Kategoria: – życie społeczne

2008-05-26 0628_TW480302_v01_ WOREK _ Polacy 2008_ socjalni państwowcy

• Problem: Na jakich wartościach budować programy wyborcze?
• Słowa klucze: system wartości współczesnego Polaka_
• Temat: Rekonstrukcja modelu współczesnego odbiorcy treści pertynentych z obszaru programów wyborczych
• Dla kogo? Zespół Projektowy Wsparcie Lidera
• Na kiedy?: stale_ edu
• ŹRODŁO : http://www.newsweek.pl/artykuly/artykul.asp?Artykul=26136
• Autor: Tadeusz Wojewódzki_ www.infobrokerstwo.pl_ wojewodzki@wojewodzki.pl
  

CYTAT:”

Sondaż: Polacy są patriotami

Z najnowszych badań polskich socjologów wynika, że 93 proc. Polaków deklaruje gotowość do obrony swojego kraju z narażeniem życia. Jednocześnie jednak większość z nas sądzi, że obywatele nie mają realnego wpływu na władzę.

2008/05/21 17:05_JS720324_v01_ KWANT _ Ekonomia społeczna
Problem:  Jak aktywizować młodzież – narzędzia ekonomi społecznej,
Słowa klucze: Bank czasu, aktywizacja, społeczeństwo,
Temat: Wykorzystanie narzędzi ekonomi społecznej dla  budowania i jednoczenia lokalnych społeczności
Dla kogo? Zespół Projektowy
Na kiedy?:
ŹRODŁO: : http://www.bydgoszcz.pl/miasto/wolontariat_miejski/Bydgoski_Bank_Czasu.aspx?page=3

Autor: Janusz Szczurek, janusz46@poczta.onet.pl

 CYTAT: „Punktem wyjścia pracy wychowawczej jest oddziaływanie zmierzające do wytworzenia umiejętności nawiązywania prawidłowych kontaktów społecznych.
„Bank czasu” daje z jednej strony możliwość aktywizacji społecznej a z drugiej pobudza do działań przynoszących pozytywne rezultaty, a przez to uznanie.
Przystępując do banku czasu i deklarując pomoc dla innych tworzy się obligo do przyjmowania odpowiedzialności za to co się robi a przez to rośniemy w siłę wzmacniamy poczucie kompetencji i wartości.
Jest to „nowe” doświadczenie . I przez swoją odmienność jest ofertą budzącą zainteresowanie.. Tworzy nową sytuację społeczną, w której trzeba nawiązywać inne kontakty społeczne. A poprzez dobrowolny akces, nawet w przypadku pojawienia się trudności, pojawi się wysiłek nie do ucieczki, ale modyfikacji po to aby przeszkody przezwyciężać.”

SUGESTIE:

Stworzenie możliwości do wykorzystania potencjału młodzieży – wykorzystanie narzędzi ekonomi społecznej np. banków czasu  (budowanie silnych lokalnych społeczności)

Praca wychowawcza przez pracę i partycypowanie w wspólnych działaniach – daje możliwość wypracowania właściwych relacji społecznych, budowanie struktur społecznych opartych na współpracy, 

Zastosowanie banku czasu do zaspokajania potrzeb na zasadzie wymiany

ZADANIA:

Przeprowadzanie akcji informacyjnej – przedstawienie założeń banków czasu, możliwości wykorzystania w lokalnych społecznościach, opracowanie materiałów informacyjnych dla potencjalnych uczestników projektów,
Opracowanie analizy potencjalnych grup społecznych – zainteresowanych współudziałem w projekcie,
Opracowanie procedur rekrutacyjnych – ukierunkowanych na grupy społeczne,
Przeprowadzenie konkursu dla młodzieży –  projekt „Bank Czasu” – zaangażowanie w projekt,

2007-03-05_1050_AN770607_v01_usługi_prawne_dostępność

SŁOWA KLUCZE:_usługi_prawne_dostępność_licencja

TEMAT:_Brak szerokiego dostępu do usług prawnych a potrzeby społeczne
PROBLEM:  Rozwój przedsiębiorczości na polskim rynku jest pozytywnym aspektem zmian demokratycznych, niestety tworzenie nowych przedsiębiorstw, w tym także nowych miejsc pracy, nie przekłada się na wystarczającą dostępność społeczeństwa polskiego do usług prawnych, do których dostęp bez ograniczeń za przykładem państw Europy Zachodniej powinien mieć każdy obywatel.
ODBIORCA:_Zespół projektowy: Uwarunkowania przedsiębiorczości w Polsce

CYTAT: „Trzystopniowy system licencji prawniczych”„Rząd zakończył prace nad ustawą o licencjach prawniczych. Ustawa ma  zwiększyć dostępność obywateli do usług prawniczych, a także umożliwić absolwentom prawa pracę w zawodzie. Projekt wprowadza trzystopniowy system licencji, o które będzie mógł ubiegać się każdy, kto skończył wyższe studia prawnicze. Projekt ustawy o licencjach prawniczych ma umożliwić wszystkim Polakom dostęp do profesjonalnej pomocy prawnej. Zgodnie z projektem, licencja I stopnia uprawniałaby do udzielania porad prawnych na etapie przedsądowym. Licencja II stopnia będzie umożliwiała samodzielne występowanie przed sądami i Trybunałami, włącznie z Sądem Najwyższym i Naczelnym Sądem Administracyjnym (z wyłączeniem spraw rodzinnych, opiekuńczych, postępowania w sprawach nieletnich, spraw o przestępstwa i przestępstwa skarbowe). Umiejętności niezbędne do zdobycia II stopnia będzie można uzyskać występując w sprawach jako pełnomocnik substytucyjny lub kończąc szkolenie w akredytowanych placówkach. Licencję taką będą mogły ponadto otrzymać m.in. osoby, które w okresie 8 lat poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie tej licencji pracowały na stanowisku referendarza sądowego, asystenta sędziego lub wykonywały zawód komornika, doradcy podatkowego i rzecznika patentowego. Licencja III stopnia uprawniać będzie do wykonywania wszystkich czynności prawniczych włącznie z występowaniem w charakterze obrońcy w sprawach karnych. Uzyskanie licencji tego stopnia wymagać będzie zdania egzaminu prawniczego przed specjalną komisją. Licencję tego stopnia będą mogły ponadto otrzymać m.in. osoby posiadające tytuł profesora i doktora habilitowanego. Każdy z licencjonowanych prawników będzie podlegał obowiązkowemu ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej. Prawnicy z licencjami nie będą mieli prawa posługiwania się tytułami zawodowymi np. adwokat lub radca prawny, które nadal będą zarezerwowane jedynie dla członków korporacji. „
ŹRÓDŁO: http://www.gazetaprawna.pl/wydarzenia/?news=eGP20070302104730799, Gazeta Parwna 10:46, 2007-03-02

KOMENTARZ: W dobie gospodarki rynkowej brak szerokiego dostępu do usług prawnych dla każdego obywatela jest istotnym czynnikiem hamującym rozwój przedsiębiorczości. Nastawione głównie na obsługę podmiotów gospodarczych profesjonalne kancelarie adwokatów i radców prawnych niechętnie zajmują się problemami prawnymi przykładowego Kowalskiego. Elementem odstraszającym od powszechnego korzystania przez Polaków z usług profesjonalnych doradców prawnych jest wysoka cenna usług. Dlatego też w tym kontekście projekt ustawy o licencjach prawniczych, polegający na dopuszczeniu do świadczenia usług prawnych osób po studiach prawniczych z odpowiednim poziomem doświadczenia zawodowego, pozwalającego określić poziom licencji, jest szansą dla szerokiej liczby Polaków, dla których dotychczas korzystanie z usług prawnika było niemożliwe. Dodatkowym argumentem za wprowadzeniem na rynek doradców prawnych jest powstanie konkurencji dla korporacji prawnych, co również powinno przynieść pozytywne efekty rynkowe. 
AUTOR: Agnieszka Nałęcz, agnieszka.nalecz@onet.eu

 

070316_1022_WM740427_v01- Prawo, które naraża na straty
TEMAT:_ podatek dochodowy od dotacji unijnych
PROBLEM:_ podatek dochodowy od dotacji unijnych
SŁOWA KLUCZE: podatek dochodowy, UE, fundusze unijne, EFS
ODBIORCA: Dział PROJEKTÓW EFS

CYTAT: „Kilka miesięcy temu ministerstwo finansów uznało, że ponieważ zaliczka na projekty współfinansowane ze środków unijnych jest wypłacana z budżetu państwa, to pieniądze te powinny podlegać opodatkowaniu, choć docelowo będą pochodzić z Unii Europejskiej„

ŹRÓDŁO : KWARTALNIK Fundusze Europejskie www.fundusze-europejskie.pl

KOMENTARZ do problemu: prawo, które naraża firmy na straty- śledzić stronę www.mi.gov.pl, www.pifs.pl www.fundusze-europejskie.pl 

AUTOR: Wojciech Małek

 

2007-03-13 1520_RD770717_01_ Niedostosowana struktura funkcjonowania urzędu w stosunku do potrzeb rynku pracy i osób bezrobotnych
TEMAT:_ „Potrzeba wewnętrznych zmian w funkcjonowaniu urzędu””
PROBLEM:_  Niedostosowana struktura funkcjonowania urzędu w stosunku do potrzeb rynku pracy i osób bezrobotnych
SŁOWA KLUCZE:_ bezrobocie_ urząd pracy_pracownicy_indywidualne podejście do bezrobotnych
ODBIORCA:_Kierownictwo PUP

CYTAT:
„ Wskaźnik bezrobocia wynoszący 14,9 proc. jest zawyżony – uważają eksperci i pracownicy urzędów pracy.
– 20 proc. do 30 proc. bezrobotnych, tj. około 0,5 mln osób, nie jest zainteresowanych podjęciem pracy – mówi dr Michał Boni, ekspert rynku pracy.
(…) Status bezrobotnego potrzebny jest nie tylko ze względu na prawo do opieki zdrowotnej. Niemal wszystkie instytucje udzielające pomocy wymagają zaświadczenia o jego posiadaniu. Jest ono potrzebne, aby uzyskać świadczenia z pomocy społecznej (zasiłki) i świadczenia rodzinne. Ponadto wymagają go szkoły, gdy dziecko tam się dożywia, jest też potrzebne, aby uzyskać dodatek mieszkaniowy, obniżyć podatek rolny, otrzymać ze starostwa stypendium dla dzieci i młodzieży, ubiegać się o akademik. Zaświadczeń potrzebują też rodzice studiujących osób, ubiegających się o stypendia.

(…) Mało czasu na bezrobotnego
Na problem nadmiaru prac administracyjnych zwraca też uwagę Jarosław Supera, dyrektor Instytutu Międzynarodowych Finansów i Bankowości. Podkreśla, że w polskich służbach zatrudniania pracuje 18 tys. osób, a 75 proc. z nich nie zajmuje się pośrednictwem pracy, ale zadaniami urzędniczo-administracyjnymi. Nie szukają więc bezrobotnym pracy, nie pracują   z nimi, nie szkolą ich, ale wypełniają dokumenty

(…) Zawyżona statystyka
W efekcie tego, że od posiadania statusu bezrobotnego zależy prawo do różnych świadczeń, zawyżony jest wskaźnik bezrobocia. Eksperci szacują, że mógłby wynosić około 10-11 proc.
(…) Pozostali najtrudniejsi.
Nawet urealniony 11­proc. wskaźnik bezrobocia będzie bardzo wysoki. Zdaniem ekspertów sposobem na jego obniżenie są reformy. W rejestrach urzędów pracy pozostała bowiem grupa osób najtrudniejsza do aktywizacji. Dane GUS mówią, że na 2,31 mln bezrobotnych 1,5 mln to osoby długotrwale bezrobotne (bez pracy ponad 12 miesięcy), a żadnych kwalifikacji nie ma prawie 700 tys. osób. Im dłuższa przerwa w pracy, tym niższa szansa na aktywizację.  Z kolei osoby bez kwalifikacji są mało atrakcyjne dla pracodawców.

Eksperci podkreślają, że trzeba wyłączyć z rejestrów pracy osoby nie zainteresowane zatrudnieniem, przeprowadzić reformę służb zatrudnienia, zmienić sposób udzielania pomocy socjalnej, aby nie zniechęcać do pracy, ułatwić firmom zatrudnianie pracowników i obniżyć koszty pracy.
– Do bezrobotnych, którzy pozostali w urzędach pracy, trzeba kierować indywidualnie programy, dzięki którym będą się aktywizować, co wymaga usprawnienia i wzmocnienia polityki państwa na rynku pracy – podkreśla prof. Elżbieta Kryńska z Uniwersytetu Łódzkiego.
Michał Boni ocenia, że pozostałymi w rejestrach bezrobocia osobami powinny bardzo solidnie zająć się służby zatrudnienia, bo są to osoby wymagające ogromnej pracy. Przeważnie długo nie pracowały, są nisko wykwalifikowane, mało mobilne, często nie mają stażu pracy.”

ŹRÓDŁO: Bartosz Marczuk  gazeta prawna nr 24 (1894) 2007-02-02 > praca, raport gp | rynek pracy prawo do opieki zdrowotnej i innych świadczeń ważniejsze niż zatrudnienie

http://www.gazetaprawna.pl/?action=showNews&dok=1894.2.800.2.14.1.0.1.htm

KOMENTARZ do problemu

Nie czekając na zmiany systemowe, reformy funkcjonowania służb zatrudnienia, które nie wiadomo kiedy wprowadzą polskie władze- można powoli wprowadzać zmiany wewnątrz konkretnego urzędu. Usprawniając tym samym jego funkcjonowanie i kładąc nacisk na indywidualne podejście do potrzeb bezrobotnych, tych, którzy zainteresowani są znalezieniem pracy i oczekują od urzędu działań mających im w tym pomoc.

Stopniowo należałoby wydzielić z posiadanych rejestrów osoby zainteresowane znalezieniem zatrudnienia i dążyć do tego, aby każda z nich przydzielona została do konkretnego doradcy i pośrednika, którzy pomogą przezwyciężyć problemy, z jakimi borykają się oni na rynku pracy.

Wprowadzanie tego typu świadczenia usług oraz zwiększenie możliwości pośredników i doradców (to oni mieliby wyznaczać terminy wizyt w PUP i rozliczać z nich bezrobotnych, a nie pracownik działu typu Ewidencji i świadczeń) pozwoliłoby na stopniowe ograniczenie zatrudnienia w dziale Ewidencji na rzecz pośredników i doradców.

Mając na myśli ograniczenia zatrudnienia w tym dziale mam na myśli stopniowe przekwalifikowywanie tych pracowników zgodnie z ich predyspozycjami na pośredników i doradców.
Bezrobotny zainteresowany pomocą w poszukiwaniu pracy kontakt z pracownikiem działu ewidencji i świadczeń miałby tylko wtedy jeżeli przysługiwałoby mu jakieś świadczenie wypłacane przez PUP

Kwestia wyłączeń bezrobotnych z ewidencji z powodu podjęcia pracy, nieuzasadnionej odmowy przyjęcia propozycji pracy, nie zgłoszenia się w wyznaczonym terminie i innych przypadków zostałaby w kompetencjach działu ewidencji i dokonywana byłaby przez pracownika tego działu na podstawie informacji i dokumentów przekazanych przez zespół pośrednika i doradcy.

Na tej samej podstawie wydawane byłyby decyzje działu ewidencji i świadczeń i naliczane świadczenia przysługujące bezrobotnym z tytułu odbywanej formy aktywizacji.

Aby przepływ informacji pomiędzy zespołem doradcy i pośrednika, a działem ewidencji i świadczeń napotykał na jak najmniejsze przeszkody- a najlepiej gdyby nie było ich wcale- należałoby, w miarę możliwości kadrowych- wyznaczyć konkretną osobę z tego działu, do kontaktów z jednym bądź dwoma zespołami doradców i pośredników.

AUTOR: Rafał Domański

070313_2000_MK800912_v01_motywacja_jak skutecznie motywować, by zwiększyć efektywność działań pracowników.

PROBLEM:_Brak zaangażowania pracowników do podnoszenia kwalifikacji, satysfakcji z pracy, co może spowodować brak zaangażowania pracowników na rzecz sukcesu organizacji..

TEMAT:_Motywowanie jako element systemu zarządzania.

SŁOWA KLUCZE:_motywacja_pracownik_planowanie_zarządzanie_perspektywa

ODBIORCA:_kadra menedżerska

CYTAT: „Potrzeba motywacji, by zwiększać efektywność działań pracowników”

 

Motywacja jest mechanizmem psychologicznym, który daje człowiekowi siłę do działania. Od niej zależy intensywność i wytrwałość wysiłków zmierzających do osiągnięcia zamierzonego celu. Człowiek zaczyna działać, ponieważ odczuwa nieprzyjemny stan napięcia, wynikający z poczucia braku czegoś. Poczucie to pobudza go do działania ukierunkowanego na zaspokojenie potrzeby. Napięcie znika wraz z chwilą osiągnięcia celu. Przestaje wtedy działać bodziec (przyczyna działania). Ustanie działania bodźca powoduje eliminację motywu działania, a w konsekwencji eliminację samego zachowania.

Zadaniem każdego menedżera jest takie stymulowanie podwładnych, by motyw ich działania nie zniknął oraz by poziom motywacji utrzymywał się na optymalnym poziomie. Warto wiedzieć, że nie istnieje prosta zależność pomiędzy poziomem motywacji a efektywnością działań pracownika. Oznacza to, że nie wystarczy nieustannie zwiększać poziom motywacji, by sprawność zadań wykonywanych przez pracowników również rosła. Dzieje się tak, ale tylko do pewnego momentu. Zależność między poziomem motywacji a sprawnością wykonania zadania ma charakter krzywoliniowy, a krzywa ma kształt odwróconej litery "U" (prawo Yerkesa-Dodsona).
Wynika z tego, że zadanie zostanie najlepiej wykonane przy średnim poziomie motywacji. Dlaczego się tak dzieje?
Przy zbyt niskim poziomie motywacji, sytuacja jest jasna i oczywista – człowiek nie ma wystarczających powodów i chęci, by zaangażować się w powierzone mu zadanie. Natomiast przy zbyt silnym natężeniu pobudzenia, poziom wykonania zadania może się pogarszać. Intensywność wzbudzonych stanów uczuciowych jest tak duża, że dezorganizuje ludzkie zachowanie.
Zbyt silna motywacja wywołuje liczne błędy i zahamowania, zawęża się pole uwagi, zmniejsza się liczba dostępnych skojarzeń. Np. u pracownika dowiadującego się od swojego szefa o znacznej podwyżce oraz o awansie na bardzo odpowiedzialne i samodzielne stanowisko, gwałtownie wzrasta poziom motywacji. Chce jak najlepiej wywiązać się z powierzonych mu zadań. Oprócz podwyższonej motywacji pojawia się jednocześnie lęk i niepewność, które mogą paraliżować jego działania. I chociaż pracownik osiągnął pewien sukces, może być do niego nieprzygotowany. Zbyt wysoki poziom motywacji szkodzi pracownikowi, zamiast mu pomagać.

 

ŹRÓDŁO: http://kadry.nf.pl/artykuly/artykul_5762.htm, www.wynagrodzenia.pl, http://www.praca.egospodarka.pl/6091,Jak-motywowac-bez-podwyzszania-wynagrodzen,1,47,1.html.

 

KOMENTARZ do problemu: O efektywności pracownika decyduje wiele czynników – mniej lub bardziej związanych ze sferą zawodową. Do najważniejszych z nich niewątpliwie należy motywacja. Menedżerowie, chcąc skutecznie motywować pracowników, muszą zdecydować się na wprowadzenie w firmie odpowiedniego systemu. Motywowanie od przypadku do przypadku nie zdaje egzaminu i jest odbierane przez pracowników jako przejaw braku fachowości menedżerów, a w sferze psychologicznej – jako silne lekceważenie tych, którzy, przecież obok zarządzających, także pracują na wyniki organizacji. Częstym błędem (bądź myśleniem życzeniowym) kierownictwa jest oczekiwanie, że sam fakt istnienia w firmie środków pozapłacowych czy pozafinansowych wystarczy. Tymczasem one nie zadziałają same z siebie. Muszą być przemyślane, adekwatne do możliwości firmy i potrzeb zatrudnionych, funkcjonujące w logicznym, spójnym systemie.

AUTOR: Marta Kiełbasa

SŁOWA KLUCZE:_motywacja_pracownik_planowanie_zarządzanie_perspektywa

ODBIORCA:_kadra menedżerska

CYTAT: „Potrzeba motywacji, by zwiększać efektywność działań pracowników”

Motywacja jest mechanizmem psychologicznym, który daje człowiekowi siłę do działania. Od niej zależy intensywność i wytrwałość wysiłków zmierzających do osiągnięcia zamierzonego celu. Człowiek zaczyna działać, ponieważ odczuwa nieprzyjemny stan napięcia, wynikający z poczucia braku czegoś. Poczucie to pobudza go do działania ukierunkowanego na zaspokojenie potrzeby. Napięcie znika wraz z chwilą osiągnięcia celu. Przestaje wtedy działać bodziec (przyczyna działania). Ustanie działania bodźca powoduje eliminację motywu działania, a w konsekwencji eliminację samego zachowania.

Zadaniem każdego menedżera jest takie stymulowanie podwładnych, by motyw ich działania nie zniknął oraz by poziom motywacji utrzymywał się na optymalnym poziomie. Warto wiedzieć, że nie istnieje prosta zależność pomiędzy poziomem motywacji a efektywnością działań pracownika. Oznacza to, że nie wystarczy nieustannie zwiększać poziom motywacji, by sprawność zadań wykonywanych przez pracowników również rosła. Dzieje się tak, ale tylko do pewnego momentu. Zależność między poziomem motywacji a sprawnością wykonania zadania ma charakter krzywoliniowy, a krzywa ma kształt odwróconej litery "U" (prawo Yerkesa-Dodsona).
Wynika z tego, że zadanie zostanie najlepiej wykonane przy średnim poziomie motywacji. Dlaczego się tak dzieje?
Przy zbyt niskim poziomie motywacji, sytuacja jest jasna i oczywista – człowiek nie ma wystarczających powodów i chęci, by zaangażować się w powierzone mu zadanie. Natomiast przy zbyt silnym natężeniu pobudzenia, poziom wykonania zadania może się pogarszać. Intensywność wzbudzonych stanów uczuciowych jest tak duża, że dezorganizuje ludzkie zachowanie.
Zbyt silna motywacja wywołuje liczne błędy i zahamowania, zawęża się pole uwagi, zmniejsza się liczba dostępnych skojarzeń. Np. u pracownika dowiadującego się od swojego szefa o znacznej podwyżce oraz o awansie na bardzo odpowiedzialne i samodzielne stanowisko, gwałtownie wzrasta poziom motywacji. Chce jak najlepiej wywiązać się z powierzonych mu zadań. Oprócz podwyższonej motywacji pojawia się jednocześnie lęk i niepewność, które mogą paraliżować jego działania. I chociaż pracownik osiągnął pewien sukces, może być do niego nieprzygotowany. Zbyt wysoki poziom motywacji szkodzi pracownikowi, zamiast mu pomagać.

ŹRÓDŁO: http://kadry.nf.pl/artykuly/artykul_5762.htm, www.wynagrodzenia.pl, http://www.praca.egospodarka.pl/6091,Jak-motywowac-bez-podwyzszania-wynagrodzen,1,47,1.html.

KOMENTARZ do problemu: O efektywności pracownika decyduje wiele czynników – mniej lub bardziej związanych ze sferą zawodową. Do najważniejszych z nich niewątpliwie należy motywacja. Menedżerowie, chcąc skutecznie motywować pracowników, muszą zdecydować się na wprowadzenie w firmie odpowiedniego systemu. Motywowanie od przypadku do przypadku nie zdaje egzaminu i jest odbierane przez pracowników jako przejaw braku fachowości menedżerów, a w sferze psychologicznej – jako silne lekceważenie tych, którzy, przecież obok zarządzających, także pracują na wyniki organizacji. Częstym błędem (bądź myśleniem życzeniowym) kierownictwa jest oczekiwanie, że sam fakt istnienia w firmie środków pozapłacowych czy pozafinansowych wystarczy. Tymczasem one nie zadziałają same z siebie. Muszą być przemyślane, adekwatne do możliwości firmy i potrzeb zatrudnionych, funkcjonujące w logicznym, spójnym systemie.

AUTOR: Marta Kiełbasa
 

070314_2150_MS810808_v01 _ Powrót do pracy kobiet po urlopie macierzyńskim.

PROBLEM:_ W Polsce pracuje mniej niż połowa kobiet w wieku produkcyjnym. Kobiety stają się bezrobotne w dużej mierze w następstwie urodzenia dziecka. Czy przerwa z tym związana ma wpływ na wiedzę i doświadczenie zawodowe kobiet?  Czy istnieją środki, które pozwolą zwiększyć zatrudnienie wśród kobiet – młodych matek?  

SŁOWA KLUCZE: bezrobocie, kobiety, macierzyństwo, aktywność zawodowa, kwalifikacje zawodowe

ODBIORCA: Zespół projektowy ds. szkoleń młodych matek

CYTAT: „Wzrost bezrobocia kobiet posiadających dzieci powstaje głównie w wyniku ich aktywizacji zawodowej po przerwie związanej z odchowaniem małych dzieci. W czasie, kiedy dzieci są małe, znaczna część kobiet nie pracuje, więc ochrona zatrudnienia jest im niepotrzebna. Intensywne napływy na rynek pracy dotyczą kobiet, które mają starsze dzieci, w wieku powyżej 3 lat. To te kobiety napotykają największe trudności w znalezieniu pracy i są najbardziej narażone na ryzyko bezrobocia. Pomoc byłaby więc przydatna dla wszystkich kobiet, które mają dzieci w wieku powyżej 3 lat i chcąc podjąć (bądź powrócić) do pracy napotykają na znaczne trudności w jej uzyskaniu.

Kobiety w wieku 25-29 i 30-34 posiadające dzieci w porównaniu do kobiet bez dzieci cechuje przede wszystkim znacznie wyższa nieaktywność zawodowa. Ta „przewaga w nieaktywności” w przypadku kobiet z dzieckiem w wieku do 3 lat sięga wśród kobiet w wieku 25-29 lat 3,6 razy a wśród kobiet w wieku 30-34 nawet 5,5 razy. Kobiety, które w tym wieku mają starsze dzieci, także pozostają mniej aktywne zawodowo od kobiet bezdzietnych, ale różnica spada do ok. 80%. To wskazuje, że kobiety posiadające małe dzieci relatywnie często wycofują się z aktywności zawodowej, ale wraz dorastaniem dziecka w większości powracają do niej.

Z drugiej strony, wśród kobiet do 29 roku życia z dzieckiem do 3 lat mniej jest bezrobotnych niż wśród kobiet w tym samym wieku nie mających dzieci. Należy sądzić, że ponadprzeciętnie często w okresie wychowywania małego dziecka wycofują się z rynku pracy te kobiety, które bardziej niż inne są narażone na bezrobocie. Przypuszczalnie mają w ogóle gorszą od średniej sytuację zawodową, niższe zarobki itp. Wycofanie z rynku pracy w ich przypadku pociąga mniejsze koszty. Gdy dziecko jest starsze (ma więcej niż 3 lata) to jednak udział kobiet bezrobotnych w populacji 25-34 lata staje się większy, nawet 2-3 krotnie wyższy od analogicznego udziału w populacji kobiet bezdzietnych. To wskazuje, że zdecydowana większość kobiet nieaktywnych w okresie, kiedy dziecko było małe, wchodzi na rynek pracy. Aktywizacja lub reaktywizacja zawodowa po odchowaniu dziecka jest jednak bardzo trudna – świadczą o tym wysokie poziomy bezrobocia i niskie stopy zatrudnienia wśród matek starszych dzieci. Trudności w uzyskaniu (utrzymaniu) pracy najemnej w tym okresie są w części równoważone przez liczniejsze podejmowanie pracy na własny rachunek. Wydaje się, że kobiety napotykające barierę aktywizacji w pracy najemnej otwierają własną działalność i w ten sposób częściowo przezwyciężają niemożność znalezienia miejsca pracy najemnej.

Warto też zwrócić uwagę na fakt, iż przyczyny natężenia problemów związanych z powrotem do pracy po okresie opieki nad dzieckiem wynikają nie z samego faktu urodzenia dziecka lecz z faktu, iż w wyniku długotrwałej dezaktywizacji wiedza i doświadczenie zawodowe tych kobiet ulega dezaktualizacji. Ponadto, długie okresy dezaktywizacji dotyczą w większości kobiet z niskim wykształceniem, co jest istotnym powodem ich trudności w znalezieniu pracy. Niewątpliwie do natężenia tego problemu przyczyniają się obecne rozwiązania instytucjonalne, które nie ułatwiają łączenia pracy z opieką i sprzyjają tym samym całkowitej i długotrwałej dezaktywizacji kobiet wychowujących małe dzieci.”

ŹRÓDŁO : http://www.ibngr.edu.pl/pdf/opinie/ekspertyza_20.08.06.pdf,  2007-03-14  09:59

KOMENTARZ do problemu:

Wyrównywaniem szans kobiet w dostępie do rynku pracy i zatrudnienia zajmuje się m.in. Sektorowy Program Operacyjny Rozwój Zasobów Ludzkich, Priorytet 1: Aktywna polityka rynku pracy oraz integracji zawodowej i społecznej, Działanie 1.6 Integracja i reintegracja zawodowa kobiet. Celem tego działania jest udzielenie wielostronnego wsparcia kobietom na rynku pracy, prowadzącego do wzrostu stopy zatrudnienia kobiet i podniesienia ich statusu zawodowego i społecznego poprzez promocję jednakowego dostępu przedstawicieli obu płci do zatrudnienia, promocję kształcenia ustawicznego, działań na rzecz wzrostu zatrudnialności oraz upowszechnianie elastycznych form zatrudnienia pozwalających na godzenie życia zawodowego i rodzinnego.

Należy podjąć działania, które doprowadzą do powrotu na rynek pracy kobiety, którym urodzenie dzieci i opieka nad nimi uniemożliwiły wykonywanie pracy. Aby osiągnąć jak najlepsze rezultaty podejmowanych działań należy założyć zindywidualizowane podejście do kobiet. Celem jest także zmotywowanie kobiet do ponownego "wejścia na rynek pracy" oraz umożliwienie im zdobycia umiejętności, które w okresie bierności zawodowej uległy dezaktualizacji. Przeprowadzenie szkoleń, które umożliwią kobietom zdobycie nowych umiejętności lub podwyższenie kwalifikacji, pozwalającym im powrócić na rynek pracy, przy jednoczesnym zapewnieniu opieki nad dziećmi bądź refundacją kosztów opieki (przedszkola, żłobki) nad dziećmi (do lat 7), pozwoliłoby na zmniejszenie skali problemu.

AUTOR: Marta Szczerba

 

 

 

 

070313_2030_BK810506_v01 Jak niwelować stres w środowisku pracy?
TEMAT:_ Stres w organizacji
PROBLEM: Jak niwelować stres w środowisku pracy?
SŁOWA KLUCZE: stres, pracownik, organizacja
ODBIORCA: Zespół Projektowy _stres w organizacji
CYTAT:
 „ przyczyny stresu w miejscu pracy?

Rozróżniono dwie kategorie przyczyn go wywołujących:

  Wynikające z nieprawidłowości organizacji, kontroli i zarządzania (zły przepływ informacji, nieprzywiązywanie wagi do wczesnego, prawidłowego rozwiązywania konfliktów w miejscu pracy, nieinformowanie pracowników o celach, jakie stawia sobie kierujący organizacją. Sprzyja w związku z tym stresowi stagnacja, brak perspektyw rozwoju zawodowego i niejasne ścieżki kariery zawodowej, niepewność co do zatrudnienia i niskie, nieadekwatne do wykonywanej pracy wynagrodzenie).

  Tkwiące w samej pracy (presja bycia niezawodnym, dyspozycyjnym, ale także wykonywanie zadań poniżej umiejętności, za duże obciążenie pracą lub odwrotnie nieprzydzielanie zadań, praca w systemie zmianowym, monotonia, długi czas pracy, przemoc fizyczna i werbalna w miejscu pracy, mobbing i szykanowanie, molestowanie seksualne, dyskryminacja, niewygodne stanowiska pracy pod względem ergonomicznym).

(…)W miejscu pracy spotyka się oba rodzaje stresu — eustres i distres. Wywołany przez czynniki związane z pracą nazywany jest stresem organizacyjnym. Uważa się, że 50-60% czasu absencji chorobowej pracowników wiąże się ze stresem w miejscu pracy, a koszty zwolnień lekarskich pracowników oraz koszty ich leczenia w UE szacuje się na 20 miliardów euro, a w Stanach Zjednoczonych 150 miliardów dolarów rocznie. Koszty społeczne z powodu stresu stale też rosną. Społeczeństwo ponosi koszty takich świadczeń, jak opieka medyczna oraz renty zdrowotne i inwalidzkie dla tych, którzy ulegli wypadkowi w pracy spowodowanemu stresem. Ponadto stres jest powodem ogólnego rozdrażniania ludzi, co z kolei ma wpływ na jakość życia nas wszystkich. Zatem analizując wpływ stresu: na otoczenie, to presja wywierana na pracowników i bliskich; na jakość pracy, to wypadki w pracy i obniżenie efektywności; na osobę przeżywającą stres, to choroby i problemy emocjonalne. Stres może być zabójczy, w języku japońskim istnieje słowo “karoshi”, które oznacza śmierć spowodowaną stresem w wyniku przepracowania. Objawy stresu nie powinny być uznawane za oznakę słabości. Stres jest zaraźliwy. Życie i praca z ludźmi przeżywającymi stres są stresujące. Stres jest wynikiem wysokich wymagań w połączeniu z dużymi ograniczeniami i nieznacznym wsparciem. Aby umieć pokonać, czy ograniczyć stres trzeba umieć go rozpoznać — przyznanie się do tego, że stres stanowi dla nas problem, jest już dużym krokiem do sukcesu.”

ŹRÓDŁO http://www.gazeta-it.pl/2,9,203,index.html

KOMENTARZ do problemu_

Na podstawie informacji Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy „stres związany z pracą to obecnie drugi po bólach pleców najważniejszy problem zdrowotny pracowników w krajach Unii Europejskiej”. Bardzo ważną kwestią w niwelowaniu stresu jest indywidualne podejście do pracownika już na etapie doboru zawodowego. Istotną rolę powinny odgrywać badania/testy psychologiczne. Dzięki nim możemy dopasować określonego kandydata do stanowiska i uniknąć ryzyka związanego ze stresem.

Pracownik nie powinien wykonywać zadań poniżej swoich umiejętności, ale powinien mieć możliwość rozwoju zawodowego i samorealizacji. Negatywny wpływ zarówno na jakość wykonywanej pracy jak i na poziom stresu u pracownika ma nakładanie zbyt dużej ilości obowiązków. Wysokie napięcie powoduje trudności z koncentracją, lęk, zwolnienie refleksu.
Przyczyna pojawienia się stresu nie koniecznie musi leżeć po stronie cech osobowościowych, które posiada określony pracownik, ale problem może tkwić w samej organizacji.
Kolejnym istotnym elementem w niwelowaniu stresu w środowisku pracy jest komunikacja w organizacji – lepszy przepływ informacji (łatwy, przejrzysty przekaz) pozwoli na właściwe wykonywanie zadań, dzięki czemu pracownik będzie w mniejszym stopniu narażony na stresogenne sytuacje.
Ograniczenie stresu u pojedynczego pracownika może pozytywnie wpływać na pracę całego zespołu.

AUTOR: Beata Kocon

20070312_1655_MF790607_v01_KWANT_ Zarządzanie w administracji publicznej
PROBLEM:_ Jak zarządzać administracja publiczną, aby sprawniej i skuteczniej realizowała swoje zadania?

SŁOWA KLUCZE: administracja publiczna_zarządzanie_skuteczność i efektywność administracji

ODBIORCA: Zespół Projektowy -Kadra Zarządzająca

CYTAT: „Niezadowolenie z funkcjonowania administracji publicznej jest obecnie dość powszechne wśród przedsiębiorców. Niniejszy tekst nie będzie jednak poświęcony mnożeniu skarg na działanie polskiej administracji. Czytelnik nie otrzyma też odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób ją cudownie uzdrowić. Esej będzie dotyczył odpowiedzialności sektora prywatnego za funkcjonowanie administracji publicznej.
Zanim jednak przyjdzie mi rozwinąć tezę o takiej odpowiedzialności, a w zasadzie współodpowiedzialności sektora prywatnego za działanie administracji publicznej, sięgnę do koncepcji, która zakłada znaczący udział tegoż sektora w realizacji zadań publicznych. New Public Management (NPM), bo tej koncepcji będą dotyczyć dalsze uwagi, przedstawia się przeważnie, wyliczając wiele środków, które powinny zostać zaaplikowane bądź, które stosuje się dla sprawnego działania administracji publicznej1. Środki te, przedstawiane zresztą w zróżnicowanych katalogach, łączy ogólne przesłanie: konieczność wprowadzenia logiki rynkowej do funkcjonowania administracji publicznej oraz najlepszych wzorców zarządzania stosowanych w sektorze prywatnym. NPM zakłada wprowadzenie elementów konkurencji w świadczeniu dóbr i usług publicznych, kontraktowaniu usług u podmiotów prywatnych (outsourcing, partnerstwo publiczno-prywatne). Modelu NPM – jak się wydaje – nie można absolutyzować, co potwierdza jego rozbudowana i (przynajmniej w części) rozsądna krytyka. Niewątpliwie jednak o wdrażaniu elementów NPM można, a nawet trzeba rozmawiać. Przekonuje o tym choćby konieczność zmierzenia się współczesnej administracji z wyzwaniami globalizacji oraz coraz szersze wykorzystywanie IT w sektorze publicznym.
Analizując koncepcję NPM, należy poczynić istotne zastrzeżenie. Jakkolwiek New Public Management akcentuje element nowości w podejściu do zarządzania w administracji publicznej, koncepcja ta wpisuje się w nurt myślenia o administracji zapoczątkowany jeszcze w pierwszej połowie XX wieku przez Henry’ego Fayola, którego istotną cechą jest uznanie możliwości i racjonalności przenoszenia wzorców zarządzania przedsiębiorstwem na grunt aparatu państwowego.

1 Np. J. Supernat, "Administracja publiczna w świetle koncepcji New Public Management", w: E. Ura (red.), "Jednostka, państwo, administracja – nowy wymiar", Rzeszów 2004, s. 471 i n.; A. Zalewski (red.), "Nowe zarządzanie publiczne w samorządzie terytorialnym", SGH 2005.

ŹRÓDŁO: Swora Mariusz, Nowe zarządzanie, czyli pomiędzy sektorem publicznym i prywatnym, 30.05.2006, dostępny w internecie: http://www.cxo.pl/artykuly/51855_1.html [dostęp: 12.03.2007]

KOMENTARZ do problemu: W obecnej erze informatyzacji zarządzanie ma strukturę, w której zasadnicze zadania państwa realizuje administracja publiczna a większość środków publicznych wydaje się na szczeblu lokalnym. Już samo pojęcie: administracja, jako organizacja niekomercyjna niesie negatywne skojarzenie o nieefektywności prowadzonych działań, co oczywiście tylko czasem jest prawdą. W obliczu wielkiej szansy pozyskiwania środków UE na realizację zadań publicznych, dużą role odgrywa koncepcja New Public Management, podkreślając orientację sfery publicznej na działania przedsiębiorcze, menedżerskie oraz ekonomiczne, eliminując akcent oddziaływań administracyjnych. Zmiany strukturalne zorientowane są na kształt zdolności reagowania na zmiany otoczenia, eksponując sprawną i skuteczną realizację programów i projektów oraz wynikające z tego efektywne wydatkowanie środków publicznych. Niezbędne jest tu adaptacja nowoczesnych technik zarządzania, wykorzystując doświadczenia firm prywatnych związane z funkcjonowaniem na rynku (np. benchmarking) oraz wykorzystywanie dobrych praktyk, czyli stosowanie takich rozwiązań, które przyniosły już pozytywne i wymierne efekty w innych organizacjach. Oprócz tego administracja powinna gwarantować, że pewne dobra są oferowane, ale niekoniecznie sama musi je oferować, dlatego najlepszym rozwiązaniem będzie outsourcing. Konieczne jest zastosowanie technik informatycznych, usprawniających proces zarządzania w poszczególnych obszarach.

AUTOR: Magdalena Florczykiewicz 

DATA: 2007-03-12

2007-03-14_1945_AŻ590106_v03_ Zastosowanie_ metodyki_PRINCE2_ w_organizacji_pozarządowej

SŁOWA KLUCZE:_projekt_program_zarządzanie projektami _metodyka_PRINCE2_narzędzia wspomagające zarządzanie projektami_

TEMAT: _Zastosowanie metodyki PRINCE2_do projektów w organizacji pozarządowej_

PROBLEM:_ Obszerność metodyki PRINCE2 powoduje wiele barier w zastosowaniu jej do projektów w organizacjach pozarządowych typu „non profit”_

ODBIORCA: Zespół projektowy_ NGO (non govement organisation)

CYTAT: „ Projekt to tymczasowe przedsięwzięcie podejmowane w celu wytworzenia unikalnego produktu, usługi lub rezultatu. Zgodnie z definicją projektem jest wdrożenie nowego systemu informatycznego, wprowadzenie nowej procedury organizacyjnej lub nowego programu przeciwdziałania bezrobociu. Do realizacji projektów stosuje się zarządzanie projektami. Analiza przyczyn niepowodzeń projektów oraz sposobów zarządzania projektami, które zakończyły się sukcesem, doprowadziły do powstania metodyk zarządzania projektami. Ktoś może mieć wątpliwości, czy ma sens tworzenie metodyki do zarządzania czymś, co z definicji jest niepowtarzalne? Przeprowadzone analizy wykazały, że mimo różniących się celów projektów oraz dziedzin i warunków, w jakich są realizowane, mają one wszystkie wiele wspólnego. Do najbardziej znanych i popularnych w Polsce metodyk należą:

·          amerykańska PMBOK®Guide,

·          angielska PRINCE2

·          szwajcarska ICB (IPMA Competence Baseline).

… metodyka PRINCE (Projects in Controlled Environments) stała  się standardem Rządu Wielkiej Brytanii dla zarządzania projektami IT. PRINCE2 – ostatnia wersja metodyki – dostarcza metody dla zarządzania wszystkimi typami projektów. Ogromna siła metodyki PRINCE2 wynika z podejścia procesowego do przygotowania, wykonania i zamknięcia projektu…Warto też zwrócić uwagę na jedno szczególne wymaganie. Metodyka PRINCE2™ wymaga, aby przed zamknięciem każdego projektu jego realizatorzy opisali popełnione błędy oraz sposoby rozwiązania występujących problemów. Nikt nie jest nieomylny, ale prawdziwym błędem jest powtarzanie błędów popełnionych wcześniej. Metodyka zarządzania projektami gwarantuje, że żadna nauczka z przeszłości nie pójdzie w zapomnienie. PRINCE2 stanowi kompleksowe rozwiązanie, które łatwo daje się dopasować do szczególnych potrzeb organizacji w zakresie dowolnych projektów… Wdrożenie metodyki zarządzania projektami PRINCE2™ można uprościć, wykorzystując jej polską implementację PRINCE2™-SPOCE-CRM. wzory organizacji projektów, opisy procesów zarządczych oraz występujących w nich podprocesów, wzory dokumentów wraz z określonymi w nich minimami informacyjnymi mogą być w krótkim czasie wdrożone w dowolnej organizacji „

ŹRÓDŁO: [www.4pm.pl/artykuly/… PRINCE2],2007-03-14 19.25

KOMENTARZ do problemu: Metodyczne zarządzanie projektami to sposób zabezpieczenia ich przed niepowodzeniem. Często obszerność metodyki PRINCE2 powoduje wiele barier-mentalnych, finansowych, organizacyjnych, itp. w zastosowaniu jej do projektów w organizacjach pozarządowych.

Metodyka ta opiera się na podejściu procesowym w przygotowaniu, wykonaniu i zamknięciu projektu, w celu kontrolowania postępu w pracy stworzyła strukturę elementów sterowania (zarządzania) zorientowanych na produkty, wspomaganą przez raporty. Produkty mogą być specjalistyczne, np. kurs komputerowy dla długotrwale bezrobotnych, lub merytoryczne – są to nowe dokumenty powstające w projekcie.

Do zarządzania projektami w OP można wykorzystać wybrane elementy tej metodyki, np. audyt przedprojektowy, uwzględnianie ryzyka w projekcie, plan zarządzania jakością, plan kontroli zmian w projekcie, zarządzanie zmianą, a także nadawanie powstającym dokumentom symboliki, co przyczyni się do uporządkowania działań w projekcie.  Skuteczna może się okazać kompilacja wybranych elementów PRINCE2 oraz dotychczasowych „dobrych praktyk” wypracowanych przez organizację. W każdym przypadku Project Managera powinny cechować specyficzne kwalifikacje, takie jak: wiedza merytoryczna, przywództwo, a nade wszystko zdrowy rozsądek; natomiast pracę ( PM oraz zespołu projektowego) wspierać narzędzia do zarządzania projektami, np. MS Projekt czy Product Based Planner oraz Mind Mapper. Narzędzia te można zakupić na preferencyjnych zasadach za pośrednictwem portalu www.ngo.pl i www.brandt.pl .Ważne staje się dbanie o jak najlepsze relacje ze wszystkimi Interesariuszami projektu: Głównym Sponsorem (EFS), Urzędami ( gminy, miejskim, WUP,PUP, US) ZUS, MOPS, przedstawicielami beneficjentów ostatecznych a także z mediami w celu promocji projektu.

AUTOR: Anna Żelazna              zelazna.anna.marta@gmail.com

20070312_1150_HB680222_v01_KWANT_ Mobbing w organizacji

PROBLEM:_ Jak struktura i kultura organizacji wpływa na rozówj mobbingu?

SŁOWA KLUCZE:  mobbing,_kultura organizacji_struktura organizacji

ODBIORCA:  ZP Kadra zarządzajaca, działy personalne

CYTAT: „MOBBING. NOWE POJĘCIE, CZY NOWE ZJAWISKO?

 „Trudno jednoznacznie powiedzieć, co w istocie jest powodem pojawiania się spirali mobbingu. Czy konieczne są określone warunki środowiska, czy ofiara wykazuje zachowania prowokujące do znęcania się nad nią, czy może specyficzna konfiguracja cech osobowości mobbera sprawia, że niezależnie od środowiska, sytuacji, w której będzie zawsze odnajdzie cel znęcania? Leymann w odpowiedzi na tak postawione pytanie wyróżnił pięć elementów mających wpływ na występowanie mobbingu. Elementy te stanowią jednak pewien system, co oznacza, że nie pozostają one względem siebie bez wpływu. Zatem zachodzą między nimi interakcje, które wyzwalają mechanizm negatywny. Nie należy więc szukać przyczyn w jednym czynniku lecz w zależności w jakiej pozostaje z innymi. Stanowią je: psychika i sytuacja mobbera, kultura i struktura organizacyjna, psychika i sytuacja ofiary, wydarzenie, które jest impulsem wywoławczym (konflikt) oraz czynniki zewnętrzne. Kultura i struktura organizacyjna to drugi z czynników mających wpływ na powstawanie mobbingu. Badania pokazały, że niezależnie od rodzaju, wielkości i dywersyfikacji organizacji mobbing może się pojawić. Nie mniej jednak okazuje się, że w sektorze non – profit, edukacji i opiece zdrowotnej występuje on częściej. Organizacje nie zorientowane czysto komercyjnie nierzadko prowadzone są przez niewykwalifikowanych i niekompetentnych menedżerów w zakresie zarządzania ludźmi. Nieustanne zabieganie o finanse dodatkowo prowadzi do patologicznych zachowań. Organizacje działające dla zysku, z odpowiednimi zasobami finansowymi mają również środki na kształcenie zarządców. Zwiększa się też nakłady finansowe na odpowiednie prowadzenie działów personalnych, których zadaniem jest niedopuszczanie do patologicznych sytuacji między pracownikami. Dodatkowo, zorientowanie na zysk, a więc na pracę, efekty i realizację celów organizacyjnych hamują zachowania mobbingowe, które jeśli się pojawią, natychmiast są neutralizowane jako obniżające efektywność. Ale oczywiście i w takich organizacjach mobbing ma miejsce. Istnieje zespół czynników organizacyjnych przyczyniających się do rozwoju mobbingu w zespołach pracowniczych. Są to m. in. złe zarządzanie (przesadna dyscyplina, nacisk na wzrost produktywności, ograniczanie wydatków na zasoby ludzkie, polityka zamkniętych drzwi, zbyt mocno zhierarchiwizowana struktura, słabe kanały komunikacji, brak koncepcji na konstruktywne rozwiązywanie konfliktów i rozpatrywania skarg, niewykwalifikowani menedżerowie, brak pracy grupowej, zbyt ekonomiczne myślenie strategiczne, zapominanie o tym, że zasoby ludzkie są największą wartością w organizacji), stresogenne miejsce pracy (przesadne nastawienie na produktywność, powodujące nienadążanie za wymaganiami; mobbing skierowany przeciw osobie, która upatrywana jest jako przyczyna stresu), monotonia (brak wyzwań, nuda; mobbing powstaje, żeby coś się działo), zaprzeczanie istnienia zjawiska (zarząd organizacji nie dostrzega problemu; mobbing się pojawia, bo jest na to przyzwolenie), działania nieetyczne organizacji (mobbing jako metoda "zamknięcia ust" osobom odkrywającym nieetyczne zabiegi, nie przyzwalającym na nie), zbyt płaska struktura organizacyjna (mobbing stosowany przez jednostki przesadnie ambitne w celu zdyskredytowania innych, żeby samemu wykazać się przed zarządzającymi) oraz zmiany organizacyjne (restrukturyzacje, fuzje itp.; mobbing ze strachu przed utratą pracy lub stanowiska):

 ŹRÓDLO: Ewa Ger, Mobbing. Nowe pojęcie czy nowe zjawisko?

http://www.lgrant.com/czytelnia.php?ad=55 [dostęp: 12.03.2007r.]

KOMENTARZ:

Na powstanie i rozwój mobbingu niewątpliwy wpływ ma  skostniały i zhierarchizowany sposób zarządzania. Także organizacyjny nieporządek i nieporadne, niekonsekwentne czy niekompetentne zarządzanie stanowią dobry grunt dla wystąpienia zjawiska mobbingu. Typowe negatywne cechy organizacji, to- nie obsadzone stanowiska, mało czasu dla wykonania pilnych zadań, skostniała hierarchia i niedorzeczne, bezsensowne polecenia wydawane podwładnym. To także obarczenie pracownika dużą odpowiedzialnością, przy równoczesnym ograniczeniu mu możliwości podejmowania decyzji. Zła atmosfera w miejscu pracy, brak koleżeńskich zachowań, możliwości uzyskania wsparcia od współpracowników dają pracownikowi poczucie zagrożenia, niepewności i zwiększają ryzyko zaistnienia mobbingu w grupie. Często winna jest polityka firmy-milcząca zgoda na zarządzanie przez mobbing. Aby zatem ograniczać zjawisko mobbingu należy opracować jasny i wyraźny podział kompetencji i zadań. Muszą pojawić się precyzyjne systemy ocen , wynagradzania i awansowania pracowników. Jasno określony i swobodny przepływ informacji (docenianie pracy zespołowej). Określone procedury rekrutacji i selekcji pracowników. Kierownictwo organizacji powinno doskonalić swoją wiedzę z zakresu zarządzania konfliktem i zmianą w organizacji. Organizacja powinna opracować program antymobbingowy uwzględniający specyfikę własnej organizacji. Zarządzający organizacjami muszą zatem zmierzyć się z problemem a nie udawać ze go nie ma, dotyczy to zwłaszcza organizacji sektora publicznego.

 

AUTOR: HALINA BOMBA

DATA: 12.03.2007r.

070312_1909_RL790827_v01 Określenie możliwości otrzymania dofinansowania utworzenia systemu energii wiatrowej

PROBLEM: Funkcjonowanie elektrowni węglowych staje się coraz kosztowniejsze, a to ze względu na kurczące się zasoby węgla oraz wysokie koszty jego wydobycia. Ponadto, pozyskiwanie energii z tradycyjnych źródeł (przede wszystkim energii pozyskiwanej z elektrowni węglowych właśnie) ma tragiczny wpływ na środowisko naturalne. Czy warto zatem zainwestować w sieć elektrowni wiatrowych? Czy w związku z tym, że jest to ekologiczny sposób pozyskiwania energii, istnieje możliwość dofinansowania takich elektrowni?

Problem: Możliwość otrzymania dofinansowania systemu energii wiatrowej.

SŁOWA KLUCZE: energia wiatrowa, korzyści energii ekologicznej, energia preferowana, dofinansowanie.

ODBIORCA: Przedsiębiorstwo energetyczne zainteresowane zmianą sposobu pozyskiwania energii.

CYTAT:”

Dzisiaj na polskim rynku realizowane są projekty, które korzystają z dużych, kilkudzisięcioprocentowych, dotacji. Wszystkie dotychczas zrealizowane instalacje korzystały z dotacji ECOFUNDUSZU, projekty przewidywane do realizacji w roku 2002 i 2003 będą głównie korzystały z subsydiów krajów ościennych. Jest ich jednak bardzo ograniczona liczba i w żaden sposób nie wypełnią one przewidywanego na ten rok zapotrzebowania na energię ze źródeł odnawialnych (…)

Idea dzisiejszego funkcjonowania rynku zielonej energii opiera się w Polsce na Rozporządzeniu Ministra Gospodarki – "O obowiązku zakupu energii elektrycznej …" jako ustawowej delegacji wynikającej z Ustawy Prawo Energetyczne. Rozporządzenie nakłada obowiązek zakupu energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych w wielkości wynikającej z wolumenu obrotu energią w danej spółce obrotu. Spółki dystrybucyjne zatem muszą posiadać udział "energii zielonej" w ich sprzedaży całkowitej, z zastosowaniem obowiązkowego wskaźnika udziału. Obecnie wynosi on 2,5% a w roku 2010 powinien osiągnąć 7,5%. (…)

Obowiązek zakupu został wsparty mechanizmami finansowania instalacji, których celem jest wytwarzanie energii odnawialnych. Możliwe jest uzyskanie nisko oprocentowanych kredytów z zasobów Ekofunduszu oraz Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Obie instytucję są gotowe wspólnie przeznaczyć aż do 60 procent kosztów inwestycji. Niestety droga ta często zamknięta jest dla małych i średnich przedsiębiorstw ze względu na wymagane zabezpieczenia i poręczenia bankowe.

Koszt zainstalowania 1MW energii wiatrowej nie odbiega od standardów europejskich i wynosi od 1.000.000 Euro do 1.000.000 USD w zależności od specyfiki projektu. Ze względu na ponoszone przez inwestora koszty związane z przyłączeniem parku wiatrowego do sieci energetycznej planuje się raczej instalacje małe <5MW, przy których możliwe jest wykorzystanie istniejących linii energetycznych 15kV (choć są one w Polsce często tylko średniej jakości to są w stanie przenieść około 4-6MW) lub duże >15MW. W tym drugim przypadku koszt wybudowania stacji przekaźnikowej GPZ jest już w pełni usprawiedliwiony i nie wpływa znacząco na wynik finansowy przedsięwzięcia.

Odmiennym problemem jest wysokość opłat związanych z dzierżawą ziemi. Polska obfituje w potencjalnie korzystne miejsca lokalizacji parków wiatrowych. Potencjalni inwestorzy, głównie pośrednicy z Niemiec, już w chwili obecnej dokonali zakupu lub dzierżawy kilkudziesięciu tysięcy hektarów. Szczególnie intensywna penetracja prowadzona była w roku 2000. Wtedy też ceny gruntu pod instalację jednej siłowni osiągnęły zawrotny poziom rzędu 40.000 zł rocznie za miejsce pod siłownie. Wydzierżawiający często, omamieni perspektywą olbrzymich pieniędzy, podpisywali umowy, które przynoszą im jedynie potencjalne przychody w bliżej nie określonej przyszłości (po realizacji projektu) dla wielu z nich będą to przychody czysto teoretyczne bo projekty nie zostaną zrealizowane. Jest to jednak zmartwienie właścicieli ziemi. Obecnie rynek wraca powoli do stanu sprzed boomu. Cena za miejsce pod siłownię 2MW nie przekracza 200.000 zł za okres 25 lat a wiele zarezerwowanych wstępnie terenów ponownie znajduje się na rynku.”

Wojciech Głosko, Rynek energetyki wiatrowej w Polsce
ŹRÓDŁO : http://www.elektrownie-wiatrowe.org.pl/art_polska.htm  2007-03-12 19:06

KOMENTARZ do problemu: Istnieje możliwość dofinansowania budowy systemu energii wiatrowej, i to w znacznej (bo aż do 60 procent całej inwestycji) części. Istnieje także możliwość otrzymania nisko oprocentowanego kredytu na budowę elektrowni. Poza tym państwo zapewnia zakup energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych w wielkości wynikającej z wolumenu obrotu energią w danej spółce obrotu. Ponadto, przystępując do Unii Europejskiej Polska zobowiązała się do inwestycji w odnawialne źródła energii a władze UE przyjęły zasadę sukcesywnego zwiększania udziału źródeł odnawialnych w całkowitej produkcji energii. Obecnie udział energii wiatrowej wynosi 2,5 procent. W roku 2010 powinien osiągnąć 7,5 procent. Należy zatem spodziewać się możliwości uzyskania dofinansowania rozwoju systemu energii wiatrowej oraz utrzymania preferencji przy odbiorze tak pozyskiwanej energii.

AUTOR: Rafał Lachowicz

 

070308_2025_MK750525_v01 _Telepraca nowy sposób pracy-nowy sposób myślenia.

TEMAT: _ Wyzwania współczesności_ globalne społeczeństwo informacyjne_ telepraca

PROBLEM: _Telepraca nowy sposób pracy-nowy sposób myślenia.

SŁOWA KLUCZE:_ rewolucja informatyczna_ wyzwania współczesności_ globalne społeczeństwo informacyjne_ zmieniający się rynek pracy_ elastyczne formy zatrudnienia_ telepraca 

ODBIORCA:_ Zespoły Projektowe-komórki ds. szkoleń

CYTAT: _ „ Według szacunkowych danych, w 2003 r. w Polsce brakowało 70 tys. pracowników        z obszaru IT  i e-biznesu (samych specjalistów sieciowych blisko 7 tys.). Trzeba pamiętać oczywiście, że kluczem do zatrudnienia w tym sektorze jest przede wszystkim szeroka wiedza, poparta umiejętnościami praktycznymi, a nie jedynie dyplom tej czy innej uczelni (chociaż i on jest przydatny).

Prawdziwym hitem może okazać się jednak telepraca. W dobie globalizacji życia społecznego, ale przede wszystkim gospodarczego, w okresie podbojów Internetu i w czasie nazywanym przez naukowców erą informacyjną miejsce, przestrzeń nabierają innego znaczenia. Miejsce pracy również. I tutaj tkwi sedno telepracy, która w potocznym rozumieniu sprowadza się do pracy wykonywanej poza biurem lub w domu, przy wykorzystaniu technologii informacyjnych i komunikacyjnych. Biorąc pod uwagę korzyści wynikające ze stosowania telepracy dla pracodawców – mniejsze nakłady na przygotowanie i utrzymanie stanowiska pracy, umożliwienie wykonywania pracy bez zakłóceń, nieproduktywnych spotkań, umożliwienie pracownikom dogodnych dla nich rozwiązań organizacji pracy, eliminację kosztów przejazdu pracownika czy wreszcie zmniejszenie zanieczyszczenia środowiska – nie powinien dziwić fakt coraz większej popularności tej formy aktywności zawodowej. W USA telepraca stanowi około 20% rynku pracy. W Indiach kilka milionów osób pracuje                   z wykorzystaniem Internetu, wspierając w ten sposób zachodnie firmy (głównie z USA). W krajach Unii Europejskiej telepracą trudni się 10 mln osób – najwięcej w Skandynawii i krajach Beneluksu. Według badań przeprowadzonych w 18 krajach Europy przez The Institute for Employment Studies do końca obecnej dekady na Starym Kontynencie będzie przeszło 27 mln telepracowników…..”

ŹRÓDŁO : _ RAPORT: RYNEK PRACY W POLSCE I UNII EUROPEJSKIEJ_ Wydanie V, poszerzone i uaktualnione_

Autorzy. T. Pomianek, A.Rozmus, B.Przywara, M.Bienia, M.Czyżewska_ opublikowano: 6 lutego 2006 14:02,

http://portal.wsiz.edu.pl/strona.aspx?id=1088,/ 2007-03-04 12:10/

 

KOMENTARZ do problemu:_ Proces tworzenia się cywilizacji informacyjnej postępuje nieuchronnie w skali globalnej. W dobie społeczeństwa informacyjnego powstają nowe możliwości świadczenia pracy, takie jak telepraca, która staje się ważnym oraz zauważalnym elementem rewolucji informacyjnej. W warunkach globalnej konkurencyjności elastyczne formy zatrudniania oraz elastyczne zarządzanie czasem pozwala organizacjom[1] sprostać wymogom rynku i aktywnie w nim uczestniczyć.

Uważam, iż telepraca pomimo pewnych zagrożeń i obaw stanie się czynnikiem, który pozytywnie zmieni nasze życie. Telepraca jest nie tylko szansą dla osób niepełnosprawnych i dla kobiet, które obok obowiązków macierzyńskich mogą realizować się zawodowo, jest także szansą dla każdego        z nas. Telepraca to nie tylko nowy sposób pracy, ale również nowy sposób myślenia.  

AUTOR:  Maria Kaczor  ariam@poczta.onet.pl

 

CYTAT: ” Tempo postępu w dziedzinie środków komunikowania się, technologiach gromadzenia, przetwarzania i dostarczania informacji stworzyło możliwość wykorzystywania nowych technologii informacyjnych także w dziedzinie edukacji. Te zmiany sprawiają, że nowoczesne społeczeństwo informacyjne musi wypracować zupełnie nowy paradygmat w sposobie przekazywania wiedzy. Przykładem tego jest system kształcenia na odległość (distance learning) oparty na korzystaniu z komputerów i sieci Internet.

Wiele instytucji edukacyjnych na świecie oferuje możliwość zdobycia upragnionego wykształcenia lub też jego poszerzania, poprzez uczestniczenie w programach lub kursach prowadzonych metodą edukacji na odległość. W Polsce ten model kształcenia jest jeszcze mało popularny i znajduje się on ciągle w sferze działań pasjonatów. Aby ta forma edukacji stała się rzeczywistością, konieczne jest zaangażowanie władz państwa w celu stworzenia odpowiednich rozwiązań systemowych. Nie bez znaczenia jest również aktywność samorządów lokalnych, które najlepiej orientują się w sytuacji i potrzebach edukacyjnych swoich regionów.

W dobie rozwoju "globalnego społeczeństwa informacyjnego" istnieje duża potrzeba wypracowania, dzięki współczesnym technologiom informacyjnym, w tym Internetowi, interesującej i przyjaznej użytkownikowi oferty edukacyjnej, realizowanej w otwartej i elastycznej formule kształcenia na odległość. Distance learning jest metodą prowadzenia systemu dydaktycznego, w którym dominuje zasada otwartego dostępu do edukacji, gdzie bezpośrednie kontakty wykładowcy z uczestnikami są ograniczone do minimum. Zaletą zastosowania formy kształcenia tego typu jest likwidowanie barier i ograniczeń w dostępie do edukacji, uwzględnianiu indywidualnych możliwości, potrzeb i oczekiwań osób uczących się, w znacznie większym zakresie aniżeli ma to miejsce w systemie tradycyjnym.

Tak rozumiana definicja kształcenia na odległość nie stawia go jako alternatywy dla kształcenia tradycyjnego, lecz stanowi jego uzupełnienie i wzbogacenie. Pod tym pojęciem rozumiemy wszystkie znane i stosowane w tradycji polskiej tryby kształcenia niestacjonarnego, takie jak: eksternistyczny, korespondencyjny i zaoczny oraz tzw. samokształcenie kierowane. Tego typu edukacja jest sposobem zaspokajania potrzeb edukacyjnych, dla których formy tradycyjne są niedostępne, niedogodne lub zbyt kosztowne. Kształcenie tego typu nie tylko nie neguje niczego, co wartościowe i zakorzenione w polskiej edukacji, ale umożliwia usunięcie znanych słabości niestacjonarnych form edukacji, tak by efekt kształcenia był jakościowo porównywalny z efektem uzyskiwanym w kształceniu stacjonarnym. Istotny atrybut kształcenia na odległość, jakim jest całkowite lub częściowe odseparowanie uczącego się od nauczyciela i placówki edukacyjnej, musi być bowiem rekompensowany specyficznymi formami interaktywnego kontaktu między tymi podmiotami procesu edukacyjnego, a bezpośrednie monitorowanie postępów w nauce trzeba w znacznym stopniu zastąpić autokontrolą wymuszaną przez specyficznie skonstruowane materiały dydaktyczne. W tej chwili nie ma żadnych przeciwwskazań, aby w Polsce – oprócz tradycyjnej edukacji mógł funkcjonować model kształcenia na odległość. Jest jednak szereg barier, które trzeba pokonać, aby taki model mógł swobodnie funkcjonować. Do głównych barier należy brak: odpowiednich regulacji prawnych, odpowiedniej infrastruktury i dalekosiężnego programu rozwoju. Regulacje prawne powinny uznać edukację na odległość jako równoprawną z edukacją tradycyjną, oraz określić cechy edukacji na odległość oraz wprowadzić odpowiednie przepisy regulujące prowadzenie tego typu edukacji (formy kształcenie, wymagane kwalifikacje i kompetencje nauczycieli oraz zasady ich wynagradzania, minimalne wymagania zapewniające odpowiedni poziom kształcenia tego typu, zasady finansowania edukacji na odległość oraz zasady prowadzenia tego typu edukacji w ośrodkach publicznych i niepublicznych itd.). „.  

ŹRÓDŁO : http://www.infoport.pl/content/?dn=5%2C2 INFOPORT ,Edukacja, e-learning, 05.03.2007          

 

KOMENTARZ do problemu:_ Kraje zachodnie od wielu już lat z powodzeniem stosują i rozwijają,przy udziale najnowszych technologii, różnorodne  formy kształcenia na odległość. W Polsce  kształcenie na odległość  ma długą tradycję sięgającą okresu międzywojennego (  kursy korespondencyjne ) oraz  lat 60. i 70.  (m.in., kształcenie  nauczycieli  i  rolników za pośrednictwem TV, itp.) Popularność tej formy nauczania w ostatnim okresie stale wzrasta, czego dowodem są liczne już oferty edukacyjne proponowane w formach szkolnych (głównie na poziomie wyższym) i pozaszkolnych. Zwiększone zainteresowanie  kształceniem na odległość może wynikać ze wzrostu świadomości  na temat  konieczności permanentnego uczenia się w celu zdobywania i  podwyższania swoich kwalifikacji  oraz z potrzeb społecznych  z tym związanych.  Potwierdzeniem wzrostu zaangażowania władz państwowych w  kształcenie na odległość i rozwój społeczeństwa informacyjnego  są  zapisy w opracowanych przez nich dokumentach  w tym, w wydanych przez Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu „ Strategii Rozwoju Kształcenia Ustawicznego do roku 2010 ”, „Strategii rozwoju szkolnictwa wyższego w Polsce do roku 2010” oraz „Strategii Rozwoju Edukacji na lata 2007 –2013” ,a także w przygotowanych  na lata 2007-2013 Programach Operacyjnych współfinansowanych ze środków UE /m.in. w PO „Kapitał Ludzki” http://www.mrr.gov.pl oraz RPO Woj. Mazowieckiego http://www.mazovia.pl /.

 Regulacje prawne związane z wykorzystywaniem kształcenia na odległość jako jednej z metod nauczania są dotychczas połowiczne, bowiem nie uwzględniają kształcenia  systemem szkolnym. Dobrym początkiem jest  Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz.U. z 2006r. Nr 31, poz. 216) http://www.men.gov.pl/prawo/wszystkie/rozp_400.php  , w którym  wprowadzono zapisy odnoszące się do kształcenia na odległość w formach pozaszkolnych. Z kolei na stronie www.mnisw.gov.pl  znajduje się   projekt wraz z uzasadnieniem  rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z 2006 r. w spr. warunków, jakie muszą być spełnione, aby zajęcia dydaktyczne na studiach mogły być prowadzone z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość .

Realizowanie celów i działań określonych w ww. Strategiach będzie możliwe w niedługim już czasie dzięki wsparciu ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, o ile będą one właściwie zainwestowane w działania służące rozwojowi kształcenia ustawicznego , w tym również rozwojowi systemu edukacji na  odległość.
AUTOR: Ewa Fruczek_  e.fruczek@gmail.com

2007-03-13 07:00_IL630108_v01 _  wykluczenie społeczne_ formy blokowania
SŁOWA KLUCZE: _równe traktowanie obywateli – świadomość praw i obowiązków – równe szanse na rynkupracy – program – warsztaty aktywizujące –   wzrost świadomości
TEMAT: _    Europejski Rok Równych Szans dla Wszystkich
PROBLEM: _ wykluczenie społeczne
ODBIORCA: _ zespół projektowy

 CYTAT: „decyzją Parlamentu Europejskiego nr 771/2006/WE z dnia 17 maja 2006 r., rok 2007 Rokiem Równych Szans dla Wszystkich – w Kierunku Sprawiedliwego Społeczeństwa”

„Art. 6 Traktatu Amsterdamskiego stwierdza, iż Unia Europejska „jest zbudowana na zasadach wolności, demokracji, poszanowania praw człowieka i podstawowych wolnościach.” W 1997 roku Państwa Członkowskie wzmocniły uprawnienia UE dla utrzymania w mocy tych zasad przez wprowadzenie Art. 13, który przyznał Wspólnocie kompetencje do ”podjęcia właściwych działań na rzecz zwalczania dyskryminacji wynikającej z uprzedzeń na tle płci, pochodzenia rasowego lub etnicznego, religii lub przekonań, niepełnosprawności, wieku lub orientacji seksualnej”. Wprowadzenie tego art. stało się bezpośrednią podstawą dla przygotowania przez Komisję propozycji regulacji znanych pod nazwą „pakiet antydyskryminacyjny”, który zawiera:

Te dyrektywy, przyjęte w 2000 roku, zakazują dyskryminacji, prześladowania i represjonowania w miejscu pracy i nauki, w obszarach takich jak opieka społeczna i pomoc społeczna (wliczając mieszkalnictwo społeczne) oraz opieka zdrowotna,  na tle religii i przekonań, niepełnosprawności, wieku, orientacji seksualnej, rasowym i etnicznym. Prawo to ma zapewnić wszystkim obywatelom równy dostęp do dóbr i usług publicznych.”

„Konsultacje społeczne prowadzone w krajach Unii Europejskiej wykazały, iż istnieją trzy główne przeszkody dla efektywnego wprowadzenia powyższego prawa UE:

ŹRÓDŁO
http://www.bruksela.um-zachodniopomorskie.pl/index.php?wiad=1351

KOMENTARZ do problemu:_ Istnienie uregulowań prawnych w zakresie równego traktowania  nie zapewnia równego traktowania obywateli UE. Świadomość istnienia uregulowań prawnych jest niska. Kraje członkowskie nie w pełni wdrażają „antydyskryminacyjne” przepisy. Ustanowienie 2007 roku – Europejskim Rokiem Równych Szans  stwarza „dobry” klimat do zainicjowania działań w tym zakresie na lokalnym rynku pracy. Wspólne warsztaty aktywizujące z udziałem bezrobotnych narodowości romskiej czy też niepełnosprawnych są jedną z form przełamania barier mentalnych w tym zakresie. Szeroka kampania informacyjna adresowana  zarówno do pracodawców jak i bezrobotnych winna przyczynić się do wzrostu świadomości  w zakresie równego traktowania bezrobotnych na rynku pracy bez względu na wiek, płeć, pochodzenie etniczne, niepełnosprawność.

AUTOR: Izabela Ligęza

070304_1500_MK791202_v01_KWANT_Zagrożenie dla Rospudy

PROBLEM:_Wybór złej lokalizacji obwodnicy. Naruszenie obszarów wpisanych do Programu Natura 2000.

SŁOWA KLUCZE: obwodnica, Rospuda, przyroda,

ODBIORCA: zespół dziennikarki

CYTAT: „Od czterech lat organizacje ekologiczne skupione w "Koalicji na rzecz ratowania doliny Rospudy" prowadzą działania, których celem jest wytyczenie obwodnicy Augustowa poza doliną rzeki Rospudy.

Dlaczego Rospuda jest bezcenna? Dolina rzeki Rospudy to obok bagien biebrzańskich jeden z najcenniejszych torfowiskowych obiektów w kraju. To także miejsce występowania wielu rzadkich i chronionych gatunków roślin, jedyne w Polsce stanowisko miodokwiatu krzyżowego. Botanicy nazywają ten teren "perłą o wartościach na skalę europejską". Przyrodnicza wartość doliny wynika z jej rozległości i naturalnego, zupełnie nie naruszonego układu stosunków wodnych. Istniejący układ hydrologiczny decyduje o trwałości występujących tu licznych torfowiskowych zbiorowisk roślinnych. Dolina Rospudy połączona jest z Puszczą Augustowską, do której przylega.

Jak ma wyglądać obwodnica? Projektowana obwodnica Augustowa jest całkowicie nowym ciągiem komunikacyjnym na terenie gminy Nowinka oraz gminy i miasta Augustów. Prace nad przystąpieniem do budowy obwodnicy miasta Augustowa weszły w kolejną fazę – obecnie trwa postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia celem uzyskania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Długość projektowanej obwodnicy wynosi nieco ponad 17 km. łączącej tranzytem kraje nadbałtyckie z regionem. Czas trwania inwestycji przewidziany jest na 18 miesięcy, choć prace w granicach doliny mają nie przekroczyć jednego sezonu wegetacyjnego. Wzdłuż planowanej estakady konieczne będzie wykonanie tzw. "dróg technologicznych" oraz usunięcie roślin, wylesienie, wycinka drzew, kształtowanie zboczy, tworzenie nasypów i wykopów, wbijanie pali pod przęsła, budowa dróg dojazdowych i pomostów technicznych, zakładanie obiektów i stworzenie zaplecza budowy, parkingów dla sprzętu ciężkiego. Wszystkie te działania jeszcze przed ewentualnym ukończeniem inwestycji przyczynią się do nieodwracalnego naruszenia dotychczasowego spływu powierzchniowego wód w całej dolinie, naruszą pokłady wodonośne i zmienią naturalny sposób nawadniania doliny. Naruszona zostanie warstwa gleb organicznych torfów i osady denne zgromadzone w dolinie. Wydawałoby się, że Ministerstwo Środowiska, Wojewódzki Konserwator Przyrody w Białymstoku czy też Wojewódzka Komisja Ochrony Środowiska (czyli służby zajmujące się zawodowo ochroną przyrody, finansowane z pieniędzy podatników) powinny przejmować się tym, że w niedługim czasie wyginie bezpowrotnie jeden z gatunków storczyków w kraju i zniszczona zostanie jedna z najbardziej naturalnych dolin rzecznych w Polsce. Jednak nic takiego nie ma miejsca – wszystkie te gremia nie zrobiły absolutnie nic, by pomóc w zachowaniu doliny w nienaruszonej postaci.

Obwodnica – ekonomiczny nonsens. Przy tak dużym i nieodwracalnym zniszczeniu przyrody co najmniej dziwny wydaje się stosunek planistów, drogowców, lokalnych i wojewódzkich władz do budowy obwodnicy. Pominięte zostały nie tylko niemal wszystkie uwagi organizacji ekologicznych i przyrodników (poza jedną – by obwodnica nie przebiegała przez dolinę po nasypie), ale i argumenty ekonomiczne. Przeprowadzenie obwodnicy estakadą w tak trudnym terenie wielokrotnie zwiększa koszta inwestycji. Jest to tym dziwniejsze, że organizacje ekologiczne od początku kampanii proponują wariant alternatywny, przez Raczki, jako nie ingerujący drastycznie w dolinę Rospudy. Przejście przez dolinę nastąpiłoby wówczas w okolicach wsi Młyniska i Topiłówka zamiast obecnie istniejącego mostu lub w jego sąsiedztwie. Dolina rzeki w tym miejscu ma szerokość do 150 m i wystarczyłoby wybudować jedno przęsło, bez potrzeby trudnej technicznie i kosztownej budowy estakady przez Rospudę w jednym z najbardziej szerokich miejsc doliny (516 m.). Koszty budowy obwodnicy i jej ewentualnej późniejszej eksploatacji będą wyższe także ze względu na trudne warunki klimatyczne. Miejsce przebiegu obwodnicy charakteryzuje się bowiem najsurowszym – poza obszarami górskimi – klimatem w Polsce. Wpływ na to mają takie zjawiska jak: temperatura – klimat pozostaje pod silnym oddziaływaniem zimnych mas powietrza arktycznego i polarno-kontynentalnego; pokrywa śnieżna – średnia roczna liczba dni w roku z pokrywą śnieżną to 101 dni; mgła – średnia roczna liczba zamglonych dni w roku to 45 dni, 30% mgieł utrzymuje się powyżej 6 godzin; opady – stosunkowo wysokie, średniorocznie 550-600 mm„

ŹRÓDŁO : [http://www.pracownia.org.pl/

dz/index.php?d=archiwalne&e=artykuly&rok=2002&nr=97&id=124]

KOMENTARZ do problemu: Przy projektowaniu obwodnicy Augustowa stworzono wiele wariantów przebiegu trasy Via Baltica. Wybrany został jeden z najgorszych wariatów, który spowoduje zniszczenie przyrody oraz wstrzymanie środków finansowych z Unii Europejskiej. Rozwiązaniem problemu byłoby wybranie innego przebiegu trasy, co usatysfakcjonowałoby mieszkańców i zachowałoby nie naruszone zasoby środowiska.

AUTOR: Monika Kowalczyk

070307_1900_BM990107_v01 Rozładowanie korków w Warszawie.

PROBLEM: Zwiększająca się z roku na rok liczba samochodów osobowych poruszających się po Warszawie stanowi poważny problem komunikacyjny. Jakie jest alternatywne rozwiązanie  dla indywidualnego użytkownika dróg miejskich?

SŁOWA KLUCZE: Warszawa, korki, ZTM, komunikacja miejska, parkingi, Parkuj i jedź, Igor Krajnow

ODBIORCA: Zespół projektowy

CYTAT: „Od kwietnia kierowcy z obrzeży Warszawy będą mogli bezpłatnie zostawić swoje samochody na trzech parkingach Zarządu Transportu Miejskiego i poruszać się po Warszawie metrem, tramwajami lub autobusami. Warunkiem jest posiadanie biletu z paskiem magnetycznym bądź karty miejskiej.

Zarząd Transportu Miejskiego otworzy trzy parkingi “Parkuj i jedź” przy stacjach metra Wilanowska i Marymont oraz przy ulicy Połczyńskiej w pobliżu Fortu Wola. – Każdy kto ma bilet komunikacji miejskiej, będzie mógł za darmo zostawić samochód i poruszać się po Warszawie komunikacją miejską – opowiada Igor Krajnow, rzecznik ZTM. Kierowcy chcący skorzystać z tego rozwiązania muszą mieć ważną Warszawską Kartę Miejską, czyli bilet miesięczny lub kwartalny. Mając bilet z paskiem magnetycznym również możemy pozostawić swój samochód na parkingu. Jednak jeszcze nie wiadomo, czy ta propozycja będzie dotyczyła biletów jednorazowych. Decyzję ma podjąć rada miasta. Kierowcy bez biletów nie wjadą parkingi ZTM-u. Parkingi będą monitorowane i pilnowane przez pracowników, znajdą się tam też miejsca na rowery.”

ŹRÓDŁO:http://www.wiadomosci24.pl

/artykul/warszawa_czy_od_kwietnia_kierowcy_przesiada_sie_z_aut_do_19043.html

KOMENTARZ do problemu: Budowa bezpłatnych parkingów w ramach systemu „Parkuj i jedź” w pobliżu dobrych punktów komunikacyjnych w Warszawie ma na celu zachęcenie kierowców samochodów osobowych do korzystania z publicznych środków komunikacji miejskiej. Projekt ma na celu rozładowanie ruchu na trasach dojazdowych, zmniejszenie ruchu oraz korków w centrum miasta, redukcję negatywnego oddziaływania na środowisko oraz zabudowę miejską. Powodzenie projektu zależy w dużej mierze od przekonania kierowców do „porzucenia” samochodów na rzecz autobusów, tramwajów i metra. W tym celu ZTM prowadzi kampanię promocyjną (http://www.ztm.waw.pl/parkujijedz.php).

AUTOR: Barbara Miron, bmiron@poczta.onet.pl

Tweet

Tweet #wojewodzki, mse, infobrokerstwo, infobroker

Tweet to @support