zasięgiem nie byłyby możliwe bez globalizacji gospodarki i  rozwoju tzw. „gospodarki opartej na wiedzy”, w której najważniejszą wartością staje się wysokiej klasy wiedza, a produkty działających przedsiębiorstw charakteryzuje wysoki udział tej wiedzy.[1] Konkurencja między przedsiębiorstwami polegać więc będzie na szybkości generowania i wdrażania innowacyjnych pomysłów. Wyszukiwanie nowych technologii, bycie o krok przed konkurencją, powoduje konieczność zacieśnienia powiązań między twórcami wiedzy, środowiskami biznesowymi a globalnym rynkiem.

Czytaj dalej „Infobroker”

Termin INFOBROKER

Marta Iwańczuk

Termin INFOBROKER

      Infobroker (ang. information broker) to najczęściej spotykany w polskim piśmiennictwie termin określający pośrednika w zdobywaniu i ocenie informacji. Występują także określenia: broker informacji, profesjonalista informacji, łowca informacji i szperacz. Infobroker wyszukuje informacje, analizuje je, interpretuje i opracowuje w różnych formach. Termin „information broker” został po raz pierwszy użyty w USA.
      W 1976 roku. Lunin zdefiniował infobrokera jako „osobę indywidualną lub organizację, która na żądanie szuka odpowiedzi używając wszystkich dostępnych źródeł i która prowadzi działalność dochodową” [Stoytcheva 1999, dok. elektr.]. „Inne terminy określające ten zawód stosowane w nomenklaturze angielskojęzycznej to: information professional, knowledge broker, cyberian, freelance librarian, independent researcher, data dealer” [Gryguc 2003, dok. elektr.] oraz “desktop online sercher, information retriever” [Fulbright 2005].

     Broker informacji jest zawodem stosunkowo młodym na polskim rynku pracy. Można zaobserwować, że w poszczególnych krajach działalność infobrokerska jest zróżnicowana. Część infobrokerów specjalizuje się w jednej lub dwu dziedzinach, inni działają na wielu polach. Na przykład niemieckie firmy (gdzie najbardziej rozpowszechnionym terminem jest infobroker) obsługują głównie sektor biznesu i działają jako „wywiadownie gospodarcze”, natomiast amerykańskie (w których dominują terminy information broker oraz information professional) oferują szerokie spektrum usług informacyjnych.
     Podstawowym terminem używanym w języku polskim jest infobroker. Na jego zakres znaczeniowy składają się: zakres znaczeniowy terminu „broker” obejmujący „osoby trudniące się zawodowo  p o ś r e d n i c t w e m  w sprawach kupna i sprzedaży towarów, usług lub papierów wartościowych” [Sobol red. 2002, s. 66] oraz zakres znaczeniowy terminu „informacja”. Informacja jest traktowana jako towar, który nie jest własnością brokera informacji. Praw autorskich do informacji, której dostarcza broker informacji, nie nabywa także zleceniodawca.
     Broker informacji jako pośrednik informacji sprzedaje jedynie swoje umiejętności do gromadzenia i opracowania informacji, zdolności analityczno-syntetyczne. Wykorzystuje różne legalne kanały informacyjne (radiowy, telewizyjny, elektroniczny i inne) oraz sposoby i rodzaje komunikacji. Rodzaje form utrwalonej informacji, z której korzysta infobroker są różnorodne (dokumenty piśmiennicze, audiowizualne, elektroniczne). Posługuje się on dokumentami pierwotnymi, pochodnymi i wtórnymi. Źródłem informacji jest dla niego zarówno rozmowa telefoniczna, e-mail od specjalisty określonej branży, pojedynczy wykres, obszerny raport, strona WWW czy program w telewizji. Pojęcie informacji, którą pozyskuje i organizuje broker informacji należy więc rozważać z perspektywy dziedziny, dla której świadczone są usługi infobrokerskie.

Literatura:

  1. Fulbright, Jenny [dok. elektr.] (2004). Starting an Information Broker Business http://www.powerhomebiz.com/vol57/infobroker.htm [odczyt: 2005.02.03].
  2. Gryguc, Ewa [dok. elektr.] (2003). Profesjonalista w świecie informacji. Gazeta IT nr 6 (14). http://www.gazeta-it.pl/archiwum/git14/profesjonalista.html [odczyt: 2004.11.20].
  3. Sobol, Elżebieta red. (2002). Nowy słownik języka polskiego. Warszawa: PWN, 1311 s.
  4. Stoytcheva, Vesselina [dok. elektr.] Business plan for a start-up of an information brokering company (1999). http://neoref.ils.unc.edu/2563.pdf. [odczyt: 2005.01.04].


Kodeks etyki Association of Independent Information Professionals

Marta Iwańczuk

Kodeks etyki Association of Independent Information Professionals 

    
       Potocznie etykę utożsamia się z moralnością i uznaje, że oznacza ogół norm moralnych przyjmowanych w określonym czasie przez określoną zbiorowość za punkt odniesienia ocen i reguł postępowania integrujących tę zbiorowość wokół pewnych wartości” [Sosińska-Kalata 2003, s. 5]. Natomiast w etyce pojmowanej jako dyscyplina naukowa zwykle wyodrębnia się dwa podstawowe nurty badawcze: etykę opisową i etykę normatywną.
     Odmianą etyki normatywnej jest etyka zawodowa (deontologia), określa ona zasady i normy postępowania środowiska zawodowego ze względu na szczególne wartości, którym zawód służy. Reguluje także sposoby rozwiązywania zawodowych konfliktów wartości [Sosińska-Kalata 2003, s. 5]. Na straży zasad etyki i norm postępowania środowiska zawodowego stoi zwykle kodeks etyki zawodowej. Kodeksy etyczne mają formę dokumentów programowych i są pozbawione jakiejkolwiek mocy prawnej, rzadko zawierają sankcje za ich nieprzestrzeganie.
     Członkowie Association of Independent Information Professionals, już od pierwszych dni istnienia Stowarzyszenia, poświęcają wiele uwagi dyskusji nad etyką, stosowaną do rozwiązywania nurtujących ich problemów praktycznych. Charakterystycznym wyrazem rosnącego zainteresowania etyką informacji biznesowej w środowisku infobrokerów jest liczba konferencji i sympozjów oraz inicjatyw wydawniczych poświęconych tej problematyce [Sosińska-Kalata 2003, s. 3]. Są to działania o zasięgu międzynarodowym. Obok konferencji i publikacji, członkowie Association of Independent Information Professionals stworzyli w 1989 roku Code of Ethical Business Practice, który reguluje etyczne aspekty udostępniania  i rozpowszechniania informacji.

     Kodeks AIIP „spełnia podstawowe wymogi formalne i treściowe stawiane dokumentom tego typu, tj. wyznaczania zasad postępowania grupy zawodowej w sposób ogólny (deklaratywny), a zarazem zwięzły” [Gębołyś 2003, s. 12]. Kodeks składa się z dwóch części: ze wstępu oraz wykazu cech, powinności i obowiązków niezależnych profesjonalistów informacji. Krótki wstęp jest rodzajem objaśnienia roli brokera informacji w społeczeństwie informacyjnym profesjonalisty informacji, który jest obiektywnym pośrednikiem między klientem, a światem informacji [Code of Ethical Business Practice […] 2004, dok. elektr.]. Następnie w kodeksie Stowarzyszenia określono następujące punkty odpowiedzialności, spoczywającej na pracownikach:
  • Utrzymanie dobrego imienia zawodu poprzez uczciwość, kompetencje i zachowanie poufności.
  • Udzielanie klientom jak najaktualniejszych i najbardziej relewantnych w stosunku do zapytania odpowiedzi, w terminie i za wynagrodzeniem ustalonym uprzednio z klientem.
  • Pomaganie klientom w zrozumieniu wykorzystanych źródeł informacji oraz ustaleniu stopnia ich wiarygodności.
  • Przyjmowanie zleceń wyłącznie zgodnych z prawem i nie działających na szkodę zawodu.
  • Dotrzymywanie klauzuli poufności.
  • Szanowanie praw własności intelektualnej.
  • Dotrzymywanie zasad umów licencyjnych i innych kontraktów.
  • Informowanie klientów o zobowiązaniach wynikających z praw własności intelektualnej oraz umów licencyjnych.
  • Utrzymywanie zawodowych kontaktów z bibliotekami i przestrzeganie zasad dostępu do ich zbiorów.
  • Ponoszenie odpowiedzialności za stosowanie się do tego kodeksu przez własnych pracowników [Code of Ethical Business Practice […] 2004, dok. elektr.].
     ” Etyka – wg A. G. Marco – polega na rozwiązywaniu konfliktu między obowiązkiem a indywidualnym pragnieniem, które chciałoby się realizować. Nie powinna zagłębiać się w podawanie zasad ogólnospołecznych (takich jak uczciwość) czy konkretnych recept postępowania” [Kisilowska 1999, s. 2]. Kodeks AIIP spełnia powyższą zasadę. Jego krótka forma i zwięzłe sformułowanie najważniejszych założeń nasuwa skojarzenie z kodeksami znanymi oraz cenionymi w środowisku bibliotekarzy i pracowników informacji, na przykład kodeksami etycznymi opracowanymi przez American Library Association, Medical Library Association czy Canadian Library Association. M. Kisilowska stwierdziła nawet, iż można by zaryzykować adaptację Kodeksu AIIP do polskich warunków (środowiska bibliotekarskiego)” [Kisilowska 1999, s. 3].
     Brokerzy informacji na świecie (także i w Polsce) zamieszczają Kodeks AIIP na stronach swoich serwisów internetowych oraz powołują się na zasady sformułowane przez Stowarzyszenie zawierając umowy z klientami. Niezależni profesjonaliści informacji twierdzą, że Kodeks AIIP został stworzony z myślą o uwzględnieniu współpracy z różnymi klientami. Świadczą o tym choćby punkty dotyczące pomocy klientom w zrozumieniu wykorzystanych źródeł informacji czy przyjmowania zleceń wyłącznie zgodnych z prawem. Kodeks AIIP został skonstruowany tak, aby być podstawą do rozstrzygania potencjalnych zastrzeżeń klientów i konfliktów pomiędzy infobrokerami, producentami baz i systemów informacyjnych, twórcami dokumentów oraz użytkownikami informacji. Zwrócono w nim bowiem uwagę na szanowanie praw własności intelektualnej oraz dotrzymywanie zasad umów licencyjnych i innych kontraktów. Brokerzy informacji mają obowiązki wobec wszystkich związanych z nimi kręgów społecznych i kulturowych, co podkreśla na przykład punkt dotyczący utrzymywania zawodowych kontaktów z bibliotekami i przestrzeganie zasad dostępu do ich zbiorów [Bjorner 1995, dok. elektr.].
     Działalność infobrokerska nie ogranicza się do realizacji zleceń i przestrzegania kontraktów z klientami, ale wymaga także respektowania prawa oraz zawodowych zasad etycznych. Akceptowany przez całe środowisko infobrokerskie kodeks etyki zawodowej, na przykład AIIP Code of Ethical Business Practice, może przyczynić się do standaryzacji etyki zawodu brokera informacji na całym świecie. Zasady Kodeksu AIIP są krótkie i klarowne, ale jednocześnie elastyczne. Etyczne postępowanie infobrokerów polega na edukacji klienta, znajomości przepisów prawa i docenianiu wartości informacji, poprzez stosowanie się do wszelkich zasad jej użytkowania. Patrząc na deontologie działalności brokerów informacji, przez pryzmat Kodeksu AIIP i debat nad problematyką etyki udostępniania informacji, można dostrzec, że szczególną uwagę zwraca się na kwestię zasad etycznych odnoszących się do klienta.
   Spis wykorzystanych opracowań:
  1. Bjorner, Susanne [dok. elektr.] (1995). Who Are These Independent Information Brokers?http://www.asis.org/Bulletin/Feb-95/bjorner.html [odczyt: 2004.12.21].
  2. Code of Ethical Business Practice. Association of Independent Information Professionals. W: Association of Independent Information Professionals [dok. elektr.] (2004). http://www.aiip.org/AboutAIIP/aiipethics.html[odczyt: 2004.11.2004].

  3. Gębołyś, Zdzisław (2003). Kodeksy etyki zawodowej bibliotekarzy w Europie. Bibliotekarz nr 9, s. 10 –16.
  4. Kisilowska, Małgorzata (1999). Etyka pracownika informacji w Polsce – czy jest możliwa? Bibliotekarz nr 5, s. 2 – 5.
  5. Sosińska-Kalata, Barbara (2003). Etyka w nauce o informacji. Bibliotekarz nr 9, s. 3 – 10.

Ta strona używa cookies. Pozostając na niej wyrażasz zgodę na ich używanie. Więcej Informacji

Polityka dotycząca cookies i podobnych technologii Dla Państwa wygody używmy plików cookies i podobnych technologii m.in. po to, by dostosować serwis do potrzeb użytkowników, i w celach statystycznych. Cookies to niewielkie pliki tekstowe wysyłane przez serwis internetowy, który odwiedza internauta, do urządzenia internauty Cookies używają też serwisy, do których się odwołujemy pokazując np. multimedia. W przeglądarce internetowej można zmienić ustawienia dotyczące cookies. Brak zmiany tych ustawień oznacza akceptację dla stosowanych tu cookies. Serwis nasz stosuje cookies wydajnościowe, czyli służące do zbierania informacji o sposobie korzystania ze strony, by lepiej działała, oraz funkcjonalne, czyli pozwalające „pamiętać” o ustawieniach użytkownika (np. język, rozmiar czcionki). To m.in.: - cookies google-analytics.com – statystyki dla naszej witryny - cookie powiązane z wtyczką „AddThis Social Bookmarking Widget”, która służy ona do łatwego dzielenia się treścią przez serwisy społecznościowe. Polityka prywatności serwisu Addthis opisana jest tu:http://www.addthis.com/privacy/privacy-policy#publisher-visitors (po wybraniu przez użytkownika serwisu, poprzez który będzie się dzielił treścią z witryny mac.gov.pl ,w przeglądarce użytkownika pojawią się cookies z tamtej witryny) - cokies sesyjne (wygasają po zakończeniu sesji) Pozostałe nasze serwisy używają także: - cookies na oznaczenie, że wypełniona została ankieta/sonda (jeśli takie ankiety/sondy są stosowane w witrynie) - cookies generowanych podczas przełączania się do innej wersji serwisu cms, tj. wersji mobilnej oraz wersji dla słabo widzących (wai) - cookies sesyjnych (wygasają po zamknięciu sesji) – używane podczas logowanie użytkownika do panelu strony - cookies utworzonych w momencie zmiany szerokości strony (jeśli witryny posiadają włączoną tą funkcjonalność) - cookies na oznaczenie, że zaakceptowano politykę prywatności Serwisy obce, z których materiały przedstawiamy, mogą także używać cookies, które umożliwiają logowanie się, oraz służą dostarczaniu reklam odpowiadających upodobaniom i zachowaniom użytkownika. W szczególności takie cookies to: W serwisie youtube.com – zawierające preferencje użytkownika, oraz liczydło kliknięć (opisane są w polityce prywatności http://www.google.pl/intl/pl/policies/privacy/) W serswisie player.vimeo.com i av.vimeo.com – pozwalające się zalogować, a także cookies umieszczane przez reklamodawców pozwalające uzależniać wyświetlane reklamy od zachowania użytkownika (polityka w sprawie plików cookies dostępna jest pod adresem http://vimeo.com/cookie_policy)

Zamknij